door

Spannende verrassingen in de tuin

Een zacht en schattig gepiep, dat deed me voorbije zaterdag op zoek gaan.

Het kwam van aan de poel. Al turend door het hoge gras, viel mijn oog ineens op hen: een eend met twaalf kuikens. Haha, ik had het nog gedacht. Sinds enkele maanden kwam hier steeds een koppeltje ‘romantisch doen’. Maar nu was vader nergens meer te bekennen. Misschien omdat de horeca terug open is?

Gisteren waren ze er weer. Het wieden in de fruitkooi met dat gefrunnik en gepiep van het klein grut op de achtergrond, was effenaf gezellig.

En dan … ’s Avonds rond een uur of elf ga ik steeds mijn kippen ‘in hun bed leggen’. De zijdehoenders willen voor ze gaan slapen, steeds nog wat op hun terras zitten. Genieten van de zonsondergang en van de merel zijn avondlied. Maar dan vallen ze daar in slaap en da’s te gevaarlijk in een biodiverse tuin. Ik steek ze dan in hun kot en doe het deurtje dicht.

Op weg naar het kippenhok, hoorde ik in de verte moeder eend luid snaterend van haar oren maken. Welke kleine was er nu al te laat thuis gekomen? Of zat er een kat misschien? Vlug mijn zaklamp genomen en eens poolshoogte gaan nemen. Was me dat verschieten zeg! Anderhalve meter van mij (ja echt! Coronaproof!) zat in het hoge gras een vos! Ik scheen met mijn lamp op zijn kop (een prachtige kop trouwens, met schattige oortjes) en hij had het niet eens door. Zo geconcentreerd was hij op zijn prooi.

Ik voelde me zoals op safari in Afrika. Ontmoetingen met wilde natuur vind ik zo spannend. Moeder eend was naar het midden van de poel gezwommen en haar kuikens wriemelden rond haar heen. De kop van het vosje volgde en ik zag hoe hij zijn spieren opspande. Zou een vos kunnen zwemmen eigenlijk? Ik hield mijn adem in maar toen ik zag dat hij wilde springen, was het sterker dan mezelf. Heel instinctief riep ik ‘Hey!’. Voor mijn ogen een moord laten gebeuren, dat lukte niet. Vosje sprintte als een pijl uit een boog weg en op het water keerde de rust weer.

Allee! Wat had ik nu gedaan?! Zo ingegrepen in de natuur! Nu moest het beestje met honger terug de nacht in. En dertien eenden op onze poel, dat kan toch nooit goed komen? Er zitten wel veel dikkoppen van padden in het water maar die populatie zal snel uitgedund worden met al die hongerige snaters.

In bed vroeg de lieve wederhelft: ‘Zou hij deze nacht terugkomen?’

Deze morgen ben ik nog in pyjama direct eens gaan kijken. Alle eendjes zwommen in het water. Vrolijk piepend en moeder eend druk in de weer om haar kroost bij elkaar te houden. Oef …

42 thoughts on “Spannende verrassingen in de tuin”

  2. Prachtig die eendjes. Die zou ik ook beschermen tegen de vos. Hopelijk lukt het… Je kan er niet constant bij zijn. Hier wandelt de vos deze dagen parmantig langs de weg voorbij ons voordeur.

    Like

    Beantwoorden

  11. Wat een mooi verhaal. Eerst al het verschijnen van de eendjes in jullie poel, en dan ook nog eens bijna letterlijk oog in oog komen te staan met een vos. Het kan niet op, die tuin van jullie wordt een paradijsje.
    Ik kan me je reactie om de eendjes te redden goed voorstellen. Zelf heb ik eens in vertwijfeling gestaan, toen ik zag hoe een waterjuffer lag te spartelen in de lange kleverige tentakels van de zonnedauw. Ook ik kon me niet bedwingen: https://youtu.be/Q7b-4W_A01g

    Like

    Beantwoorden

    • Amai Jan! Prachtig hoe dat beestje zich vastklampt aan jou! Wat is er met het andere juffertje gebeurd? Was dat al gestorven? Of heb je dat ook nog kunnen redden? Je filmpje heeft een open einde en laat de kijker met veel vragen achter. Spannend zo! 😊

      Geliked door 1 persoon

      Beantwoorden

      • Het juffertje dat ik heb kunnen helpen om los te komen, heb ik in zijn vlucht nog even na kunnen kijken. De andere twee juffers die vastgeplakt zaten, waren allebei al dood. En zij waren niet de enige, de zonnedauw had het er erg goed dat jaar. 🙂

        Geliked door 1 persoon

  12. Leuk geschreven, Hilde! En wat bijzonder, zomaar een vos tegenover je! Dat je schrok kan ik mij voorstellen. Jammer dat je geen foto kon maken toen hij zo ingespannen op de eenden loerde. Kijk maar uit dan met je kippen die op het terras willen blijven!

    Like

    Beantwoorden

    • Een foto daar heb ik niet aan gedacht. Ik had ook alleen maar een zaklamp bij. Hij heeft me helemaal en totaal verrast. Voor de kippen ben ik nu zeker extra streng. Als ze met hun schattige kopjes zo eens draaien en vragen “Please, mogen we buiten slapen?” ben ik onvermurwbaar.😉

      Like

      Beantwoorden

  13. En of een vos kan zwemmen! Hij zal het nooit voor zijn plezier doen, doch als zijn maag gromt, neemt hij een duik voor lief.
    Vossen en kippen zijn overigens nooit een goede combinatie. Goede zaak dat je ze ’s avonds veilig herbergt.

    Like

    Beantwoorden

  17. Een werkelijk schitterende ervaring: oog en oog met een jagende vos.
    Hij moet eten, ja, maar onder jouw ogen een pulletje verschalken: nee.
    Dán maar even ingrijpen, dat is dan weer jouw “natuur” 😉
    Hartelijke groeten van Zem.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  18. Dit zou ik ook niet hebben late gebeuren, ook al is het de natuur in werking.
    Maar jij hebt duidelijk een ‘natuurlijk gezag’, één simpel woord was voldoende om hem op zoek te laten gaan naar een andere prooi. Misschien waren het dan wel de vijf kippen bij de zoon, die nu allen een nachtelijk slachtoffer werden…

    Like

    Beantwoorden

    • Haha, natuurlijk gezag. Dat zou nochtans van pas komen bij mijn kinderen om hen te laten opruimen. 😉
      Ai, zijn de kippen van je zoon overvallen? Ik ken dat. Vorige zomer was het hier van ‘t zelfde. Alle zijdehoenders en de loopeend eraan. Gelukkig zat er in het tuinhuis nog een zijdehoentje te broeden.

      Like

      Beantwoorden

Plaats een reactie