I don’t take coffee, I take tea my dear” … ’t zou uit mijn mond kunnen komen.
Dit liedje van Sting hoorde ik deze morgen op de radio en waar ik eigenlijk dacht over te bloggen, zal voor een volgende keer zijn. Eerst hierover iets vertellen…
Elke keer ik dit liedje hoor, word ik terug gekatapulteerd naar mijn studententijd.
Ik studeerde twee jaar ziekenhuisverpleegkunde. Maar de autoritaire dokters die hun frustraties afreageerden op ons, de studentes, was ik zo beu. Daarbij had ik ook minder interesse voor de technische kant van het beroep maar vond ik het enorm boeiend om te kijken hoe mensen reageerden en hoe ze zich voelden in het ziekenhuis. Daarom koos ik in mijn laatste jaar voor psychiatrische verpleegkunde.
Dat bleek een goede keuze te zijn. De stages op psychiatrie, de lessen psychologie, de verschillende therapieën waarover we leerden, enorm boeiend vond ik het.
Ik kwam terecht in een klasje met vier medestudenten. Ons lokaal was een slaapkamer op de ‘peda’. We maakten het er gezellig, hadden een wekkerradio om tijdens de leswisselingen wat muziek op te zetten en kwamen met ons vijven enorm goed overeen.
Leerkrachten konden soms al eens zeuren over die radio, vooral de dokters die kwamen les geven hadden weinig geduld en wilden dat die direct afgezet werd.
En zo stond op een bepaald moment dit liedje van Sting te spelen toen onze leerkracht ‘psychiatrische verpleegkunde’ binnen kwam. Iemand van ons wilde de radio afzetten maar hij deed teken te wachten. “Een boodschap”, was het enige wat hij zei. En toen zong Sting : “Be yourself, no matter what they say” Onze leerkracht zong het zinnetje mee en herhaalde en herhaalde het. Zijn blik sprak boekdelen. Wij waren muisstil, zelfs minuten na het liedje. De boodschap is aangekomen want zelfs nu nog, op moeilijke momenten, geeft het me kracht.
groengenot 
Een mooie boodschap, zou door velen van ons beter opgevolgd moeten worden.
Mijn wederhelft is al jaaaaaaaaren superfan van Sting, hij is en blijft een klasbak!
LikeLike
Je hebt gelijk! En je wederhelft ook …
LikeGeliked door 1 persoon
Prachtig!
LikeLike
😊
LikeLike
Ik heb niet echt een favoriete lijst van de 10 beste liedjes maar ik weet zeker dat lied er een van is. Ook voor mij nostalgie maar nog steeds heel mooi.
LikeLike
Ja hè, zelfs onze dochter van 12 jaar zingt het mee.
LikeLike
Hoe schoon is dat! Dat maakt van een leerkracht een mentor voor het verdere leven.
LikeLike
Da’s echt! De mens is dit jaar veel te vroeg gestorven. We waren er allemaal niet goed van.
LikeLike
Kan ik me inbeelden…
LikeLike
Persoonlijk vind ik het veel meer dan een boodschap; het is zowat mijn levensmotto.
LikeLike
Awel, ik ben dat met ouder te worden toch ook aan ‘t leren. Teveel goed willen doen voor een ander, ‘t loont niet altijd.
LikeLike
’n Wijze man !
Lie(f)s.
LikeLike
Ja echt!
LikeLike
Zo zouden er meer mogen zijn
😃
LikeLike
Liedjes of leraars? Alletwee😊
LikeLike
😄
LikeLike
Prachtig als mentoren zo kunnen en mogen zijn.
En die mannen hebben meer dag gelijk. Ik bedoel Sting en die leerkracht.
Het zijn die dingen die je meedraagt in je verdere leven.
LikeLike
Ja, die enkele minuten toen in ons klasje, de mens heeft er veel mee bereikt…
LikeGeliked door 1 persoon
Inderdaad een mooie oneliner. Een mooi levensmotto. Ik trek mezelf ook niet al te veel aan wat anderen van mij denken (wat niet wil zeggen dat ik geen empathie heb)
LikeLike
Voilà! Da’s de kunst : empathisch meeleven maar toch trouw blijven aan jezelf. De combinatie begint me steeds beter te lukken … 😊
LikeLike
Mooi. Zo’n “levensles” blijft je dan echt bij!
LikeLike
Ja da’s echt!
LikeLike
Grappig om te lezen dat je ook psychiatrisch verpleegkundige bent, mijn man en ik hebben beiden een 4 jarige opleiding tot psych. verpleegkundige gevolgd.Ik ben later via geronto psychiatrie in de ouderenzorg gaan werken tot vorig jaar. Mooi motto!
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een mooi verhaal. En wat een goede leraar moet dat geweest zijn zeg!
LikeLike
Ja, de mens was soms een beetje gek maar wel heel wijs …
LikeLike