Normaal doe ik niet aan boekbesprekingen. Op school had ik daar al een hekel aan. Lezen, laten doordringen en een eigen mening vormen, is voor mij genoeg.
Maar dit boek van Ludo De Witte ‘Als de laatste boom geveld is, eten we ons geld wel op Het kapitalisme versus de aarde’ heeft me enorm geïntrigeerd.
Pasop, ‘t is geen makkelijk boek. Ik heb het regelmatig moeten wegleggen. Soms werd ik er moedeloos van. Maar ik werd er toch steeds terug naartoe getrokken.
Ludo De Witte legt uit wat er met onze aarde aan het gebeuren is. Klimaatopwarming, de ‘pesticidenbusiness’, de bijensterfte, de scheefgetrokken vleesindustrie, … Het boek staat vol met miserie. Hij vergelijkt de mensheid met een kudde rendieren die in volle galop op de afgrond afstevent.
Alle groene initiatieven die er nu zijn, neemt hij serieus op de korrel. Wat brengt het op van naar je werk te fietsen als er terwijl hectaren regenwoud gekapt worden om te vervangen door plantages voor palmolie? Wereldwinkels en korteketenlandbouw, het zijn eigenlijk peanuts die niet groot genoeg zijn om de wereld in verandering te brengen.
Hij hoedt voor grootbedrijven die zichzelf ‘greenwashen’. Eigenlijk moet je als consument tegenwoordig echt wantrouwig zijn. Iedereen belooft dat hij met respect voor de aarde bezig is. Maar is het wel echt zo? Is het geen reclameslogan?
Ons systeem dat we nu hebben, heeft als doel winst te maken. Waarin die winst gemaakt wordt, dat speelt niet zoveel rol. Vervuilende bedrijven, wapens, vergif, als men er maar rijk van wordt. Waarom steeds meer besparen in het openbare vervoer en terwijl de kans geven aan grootbedrijven in de automobielsector om belastingen te ontduiken? Daarmee gaan we onze files en koolstofuitstoot toch niet oplossen?
Landen in het zuiden worden voor die winst voor ons misbruikt. Voor hongerlonen moeten ze daar produceren voor ons. Wij wrijven onszelf in de handen want onze lucht wordt schoner. Tja, we transporteren onze vuiligheid naar ginder. En dan zijn we boos als die mensen vluchten en naar hier willen komen. Economische vluchtelingen buiten en eigen volk eerst! Tja…
Pas in de laatste vijf bladzijden van het boek komt hij met een oplossing : het ecosocialisme. Een deel van de oplossing, geeft hij zelf toe. Het moet nog veel verder uitgebouwd worden dan de voorstellen die hij doet. Hoe we eigenlijk uit dit zelfvernietigende systeem gaan geraken, weet hij ook niet.
Eigenlijk vind ik dat alle mensen die aan het beleid staan, dit boek zouden moeten lezen.
Aan de collega waarmee ik even over dit boek praatte, wil ik nog zeggen : “ Doe en denk voort, jong! Mensen zoals jij hebben we nodig! Ik ga nu in het boek beginnen dat ik van jou mag lenen : Het verborgen leven van bomen – Peter Wohlleben”
groengenot 
Af en toe is het goed om weer even met de neus op de (gruwelijke) feiten gedrukt te worden. Of ik dit boek ook ga lezen … ik weet het niet. De term ecosocialisme spreekt me wel aan.
LikeGeliked door 1 persoon
Awel Koen, dat is iets waar we met z’n allen zouden moeten over nadenken en dit boek zet je daar wel toe aan, vind ik.
LikeLike
Ik heb het boek niet gelezen , maar ken de complexiteit van de problematiek. Het is ook de reden waarom ik hartstochtelijk geloof in Permacultuur. Tuinieren is daarbij alleen maar het inkomstpoortje. Het belangrijkste zijn de ethische principes waarop permacultuur gebaseerd is : “zorg voor de aarde”, “zorg voor de mens” (het cultuur deeltje) en “eerlijk delen”. Wanneer we met zijn allen ons dagelijks handelen hieraan zouden toetsen komen we al een heel “herstellend” eind. De 12 ontwerpprincipes helpen ons dan weer om gepaste oplossingen te formuleren en, en, en … je weet wel , waar het hart van vol is …Tijd dat ik een paar logjes op mijn eigen blog hieraan besteed. Trouwens: ga je ook naar de permacultuur studiedag van Velt ? Ik in ieder geval wel.
LikeGeliked door 1 persoon
Nee, spijtig genoeg niet. Ik moet werken dat lang weekend. Anders hadden we elkaar eens ‘In ‘t echt’ kunnen ontmoeten. Het programma ziet er echt veelbelovend uit.
Ik kijk uit naar die logjes op jouw blog!😘
LikeLike
Interessant om een samenvatting van dit boek te lezen, bedankt ervoor!
Hij toont duidelijk op welke vlakken het misgaat, maar hij stagneert enigszins bij de oplossing. Dat is wel begrijpelijk. Elke politicus zou zich bewust moeten worden van de milieuproblematiek en van de eerlijke verdeling van welvaart.
Hij gaat op het randje van cynisme zitten als hij de groene initiatieven van betrokken burgers kleineert. Echter daar moet de kentering beginnen, vooral ook als die burgers de politici gaan wakker maken.
We gaan gewoon door op de schaal, die bij ons past en we proberen anderen ook zover te krijgen.
Hartelijke groeten van Zem.
LikeGeliked door 1 persoon
Goh Zem, jij hebt het boek zeker ook gelezen? Jij verwoordt het precies hoe ik me dikwijls voelde tijdens het lezen : gekleineerd. Maar wij doen inderdaad voort, hoe klein onze bijdrage ook is. Wereldverbeteraars zijn we niet, maar vanuit al die kleine zaadjes die wij samen zaaien, zal misschien wel iets mooi groeien. En hopelijk op tijd… Hartelijke groet terug!😘💚
LikeGeliked door 1 persoon
Doet me denken aan “The story of stuff”, één van de vreselijkste boeken die ik ooit las. Ook 95% confronterende feiten, ben denk ik rond 80% blijven steken dus de oplossing van de schrijfster heb ik nog te goed. Was gewoon te hard.
LikeLike
Haha, ‘t is omdat ik met een positief gevoel wilde eindigen dat ik volgehouden heb om het uit te lezen. 😉
LikeGeliked door 2 people
Pingback: Het verborgen leven van bomen – groengenot