Stoere rijen geknotte bomen in het landschap, ik was nog maar een klein meisje toen ik dit al prachtig vond. Ik wist al snel dat ik later ook zo’n rij robuuste bomen vol leven wilde.
Langer dan tien jaar staan die kerels hier nu. En knotwilgen moet je … knotten natuurlijk. Vier jaar geleden deed ik het de laatste keer zelf. Maar nu zijn het zo’n forse bomen geworden, dat ik het niet meer zelf durf.
Een vriend met ‘verstand van groenwerken’ wilde dit wel doen. Ik sprak met hem af dat hij de helft van de bomen zou knotten. De andere helft moest blijven staan. Want op meerjarig hout van wilgen komen wilgenkatjes. Het stuifmeel daarvan is superfood voor vroege bijen. Dat wil ik hen niet afpakken natuurlijk. Volgende keer kunnen deze geknot worden en blijven die van nu staan.
Hij kon alleen maar in de kerstvakantie, in de week dat ik met de nacht moest werken. Toeme toch, ik had er nochtans graag bij geweest.
Gelukkig is het een lieve vriend. Hij beloofde dat hij zijn kettingzaag elke keer onder het raam waar ik lag te slapen zou komen in gang trekken. “Da’s goed jong”, antwoordde ik “dan kap ik ‘mijne pispot’ over uwe kop.” Zo rap als tellen, repliceerde hij: “ik ben zeker dat ge dan nog ‘ne pispot’ moet gaan kopen.” 2 -1 voor hem, het leven van de werkende vrouw is hard…
Maar nu kan ik me wel amuseren: buiten spelen en hout opruimen. De fijnste takken ga ik verhakselen. Daarmee kan ik de paadjes in de moestuin terug opvullen. De dikste stammen zaag ik in stukken, die zijn voor de houtmijt.
En voor de langste buigzame takken heb ik een tof projectje gevonden. Binnenkort gaan we onze poel eens terug uitdiepen. Dat komt de vriend ‘met verstand van groenwerken’ doen met een kraantje. Op twee plaatsen is de wand wat ingezakt. Mijn vader heeft me geholpen om daar palen (gerecupereerde boompalen) in de grond te drijven. Daar ben ik nu aan ’t vlechten met die takken: een soort ‘oeverversteviging’ aan ’t maken. Bedoeling is om de ruimte op te vullen met grond die uit de poel komt.
Ge ziet, ik ben mij weer aan ’t amuseren. Van ’t werk moeten ze nu even niet meer bellen, ik heb al overuren genoeg. En de was, plas en strijk blijft ook even staan. Leve de tuin!
groengenot 
Dat ‘laten doen’ hebt ge weeral knap gedaan….en de rest is amusatie voor u! :-)))
LikeLike
Haha. Wie niet sterk is, moet slim zijn hè Jan!
LikeLike
Mooi hekje van die wilgentakken! Ben ik stiekem wel een beetje jaloers op……..
LikeLike
Het is je vergeven Margriet! Omdat ik ook regelmatig wel eens een beetje jaloers ben op jouw tuin.🥰
LikeLike
Knotwilgen zijn ook mijn favoriete bomen. Wat een prachtige foto’s. Helemaal jouw ding. Ik mag er graag naar kijken, maar eraan werken… olalala… dat is wat anders 😁
LikeLike
O ja, ik doe dat graag. En terwijl denk ik aan de buurvrouw die zit te zweten in een muffe, saaie fitnesszaal en daar nog moet voor betalen ook.🤪
LikeGeliked door 1 persoon
Dat is waar. Die saaie fitnesszaal is ook niks voor mij, maar uren struinen door de natuur vind ik heerlijk.
LikeGeliked door 1 persoon
Prachtig!!
LikeLike
Dankjewel Loes! Dit is genieten voor mij🥰
LikeLike
Zo’n rij knotwilgen is altijd rustgevend. Nuttig ook, ze zuigen het overtollig water uit drassige weiden.
Knappe tuin heb je!
LikeLike
Dankjewel Pannenkoekske! Ja omwille van dat ‘water opzuigen uit drassige weiden’ hebben we ze destijds aangeplant. Echter nu met die droge zomers, doen ze hun werk te goed. De poel raakt niet meer gevuld.
LikeLike
Oh, zalig! Groot gelijk dat je dat verkiest boven was en plas!
LikeLike
Maar nu ligt die berg daar te grijnzen jong! Morgen wordt hij aangepakt 💪
LikeGeliked door 1 persoon
Daar is en wordt hard gewerkt, zie ik. Goed werk om de wilgen om en om te knotten, dat is inderdaad beter voor alles en iedereen. Mooi vlechtscherm voor de slootkant ben je ook aan het maken. Goede bezig daar! 🙂
LikeLike
Dankjewel Jan! Hard werken, is zoiets voor mij niet. Ik schiet met plezier in mijn tuinbroek. En de hond die begint al als een razende te kwispelen als ze me die broek ziet nemen.🥰
LikeGeliked door 1 persoon
Fijn buitenwerk! En tof dat je al het hout zo goed kan gebruiken 🙂
LikeLike
Het is ook echt fijn om te doen! En iets creëeren, daar wordt een mens blij van. Dat weet jij ook he creatieve duizendpoot.😘
LikeLike
Absoluut 🙂
LikeLike
Wat een prachtige omheining! En wat ben jij ongelooflijk creatief! Niets gaat bij jou verloren, ideaal.
LikeLike
Heerlijk! Als ik ooit een tuintje heb, wil ik bij jou in de leer 🙂
LikeLike
Prachtig zo een klein beekje achter de tuin. Mijn echtgenoot is ook al weken bezig de wilgen te knotten in onze bos. Hij legde een paar tientallen jaren terug een bos aan met 800 bomen waaronder heel veel wilgen omdat van onder het terrein zeer drassig was. Maar met de weersveranderingen sterven veel wilgen en worden vervangen (uitzaai) door eiken. Met de takken van wilgen heb ik toen fantastische siervoorwerpen gemaakt. Hangmanden, manden, korven., hekketjes, afsluitingen. Je kan van de wilgen twijgen zo veel mooie dingen maken.
In Ternat hebben wij zelfs een wilgenroute die langs ons bos loopt. Nog een fijn weekend.
LikeLike
Pingback: Winterwerk? – groengenot