9.6 Een verweer

… omdat ik er zo van onder de indruk ben …

Theater dat ontroert, je met de mond vol tanden doet zwijgen en blijft nazinderen … daar ben ik fan van. De dag erna moet je dat dan opschrijven, omdat het niet loslaat.

Gisteren zagen we ‘9.6 Een verweer’ van theatergezelschap Het Nieuwstedelijk. Een rauw, alternatief, modern stuk over de klimaatcrisis. Actrice Sara Vertongen is helemaal doordrongen van de urgentie van de crisis waar we ons nu in bevinden. Ze vroeg aan regisseur Stijn Devillé om voor haar een monoloog te schrijven.

“Amai, die speelt dat goed!” fluisterde de lieve wederhelft op een moment. “Nee, die speelt dat niet, die IS zo.” antwoordde ik vol ontzag. Prachtig gewoon, hoe zij ons vanop dat podium toesprak. Ze begeesterde ons! De emoties van woede en kwaadheid tegenover zij die al decennia weten waar ze mee bezig zijn en toch voor het lieve geld voortdoen. De talmende minister die zijn ontlasting niet kwijtraakt. De zwaluwen die uit hun nest vallen van de hitte. De overstromingen. Het meisje met de vlechten. En terwijl blijft het letterlijk regenen op de scène.

We schreven al boeken, liepen hand in hand en zongen voor het klimaat. Maar het helpt allemaal niks. Het wordt erger en erger. Dit theater roept op tot burgerlijke ongehoorzaamheid. Ik besef, hoezeer dit me ook tegen de borst stuit, dat het zal nodig zijn.

Als ze overmand door verdriet is neergezegen op de grond omdat ze het allemaal al gezegd heeft en het niet helpt, lopen mijn ogen ook vol. Toeme toch! De onmacht en de liefde voor onze planeet is immens. Hoe kunnen we haar en onze kinderen toch redden?!

Ze staat voor een scherm waarop videokunstenaar Walter Verdin zeer experimenteel lichtflitsen en abstracte beelden op ons loslaat. (Walter Verdin ken je van de groep Pas de deux en de song ‘Rendez-vous’ op het Eurovisie songfestival in 1983). De muziek van Bert Hornikx en Joy Adegoke is buitengewoon excentriek, prachtig.

En nu de vraag die me maar niet loslaat: Waarom blijven wij eigenlijk zo braaf? Moeten we echt burgerlijk ongehoorzaam worden? Kan jij het me zeggen?

Thin Ice

Gelukkig is dit fictie! Maar het zou erg genoeg wel werkelijkheid kunnen worden.

Deze serie over de klimaatcrisis was dit najaar op tv te zien maar eer ik dit door had, was ze al een tijdje bezig. Ik keek dan maar via https://www.vrt.be/vrtnu/a-z/thin-ice/.

Fijne acteerprestaties en mooie beelden van een winters Groenland. Het Zweedse of Deense taaltje (ik ken het verschil niet 😉 ), dat was smullen! Een ecothriller van topformaat! Eén van de hoofdpersonages is een Inuit. Dat maakt het hele verhaal nog meer beklijvend.

Elsa Engström, de Zweedse minister van Buitenlandse Zaken neemt de klimaatcrisis zeer ernstig. Ze wil met alle leden van de Arctische Raad een verdrag tekenen om geen verdere olieontginning meer toe te staan. De Aarde warmt immers te snel op daardoor. In Groenland komen ze samen om zich over dit voorstel te buigen. Terwijl wordt er een onderzoeksschip aangevallen. Aan boord zit Elsa haar politieke raadgever Victor. De bemanningsleden en Victor worden gegijzeld. Liv, de Zweedse inlichtingenofficier die zwanger is van Victors kind, leidt haar eigen onderzoek. Enok, de plaatselijke politieagent die steeds maar ‘overschoefeld’ wordt, helpt haar. Hij is de held van het verhaal. En dat voorstel van Elsa?

Hoe dat afloopt, daarvoor moet je zelf kijken. In 8 afleveringen van ongeveer 40 minuten word je meegesleept in de intriges, de menselijke fouten en het bedrog. Leerrijke serie vind ik!