Tja, sommigen zullen dat misschien slordig vinden.  Maar ik hou zo van een beetje leven op ons terras.  Plantaardig leven wel te verstaan.  Mos tussen de tegels en bloemekes, vooral bloemekes.  Een terras helemaal schoon geschuurd en zonder een spoortje groen erop, vind ik zo saai.  Als je in de betere tuinboeken kijkt, zie je ook altijd stenen met gras, mos en andere plantjes ertussen.  Anders heb je zo’n woestijn voor je huis.

Terwijl sommige buren ijverig met de hogedrukspuit of javel tewerk gaan, neem ik alleen een stijve borstel om te vegen.  Onlangs hoorde ik Barbara van Velt vertellen dat we eigenlijk allemaal terug zoals vroeger meer zouden moeten vegen.  Als we vuil verwijderen op ons terras, kunnen aangewaaide zaden van ongewenste planten  niet ontkiemen.  Eigenlijk zouden we een vaste ‘veegdag’ moeten in het leven roepen. Zoals we donderdag veggiedag hebben, zouden we vrijdag veegdag kunnen noemen.

Soms gebruik ik ook een voegenkrabber en voegenborsteltje.  Je hebt die ook met een steel maar ik zit liever dichter tegen de grond.

Omdat op onze verhardingen geen gif of javel gebruikt wordt, kunnen toffe plantjes daar een plaatsje vinden.  Zo groeide er ineens tegen de muur een ‘lavendeltje’.  En aan onze achterdeur heeft er zich een prikneusje (lychnis) gevestigd.  Dit is een tweejarig plantje dat er staat van vorig jaar.  Volgende zomer zullen daar dus mooie roze bloemetjes op komen.  Toch leuk he?  Ik hou wel van zulke verrassingen.  Ik ‘morste ook express’ met zaadjes van steenanjertjes tussen de voegen van de klinkers.  Het is zo gezellig als die dan spontaan beginnen te bloemen.

Zo proberen wij de natuur zo dicht mogelijk bij onze deur te brengen.  Sommige mensen zouden liefst hun vasttapijt uitbreiden in heel hun tuin en als ze die dan zouden kunnen stofzuigen, zou dat nog beter zijn.  Als alles maar proper en steriel is…  Hoe denk jij daar eigenlijk over?