Bloemerij

Een tijd geleden heb ik iets nieuw gevonden: een kwekerij van inheemse wilde planten. Op zaterdag 17 september ging ik naar hun opendeurdag.

Inheemse wilde planten bieden heel veel voedsel voor bijen, vlinders en andere insecten die we broodnodig hebben. Daarbij was dit wel een heel makkelijke manier om mijn bloemenweide nog wat op te pimpen. Ik moest geen zaden meer zoeken, voorzaaien in de moestuin en uitplanten als de planten groot genoeg zijn.

De naam Bart Kersschot deed een belletje rinkelen. En inderdaad. Ik was hem tegengekomen bij Ecoworks, de firma die onze ecologische zwemvijver aanlegde. Bart werkte vroeger bij Ecoflora, waar hij zich vooral bezighield met de bloemenweide mengsels. Hij is bio-ingenieur en heeft zeer veel ervaring in de groensector. Zijn partner Catarina Tojal studeerde biologie en nam de passie van Bart voor wilde planten over. Zij richtte in 2021 de kwekerij op.

In Laarne, achter het kasteel, vind je het paradijs dat ze samen creëerden. Meer dan honderd soorten wilde planten kweken ze zelf op uit zaad. In onverwarmde tunnels wordt gezaaid en als de zaailingen sterk genoeg zijn, worden ze buiten geplaatst. Bart en Catarina gebruiken geen plastic potjes. Ze werken met biologisch afbreekbare plantpluggen, een soort netjes. Wel tof, vind ik, zo zie je direct dat de planten zeer goed geworteld zijn. Kunstmeststoffen of pesticiden komen er natuurlijk ook niet in.

Iedere plant heeft een ‘paspoort’ met alle uitleg die je nodig hebt, erop.

Wil jij zelf ontdekken of wilde, inheemse planten iets zouden kunnen betekenen voor jouw tuin of balkon? Bekijk dan zeker eens hun prachtige website.

De Vlindertuin

Na een toffe tip van een tuin-, blog- en Veltvriend ben ik enkele weken geleden in de Vlindertuin terecht gekomen. Wat een paradijs!

De Vlindertuin in Bonheiden is een kwekerij van bijzondere borderplanten, siergrassen en bijen- en vlinderplanten. De tuinman daar is een dame, een heel bijzondere dame. Annemie staat helemaal alleen in voor de 6000 m2 toontuin én de kwekerij. En het is er perfect!

De tbv-vriend had verteld over haar concept en dat intrigeerde me enorm. Annemie kweekt volledig ecologisch. Haar moederplanten heeft ze ooit gekocht in Hessenhof, een biologische vaste plantenkwekerij in Nederland. Ze zet haar planten niet in de kleine P9 potjes maar wel in anderhalve liter potten of P11 potten. Zo zijn ze veel groter en sterker. Ze doet ook niet aan weefselkweek*, ze werkt met stekken. Pesticiden kunnen niet in haar kwekerij.

Ik snuisterde eerst wat op haar website maar daar zijn haar planten niet geprijsd. De tbv-vriend had gezegd dat de planten een beetje duurder zijn dan in een gangbare kwekerij. Maar ze zijn wel veel sterker en groter. Op een mailtje kreeg ik aanstonds een antwoord dat ik een wenslijst mocht opsturen en dan zou ze me vrijblijvend een offerte geven. Haar planten zijn niet duurder! Sommigen wel een beetje maar er waren er verschillende die zelfs goedkoper waren dan bij de kwekerij in onze buurt. Kon ik nog wat extra planten toevoegen.

Ik mailde mijn bestelling door en we spraken af wanneer ik de planten zou afhalen. Het onthaal was zeer persoonlijk. Annemie kwam ons tegemoet en gaf ons een rondleiding doorheen de hele tuin. Zo’n warme en toffe vrouw! We zaten direct op dezelfde golflengte. Haar liefde voor haar planten en dieren in de tuin was zo mooi. Op een bepaald moment landde er een dagpauwoog (vlinder) op haar arm. Hij bleef even zitten luisteren naar ons en vloog dan weer verder. Magisch toch hè?

Ik ga daar nog naartoe gaan! Hier vind je meer info over die magische plek.

*weefselkweek = op een kunstmatige, steriele voedingsbodem met een klein stukje plant een kweek opzetten. Uit die kweek kan je duizenden planten maken. Economisch is dat interessant, er kan snel en veel gekweekt worden. Helaas zijn de planten dikwijls niet zo sterk en kan er vanalles mis gaan (bv: ongewilde mutaties die optreden of minder sterke moederplanten die duizenden keren vermeerderd worden)

Ladies night

Samen lachen en giechelen en honderduit babbelen, het deed deugd! Op haar kousenvoeten via een berichtje had Stien gevraagd of ik goesting had om mee te doen. Natuurlijk! Dat wilde ik niet missen. Allemaal samen de pashokjes in duiken, nieuwe outfits showen, elkaar stijladvies geven, ik vind dat plezant.

Place to be, vorige vrijdagavond, was de nieuwe kledingwinkel ‘Green Dresscode‘ van Jessy in Londerzeel. Niet zomaar een winkel, nee ze verkoopt alleen duurzame én fairtrade merken. Voorlopig alleen nog nieuwe kleding, handtassen en schoenen van plantaardig leder. Maar ze denkt er zelfs aan een tweedehands afdeling toe te voegen.

Jessy was de perfecte gastvrouw. We kregen prompt een glaasje bubbels (of iets anders) in onze handen gedrukt. Een chipke en ander lekkers daarbij en de toon was gezet.

Jessy vertelde zeer vlot en enthousiast haar verhaal. Eigenlijk was deze winkel haar ‘midlife crisis’ grapte ze. Ze had altijd een bureaujob bij Pfizer gedaan maar ze wilde meer uit het leven halen. Ze wist al een hele tijd dat de productie van onze kleding een zeer vervuilend proces is. En dat er tot op vandaag nog steeds zeer veel arbeiders in de kledingindustrie uitgebuit worden. Daar kan ze niet tegen dus kocht ze alleen nog de merken waarvan ze zeker wist dat die te vertrouwen zijn. Maar omdat ze die merken in onze buurt niet vond, kocht ze online. Wat dan eigenlijk ook niet zo ecologisch is. Want wat niet past, moet je terugsturen.

Om een lang verhaal kort te maken: als ze in de buurt zo’n winkel wilde, moest ze er maar zelf voor zorgen dat die er kwam. En zo werd ‘Green Dresscode’ van heldin Jessy een feit.

Op ‘Good on You‘ kan je trouwens checken hoe betrouwbaar jouw kledingmerk is. En in ons boek ‘Onze Aarde Vieren’ vind je ook informatie over de kledingindustrie.

Duurzame kleding heeft wel nog steeds het stigma oubollig en niet modieus te zijn. Om dat te testen had ik onze puberdochter meegenomen. Zij is dit schooljaar met een modeopleiding begonnen. Zeer hip, op de hoogte van de laatste trends en zeer kritisch wat kledingoutfits betreft. Oh man! Ik moet dikwijls wat horen van dat kind! Ze draaide met haar ogen zoals alleen een bijna 15-jarige puber dat kan toen ik vroeg of ze meewilde. “Een winkel met duurzame kleding, moeke toch! ’t Zal weer wat zijn!” Maar haar nieuwsgierigheid overwon het en cool slenterend, zeker geen interesse tonend, kreeg ik ze mee. Heb ik daar plezier gehad toen ik haar helemaal zag ontdooien en gretig tussen de rekken graaien. Ons schatteke kon haar enthousiasme niet verbergen. De stelling ‘duurzame kleding is oubollig’ klopt dus niet!

In het voorjaar wil ik ook zo’n ladies night organiseren bij Jessy. En zou je dat graag voor jouw vriendinnen ook eens doen? Het kan nog steeds en is echt een aanrader. Je moet eens gaan snuisteren in haar winkel. Woon je te ver van Londerzeel? Ze heeft ook een webwinkel. Hoe duurzaam en fair is jouw kledingkast eigenlijk?

Verbinding

Deze voormiddag hadden we nog eens een fotoshoot voor ons boek. We trokken naar ‘Tarra’, de verpakkingsvrije winkel van Nora. Nu verhuisd van Buggenhout naar Dendermonde.

We hadden enkele influencers uitgenodigd om te komen shoppen. Dat was zo gezellig en plezant! Nora achter haar toonbank, de fotograaf achter zijn fototoestel en wij maar babbelen en winkelen.

Ik leerde Esmee van Heartfully Conscious kennen. En loopbaancoach Lies De Landtsheer. En Lies Knapen die strijdt tegen ‘menstruatie-armoede‘. We babbelden over hormonen en het klimaat. Over armoede en hoe je als je niet weet hoe de eindjes aan elkaar te knopen, niet de luxe hebt om te kunnen nadenken over het klimaat. Over vrouwen- en mannenproblemen en nog vanalles anders.

En toen kwam Adèle met haar loopkarretje voorbij. Ze zag ons op de stoep staan. (We gingen immers niet allemaal samen in de winkel omwille van corona). Ze vroeg zich af wat voor een soort nieuwe winkel er daar gekomen was.

We vertelden haar over het concept verpakkingsvrij winkelen en dat het eigenlijk zoals haar vroegere kruidenier was. Adèle was direct fan. Ze wilde weten of we voor tv bezig waren. Dat het maar voor een boek was, vond ze even goed.

Ik vond het een magisch moment: al die vrouwen, zelfs over de generaties heen, met elkaar verbonden. Dat deed zo’n deugd!

Enne … wist je al dat we een uitgever gevonden hebben?! Yes! ‘Onze Aarde Vieren – Enthousiasme in tijden van klimaatverandering’ zal uitgegeven worden door Stichting Kunstboek. Eind oktober, begin november zal je het in de winkels en online kunnen vinden. Spannend!

Weideoogst

Nu heb ik iets gevonden zeh! Wie mij een beetje kent, weet dat ge bij mij niet moet afkomen met een boeket bloemen. Nogal ambetant voor de echtgenoot want als die iets mispeuterd heeft, is ‘ne schone bloemekee geven, geen avance’.

Snijbloemen uit de traditionele teelt, ik heb daar schrik van. Hier lees je waarom, ze zitten vol met pesticidenresidu’s en zijn zo letterlijk een vergiftigd geschenk.

Daarom was ik zo blij toen ik Lies en haar project ‘Weideoogst’ ontdekte!

Foto Lies Van Ackeleyen

Lies woont ook in Malderen. Toen haar grootmoeder in 1994 overleed, kocht haar papa een lap grond in Grimbergen. Met de hele familie maakten ze daar een groene oase van. Er werden meer dan 400 inheemse bomen en struiken gezet, er grazen heel gezellig twee pony’s en ze hebben daar hoogstamfruit. Sinds 2016 is Lies daar beginnen moestuinieren en in het najaar van 2018 begon ze zalig onbezonnen aan het ‘experiment tulp’. Ze liet zich inspireren door ‘Bloem zkt vaas‘ en stak 650 tulpenbollen in de grond.

foto Lies Van Ackeleyen

En toen kreeg ze ‘tulpstress’, zoals ze het zelf zo mooi beschrijft. Want in het voorjaar van 2019 kwamen al die tulpen te voorschijn en hoe ging ze die nu verkopen? Ze vond een verkoopkanaal via ‘Hello Alice’ te Malderen en zo leerde ik Lies kennen.

foto Lies Van Ackeleyen

De tulpen vlogen de deur uit! Vooral omdat er een verhaal aan de bloemen vasthangt. Ze worden lokaal gekweekt, zonder bestrijdingsmiddelen en zonder energieverslindende maatregelen. Op het ritme van de natuur dus. Dat maakt dat de bloemen steeds seizoensgebonden zijn. In de winter heb je geen bloemen dus je kan er reikhalzend naar uitkijken. Dit zijn de zogenaamde ‘slow flowers’. Zalig toch hè?

foto Lies Van Ackeleyen

Door al die enthousiaste mensen die haar aanmoedigden, nam Lies de sprong en stopte nu 2000 tulpenbollen in de grond. Ze had nu wel een businessplan uitgedokterd. Normaal ging ze verkopen via geschenkenwinkeltje Titatimi te Opwijk en via koffiebars Zjat’O te Londerzeel, Zw.art te Meise en De Wereld van Alice te Merchtem. Maar de Corona-crisis gooide roet in het eten. De plannen staan nu dus on hold maar als de situatie terug veilig is, pikken ze de draad terug op.

foto Lies Van Ackeleyen

Want na de tulpen stopt het dit jaar niet. Yes! Er komen ook nog gladiolen, ranonkels, anemonen, dahlia’s en heel wat zaaibloemen zoals zinnia, rudbeckia, cosmos, zonnebloemen en strobloemen aan.

In Malderen en omgeving levert ze nu wel bloemen aan huis. Ze vraagt een berichtje te sturen via weideoogst@gmail.com, elektronisch te betalen en een emmertje buiten te zetten zodat alles veilig kan verlopen. Voor 5€ krijg je een boeket van 7 tulpen. Ze heeft gewone, dubbelbloemige, gefranjerde, parkiet- of pioenvormige tulpen en in allerlei kleuren. Ik koos voor mezelf een mix van dit alles en voor mijn buurvrouw en beste vriendin een bos antracietkleurige tulpen.

Wat ik ook zo tof vind: ze kiest voor geen plastieken verpakking! Via Redopapers, een bedrijfje dat werkt met papieroverschotten van drukkerijen, geraakt ze aan oude prints van posters. Een recupverpakking dus! Da’s toch de max hè!

Nog een kleine tip van Lies zelf (dit vertelde ze me vorig jaar al en ik ondervond dat het werkt): Doe elke dag een ijsblokje in het water van je tulpen. Dan blijven ze veel langer goed, een tulp heeft het graag fris. En ze heeft ook graag niet te veel water in de vaas, een flinke bodem is genoeg.

Ik blijf deze pittige dame zeker volgen! Want die is ‘zo goe bezig jong’! Helemaal blij word ik daarvan!

Foto Lies Van Ackeleyen

Eco Valentijn

Eco Valentijn

Eigenlijk zijn wij niet zo ‘Valentijn-achtig’. Te melig en te commercieel enzo…

Maar zaterdag was de lieve wederhelft in een romantische bui. Hij wilde met mij ergens naartoe en ik mocht niet weten waar. Spannend! Hij troonde me mee naar Mechelen.

Ik kon me ‘begot’ niet voorstellen waar hij naartoe wilde. “Ge moet niet raden”, zei hij “want ge kent het toch niet, maar ge gaat het heel tof vinden.” Plezant hè!

En toen stonden we ineens voor een winkeltje …

“Gij zou toch al heel lang graag ‘Veja’s‘ hebben? Wel, hier hebben ze er, en nog vanalles anders ook.”

Heb ik mijn hartje daar opgehaald jong! Van schoenen tot jeansbroeken, tot tandenborstels, tot zeep, tot juwelen, tot sokken, tot toffe bloesjes en mannenhemden tot wasmiddel, … Ik kan nog wel even doorgaan. Maar! Allemaal duurzaam gemaakt met respect voor de aarde en de mensen. Dit voelde zo goed.

De naam van het winkeltje: … (tromgeroffel) … SUPERGOODS! eco +fair fashion.

Diene in Mechelen ligt in de Onze-Lieve-Vrouwestraat 116 maar je hebt er ook ene in Antwerpen en in Gent. Of in de webshop Supergoods.be kan je ook terecht.

Twee vriendelijke dames hielpen me met passen en stopten een boekje in mijn handen toen ik vertelde dat ik een groenblogger ben. “Over onze filosofie enzo” Super interessant! ‘k Ga het allemaal nog wat verder uitpluizen. Want dat er veel aan de hand is in onze mode-industrie, dat wist ik al langer. Maar blijkbaar zijn er heel wat positieve alternatieven in verschillende stijlen én prijscategorieën. Klinkt goed hé? Ik hou jullie op de hoogte!

Tarra, de verpakkingsvrije winkel.

Een schattig winkeltje waar de tijd schijnbaar is blijven stilstaan… Schijnbaar, want hoera, dit is heel hip!

In dit gezellige winkeltje op de Provincialebaan in Buggenhout spring ik regelmatig eens binnen. En steeds word ik even enthousiast onthaald door Nora, de charmante uitbaatster. Ik herinner me nog de eerste keer dat ik er passeerde samen met een vriendin en we nieuwsgierig naar het concept, een beetje onwennig binnenstapten. We hadden geen potjes of zakjes bij en konden dus niks kopen. Maar Nora was zo vriendelijk en kon het zo goed uitleggen. En dat we niks kochten, dat deerde haar niet.

Dus keerde ik terug. Al verschillende keren…

Verpakkingsvrij winkelen, het geeft mij in deze tijden waarin supermarkten ons enorm veel plastiek in de strot duwen, een gevoel van ‘oef’. Komkommercondomen en kokosnoten ontdaan van hun schil en een nieuwe schil van plastiek er rond gedaan, ik word daar kwaad van. Ik zie daar echt het nut niet van in. Dan doen zo’n winkeltjes zoals Tarra deugd!

Verpakkingsvrij winkelen vraagt gewoon maar een klein beetje voorbereiding : een toffe zak en wat potjes of flesjes uitzoeken en meenemen.

In de winkel zet Nora je ‘tarra’ dan op de weegschaal en daarna kan het feest beginnen : potjes vullen. Niet alleen het vullen, is een feest. Ik ontmoet hier ook steeds toffe, gelijkgezinde mensen. Tussen de bloem en de tandpasta voerde ik hier regelmatig interessante gesprekken met wildvreemden. Plezant jong! In dit winkeltje koop je vanalles voor je huishouden en een portie goesting en levensenergie krijg je er gratis bovenop!

Ik ga hier even proberen op te sommen wat je allemaal vindt bij Tarra. Eigenlijk een onbegonnen zaak want elke week breidt het aanbod uit.

Qua voeding vind je hier alle basisproducten : verschillende soorten bloem, suikers, zout, pasta’s, honing, siropen, assortiment Callebaut in bulk (hagelslag, chocomelk, breekchocolade), olies, azijnen, … Maar ook heel wat mogelijkheden om de perfecte ontbijtgranen te vinden of zelf samen te stellen met noten, gedroogde of gevriesdroogde vruchten, zaden … Jouw supermix maken is heel fijn en ook tof als cadeautje.

Van Ortiga vind je hier ook vanalles : lekkere tisanes, huisparfum, geurenmengelingen (bloemblaadjes met etherische olie)

Ook een vegan aanbod : 4 smaken Seitan van Le Seitanist in leeggoedpotten, maar ook droge sojabrokken in bulk (hier kan je zelf groentenburgers of balletjes mee maken) Vegan vervanger van melkchocolade (breekchocolade, met kokosbloesemsuiker) Er waren ook vegan paaseitjes.

biobier van Warmenbol

Ook in de bodycare heel wat te bieden : solide of vloeibare démaquillage, wasbare wattenschijfjes, maandverbanden, bamboo tandenborstels (zalig gevoel in je mond ipv die plastieken vind ik), 3 soorten lekkere en niet ongezonde tandpasta, ik ben fan van het tandpastapoeder. Ook sheabutter (= bodybutter voor iedereen en haarmasker voor krullen)

Meer dan 15 verschillende soorten shampoo zonder sodium laureth sulfaat, parabenen, … Ik leerde hier de shampoobar kennen : shampoo in blokvorm. Dit is helemaal hip en je hebt niks plastiekafval. Ook conditioners hebben ze hier in blokvorm of op tap. Zelfs safety razors, allemaal vegan, geen dierenhaar en handvaten van dierlijk materiaal.

Voor het huis vind je huishoudmiddelen op tap. Ik koop geen wasmiddel meer waar ze op sommige tv-zenders reclame voor geven. Hier alleen (h)eerlijke producten. Ook natriumbicarbonaat (je weet wel, de baking soda die je voor zoveel meer dan alleen gebak kan gebruiken), schuursponzen van koper of kokos, houten afwasborstels, …

Dit allemaal en nog veel en veel meer. Als je de kans krijgt, moet je er echt eens binnenspringen. Wat vind jij van zo’n bio, lokale en zonder afval winkeltjes? Zouden er voor jou zo nog meer mogen komen?

De Hessenhof

Een plantenkwekerij die vaste planten met biolabel kweekt, hoe prachtig klinkt dat! Die wil ik toevoegen aan mijn lijstje ‘Duurzame shops’ (in rechterbalk van deze blog)

De tip kreeg ik van een blog- en veltvriend en ging eens snuisteren op de website van deze kwekerij. Wauw! 3000 soorten planten, biologisch opgekweekt met compost en compostthee. En dat aanbod jong! Soorten waar ik zelfs nog nooit van gehoord had.

Je kan geen planten bestellen of laten opsturen want eigenlijk is de kwekerij kleinschalig. Maar je kan wel een wenslijst samenstellen en die meenemen. Hoe tof was dat! Enkele avonden met de tablet en een theetje in de zetel, wegdromen bij de prachtige foto’s van die planten en genieten. Bij elke plant die je op de lijst zet, verschijnt de plaats waar op de kwekerij je die kan zoeken.

Vorige week hadden we vakantie en kon ik de lieve wederhelft en dochter overtuigen om een dagje Nederland te doen. Ik moest wel beloven om ook wat te shoppen en eens lekker te gaan eten. Goed compromis toch hè?

Het was gezellig druk op de Hessenhof. Geen karretjes te vinden en iedereen druk bezig. Toen ik een medewerker aanklampte en vertelde dat het de eerste keer was dat we daar kwamen, werden we heel vriendelijk verder geholpen. Ik kreeg prompt een plantenlijst (allee, dik boek) met plattegrond van de kwekerij in de handen geduwd. En de plaats aangewezen waar normaal de karretjes stonden waar we dan even konden wachten tot er één teruggebracht werd.

En dan kon de ontdekkingstocht beginnen. Mannekes, zo tof! Tussen de verschillende ‘verkoopvakken’ vind je ook stukjes toontuin. En de moederbedden, daar mag je ook tussen lopen. Alles omringd door beukenhagen, bloesems aan de bomen, een toompje sierkipjes, twee honden die direct het hart van de dochter gestolen hadden, … ik voelde mij daar als een kind in een snoepwinkel.

‘k Heb mij eens goed laten gaan. Twee dingen op mijn lijstje waren niet voorradig maar er was zo veel wat ik in de plaats daarvan kon nemen. Om mezelf te troosten, heb ik dat dan maar gedaan 😜

Enig minpuntje : het was heel koud. Maar gelukkig was daar de gezellige schuur. Voor een belachelijk laag prijsje mag je daar jezelf bedienen met bio koffie, thee of fruitsap. De centjes leg je gewoon in een schaaltje. Er liggen overal tuinboeken en gerenommeerde tuintijdschriften. En gelijkgezinden vinden daar elkaar. Zalig!

Nog eens teruggaan, dat zie ik wel zitten. Maar de lieve wederhelft heeft het nu wel gezien 😉 en met mijn ‘autosnelwegfobie’ geraak ik daar niet alleen. Dus ben je ooit eens van plan om daar naartoe te gaan en je zoekt ‘compagnie’, dan offer ik me graag op om je te vergezellen…

De buurderij

De buurderij

Ga jij ook niet zo graag winkelen in de supermarkt? Dan heb ik goed nieuws voor jou! Tegenwoordig vind je bijna overal een buurderij waar je lokale producten kan kopen.

IMG_0095Al meer dan een jaar kon ik terecht in Buggenhout. Maar sinds eind vorig jaar is er nu ook een buurderij in Londerzeel en daar is het nog gezelliger!

IMG_0093Het concept komt eigenlijk overgewaaid uit Frankrijk. Daar begon men in 2011 onder de naam ‘La Ruche qui dit Oui’. In 2013 openden de eerste Franstalige buurderijen in Brussel. Uiteindelijk in 2015 springen Bea en Alain op de kar. Zij kiezen een Nederlandstalige naam ‘Boeren en Buren’ en openen de eerste Vlaamse buurderijen in Mechelen, Meise en Strombeek-Bever. En dan gaat het snel. Ze kunnen velen overtuigen, er komt een app. en momenteel zijn er al meer dan 110 Belgische buurderijen.

Ik mocht dit weekend in Londerzeel de buurderijverantwoordelijken Bea en Alain interviewen (ikke fier). Ik wist het niet dat zij mee aan de wieg stonden. Ik vond het gewoon zo zalig hoe zij de mensen (de buren) verwelkomen en hoe je je direct op je gemak voelt bij hen.

IMG_0089Ze vertelden over hun liefde voor de natuur. Over hoe ze ondervonden dat natuurlijke voeding hen gezonder maakte. Over hoeveel lekkerder dat wel is. Bea vertelde dat ze geen fruitsap uit de supermarkt meer drinkt sinds ze op tv zag hoe dat gemaakt wordt.

IMG_0090IMG_0094Bij ‘Boeren en buren’ is de korte keten belangrijk. Ze gaan voor een rechtstreekse verkoop en een eerlijke prijs voor de boeren. De boeren beloven dat ze duurzaam werken, zonder kunstmest en zonder chemische onkruid- en ongedierteverdelgers. Daardoor zijn de groenten en fruit veel zuiverder. Ook in de veeteelt maakt deze natuurlijke methode een verschil. De dieren krijgen de tijd en ruimte om zich te ontwikkelen en daardoor is het vlees kwaliteitsvoller. Ook bij de verwerking worden geen bewaarmiddelen of synthetische smaakversterkers toegevoegd. Daardoor zijn de producten veel natuurlijker en voller van smaak.

IMG_0096Soms hoor ik zeggen dat lokaal kopen duurder zou zijn. Awel, ik weet dat niet. Onlangs zag ik in de supermarkt een bloemkool liggen met een prijskaartje van 4,5 €! In de buurderij vind je nu gewoon geen bloemkool omdat het het seizoen niet is. Seizoensgebonden kopen, is veel goedkoper.

Ben je overtuigd om het ook eens te proberen? Op http://www.boerenenburen.be kan je de buurderij in jouw streek vinden. Je maakt je gratis lid en dan kan je online bestellen en betalen. Op de afgesproken dag en plaats haal je de producten af. Je kan de boeren ontmoeten die voor jouw voedsel zorgden. Soms hebben zij zelfs proevertjes mee en de gezellige babbel krijg je er mee bovenop. Ik ben een blije buur!

Marché Sucré en het kleedje uit biokatoen

Nu heb ik een tof winkeltje gevonden zeh! In mijn eigen straat dan nog wel. Het heet ’Marché Sucré’ en bestaat nu twee jaar.

D320A85D-E495-484C-9F90-78162980815A

Karen, die eigenlijk stewardess is, houdt het open als ze niet vliegt. In 2009 is ze in bijberoep begonnen onder de naam ‘Neclex’ : maken van sieraden en geven van workshops. Dit breidde snel uit met allerlei leuke accessoires zoals sjaals van bij de Inca’s om de plaatselijke bevolking te steunen, Afrikaanse kralen van ngo’s, … en stilaan meer andere hebbedingen maar steeds met een hart voor dieren.

Handtassen, kleding, sieraden, de dieren komen overal terug. Ze combineert haar dierenliefde waar mogelijk met ecologische producten. Vandaar ook geen plastic tasjes in haar winkel maar papier. En met de opendeurdagen gaf ze een ecologische herbruikbare tas, gemaakt van pet flessen.

C9DB5E45-DD3D-411E-BDED-4613C836AA9A40004254-787F-404F-8687-AA6240FF33B1CEA5C86F-091B-4054-876F-155FAECFEF71

De naam ‘Marché Sucré’ is gekozen omdat ze haar winkeltje een echt snoepwinkeltje vindt, vol mooie felle kleurtjes. De collecties zijn wisselend en Karen verkoopt werkelijk alles wat ze passen vindt binnen haar concept. Ik kocht er ook communiekaartjes en een mooie, niet-lekkende 😜 drinkbus. Ze werkt graag samen met Belgische ontwerpers . Zo heeft ‘Fleurfatale’ een vaste plaats met haar prachtige ontwerpen. Ze heeft ook oorbellen met vlindervleugels, vossenkopjes, …

7249DAFA-64B1-404E-8451-B00BBBFC1449

Maar wat voor mij de kers op de taart was : ik vond er zo’n tof kleedje, uit biologisch katoen dan nog wel! Als je weet dat gewone katoen geproduceerd wordt met veel synthetische bestrijdingsmiddelen wat heel slecht is voor de mensen die daar moeten in werken maar ook voor onze huid… Als je weet dat voor katoenproductie veel water gebruikt wordt, in landen waar juist watertekort is… Als je weet dat er veel dwang- en kinderarbeid is in de gewone katoenproductie… dan ga je als mens toch eens nadenken, hè.

F484CBFC-CE61-47B1-BC4E-0E2FC6EE1B6B

Mijn kleedje is van het merk ‘Sugarhill brighton’ en bestaat uit organic coton. Het werd verwerkt volgens de strenge regels van de biologische landbouw. Er zijn geen synthetische bestrijdingsmiddelen gebruikt of geen genetisch gemodificeerde planten, alleen pure katoenplanten. Of ze effectief het GOTS-label (Global Organic Textile Standard) hebben, dat vond ik eigenlijk niet terug. Maar ‘Sugarhill brighton’ heeft wel het FWF-certificaat (Fair Wear Foundation). Dit wil zeggen dat ze ethisch verantwoord werken en mensen tewerk stellen onder goede arbeidsomstandigheden.

Deze winter zal Karen ook veganistische kleding van het merk ‘mademoiselle yéyé’ in haar winkeltje hebben. Diervriendelijke kleding dus, die geen bont, leer, wol of andere dierlijke marerialen bevat. Ik ben benieuwd!

Verder is Karen een creatieve duizendpoot. Ze heeft kunstacademie fotografie gedaan, hoge school toerisme en heeft een voorliefde voor kunst, dieren, reizen, papierwaren, vreemde culturen en exotisch eten. Ze gaat uit van het beste van de mens en is lid van WWF en Natuurpunt.

Ga zeker eens snuisteren in haar winkeltje! Door haar rustige, niet opdringerige en lieve verschijning voel je je er direct op je gemak …

EE483CC6-F9AF-4F26-8329-A60562231081