Vorige maand werd ik (telefonisch) geïnterviewd door een journaliste van ‘TuinSeizoen’. Jaja! Mijn blog gaat in een ‘tuinboekske’ komen, spannend hè. In april verschijnen er twee bladzijden in het tweemaandelijkse blad ‘TuinSeizoen’ over Groengenot.
Anoes, de journaliste vroeg me onderandere wat mijn grootste tuinblunder ooit was. Haha, toffe vraag! Mijn grootste tuinblunder ooit, is dat ik mij laten doen heb door de lieve wederhelft om onze voortuin aan te leggen. Allé, door de lieve wederhelft laat ik me meestal wel graag doen maar de tuin, daar heb ík meer verstand van. Hij vond dat het een beetje deftig moest zijn voor mensen die passeerden dus de voortuin moest een tuinaannemer doen. We kregen een saai, doodgewoon tuintje met welgeteld drie soorten planten. Het hele verhaal leest u hier. Ik werd gered door de buxusmot.😊
Onze voortuin staat dus sinds vorige zomer vol phacelia om de grond te verbeteren. En ik mag nu mijn goesting doen ermee! Jeeuj, ik ga er een prairieperceel van maken. Maar wel een ‘alternatief prairieperceel’. Ik heb het niet zo voor die lavasteentjes die ze gebruiken als grondbedekking. Lava is wel een natuurlijk product maar het is hetzelfde verhaal als met turf. Op hun natuurlijke plaats van voorkomen worden die stoffen weggehaald tot ze daar letterlijk met een groot gat zitten. En alles wat daar leefde, heeft niks meer.
Ik las het boek ‘Prairietuinen’ van Laurence Machiels en kreeg de kans om te praten met een landschapsarchitecte van Jan Spruyt. Zij begreep mijn bezorgdheid maar volgens haar maakt bedekking met houtsnippers zoals ik gewoon ben in de rest van de tuin, de bodem te rijk voor de typische prairieplanten. Toch vind ik prairieplanten ecologisch heel interessant. Ze bloeien later op het seizoen als de meeste van onze inheemse planten uitgebloeid zijn. Zo hebben bijen en insecten toch nog voedsel voor ze de lange winter ingaan. Ze stelde als alternatief voor bodembedekking, gebroken en gewassen zeeschelpen voor. Tja, toch ook niet dat, vind ik. Zeeschelpen vinden we wel hier. Maar om het zout eruit te spoelen, heb je veel water nodig. Dan moeten ze nog vervoerd worden naar het binnenland. En werk daar eens in! Daarvoor zou ik heel straffe tuinhandschoenen nodig hebben. En ik werk zo graag met blote handen in de aarde…
Ik ga dus géén bodembedekking gebruiken. Gewoon een beetje meer planten zetten zodat alles goed dichtgroeit. En af en toe eens lekker zen wieden. Dat zal zelfs een sociale activiteit worden. Wandelaars die bij ons passeren, stoppen meestal voor een ‘babbelke’.
Dit wordt dus mijn nieuwe projectje voor dit jaar. Ik zal jullie maand na maand tonen hoe dit prairieperceeltje zal ontstaan. Volg je graag? Ik heb er echt al ‘goesting’ in!
groengenot 
Regelmatig mosselen op het menu zetten en die een tijdje in een emmer buiten laten staan in de regen om ze te wassen, maar dan wel ergens ver weg in een hoekje van de tuin, want het ruikt wel een beetje. Een mosselrestaurant zou u daar ook wel mee kunnen helpen. ‘ t is maar een idee. Ik heb mosselen als bodembekking gebruikt in wat ik mijn “zeetuintje” noem, een perkje met zeekool, zeebiet, strandmelde en zeevenkel.
LikeGeliked door 1 persoon
Goed gevonden, een zeetuintje! Maar mosselen in de prairietuin? Mhm nee, ga ik toch niet doen… Leuk nog eens iets van jou te horen, Cindy!
LikeGeliked door 1 persoon
begrijpelijk 😀
LikeLike
Gewoon grind kan ook, niet zo belastend voor het milieu .
Gr Jan(Wilde een Tuin)
LikeGeliked door 1 persoon
Tja maar nogal zwaar voor de planten volgens de landschapsarchitecte. En stel dat ik daar ooit iets anders wil, begin al dat grind maar te verwijderen… 😂
LikeLike
Leuk dat je blog in TuinSeizoen komt, ik ben benieuwd!
LikeGeliked door 1 persoon
Je hebt gelijk om niet voor lava of grind te kiezen. Zelf mulch ik mijn prairieborders met gazonmaaisel, verhakkeld haagsnoeisel,… Het brengt structuur in de zware leem, voorkomt het kiemen van ongewenste zaden, breekt slagregen, voorkomt uitdroging en vooral ik geraak op een snelle manier van al het gazonmaaisel verlost.
LikeLike
Aha! Dat klinkt interessant Erwin! In de rest van de tuin doe ik dat ook zo. Alleen het gazonmaaisel, dat komt met mondjesmaat in de moestuin en de rest bij de kippen. Hoe lang mulch je je prairieborders al zo? Kwijnen je prairieplanten niet weg?
LikeLike
Ik zit op droge leem en structuur in de bodem aanbrengen met mulchen is, naast minder onderhoud, op dit moment prioritair om uitdroging in de zomer te voorkomen. Op zware leem duurt het langer eer de planten aanslaan maar van wegkwijnen heb ik weinig last. Dat laatste is eerder het geval met de verkeerde plantkeuze denk ik. Verbascum’s doen het bvb slecht maar in de moestuin (dezelfde leem) waar ik al veel langer mulch groeien ze fantastisch. Heeft dus te maken in hoeverre de bodem penetreerbaar is voor wortels. Zandgrond is voor Verbascum’s een beter keuze.
De term prairieborder interpreteer ik ruimer dan enkel met Noord-Amerikaanse soorten te werken. Gemengde grassenborder zou voor mij een betere omschrijving zijn.
LikeGeliked door 1 persoon
Aha nog een blog die in tuinseizoenen komt, leuk leuk leuk. Ik was in ieder geval heel tevreden van het resultaat. En je prairie-border daar ben ik hartstikke benieuwd naar!
LikeGeliked door 1 persoon