De Ecotuindagen van Velt

Onze dochter en haar vriendinnetje, al dansend in onze tuin … dezer dagen kan je ze tegenkomen in heel Vlaanderen en Nederland. Heel fier ben ik, want ze prijkt op de affiche voor de Ecotuindagen van Velt.

Het eerste weekend van juni, voor Velters zijn dat hoogdagen. Want dan zetten meer dan 200 ecologische tuineigenaars hun tuinpoort open.

Dit jaar doen wij met onze afdeling ook weer mee. Deze keer vind je ons in de tuin van Frans De Smedt, zondag van 10 tot 17 uur. Een ecologisch paradijsje waar kinderen en dieren zich thuis voelen. Een toffe arbeidsarme siertuin, moestuin en serre. Frans kan het ook allemaal heel gepassioneerd uitleggen. Wij zullen er met onze Veltstand en boeken staan en we bieden je een drankje van de Wereldwinkel aan.

Waar? 

Frans de Smedt Smisstraat 130 1840 Steenhuffel België

Collega blogger en Veltvriend vroeg me om voor zijn tuin een beetje reclame te maken. Fruitberg is inderdaad ook de max! Naast zondag is die ook open op zaterdagnamiddag. Wij bezochten hem vorig jaar. Een zeer biodiverse tuin, aan de vijver gingen wij ‘op safari’ en de nectartuin, daar zou ik uren kunnen vertoeven.

Waar? 

Van Elst Tom Sint-TruidenseSteenweg 394 3300 Hakendover (Tienen) België

Wil je bekijken welke tuinen er in jouw buurt de poorten openen, dat kan je hier : https://www.velt.nu/Ecotuindagen

Geranium

Vorige week had ik al wat vrolijke foto’s genomen en vandaag ging ik er wat bij schrijven.

Maar vrolijk ben ik hier niet. Door gisteren… “Wir haben es nicht gewusst”. Veel Vlamingen zijn blijkbaar de geschiedenis vergeten en hebben zich weer laten inpakken door de wolf in schaapskleren. Fascisten die ineens sociale praatjes gaan verkopen, zo de massa lokken en die trappen er met open ogen in. Arm Vlaanderen …

De vrolijke foto’s dan maar als troost :

Geranium macrorrhizum

Geranium macrorrhizum is een ideale bodembedekker. Hij zou zelfs zevenblad tegenhouden. Hij blijft wintergroen, heeft een speciale geur en bloemt nu. Ik heb hem rond onze fruitkooi gezet om het gras tegen te houden.

Geranium renardii ‘Terre Franche’

Geranium renardii ‘Terre Franche’ met zacht gerimpeld blad staat hier zowel in de zonneborder als in de voortuin.

Geranium sanguineum
Geranium sanguineum var. striatum
Geranium cantabrigiense ‘Biokovo’
Geranium renardii
Geranium himalayense
Een ‘wild’ geraniumpje waarvan ik de naam niet ken
Robertskruid, een geraniumsoort die als onkruid gezien wordt. In onze schaduwborder werd zelfs de ‘meest structurele tuinier die ik ken’ er wild van 😉

De serre

Buurman riep over de afsluiting of de Sint of de paashaas geweest was.

Nee jong, hard voor gewerkt en gespaard. Ik droomde al lang van een serre, zo één in smeedijzer zoals hier. In mijn dromen stond daar ook een tafeltje en stoeltjes in en een boekenkast met allemaal tuinboeken. Tussen de tomaten en de tuinboeken zou ik daar dan met tuinvrienden thee drinken. Zie je ons al zitten? 😉

Maar omdat ik het sparen beu was en bijlange nog niet het bedrag bereikt had dat ik voor zo’n serre nodig had, vond ik een alternatief. Via Velt natuurlijk, ha ja. Want een serre uit een ordinair tuincentrum, dat wilde ik niet. In het velttijdschrift ‘Seizoenen’ staat regelmatig een advertentie van Hobbyserres Stappaerts. Zij zijn begonnen met serrebouw door professionele serres die niet meer gebruikt worden, af te breken en met die hoogwaardige materialen hobbyserres te bouwen. Dat vind ik een prachtig initiatief! Door recyclage zelfs betere kwaliteit verkrijgen, is dat niet fantastisch?

We brachten dus een bezoekje aan hen in Tielen. We kwamen terecht aan een gewoon huis in een gewone woonwijk. Vanachter ‘op den hof’ stonden de toonserres en in een schuurtje was hun bureau. Zo sympathiek! Leo en Kim gaven ons een zeer degelijke uitleg.

Ondertussen bouwen ze ook serres met nieuwe materialen. Daar ze in tweedehands alleen zo van die lelijke aluminium hebben en ik dat echt niet graag zie, gingen we toch daar voor. We kozen een mooie zwarte van 4,50 op 3 meter.

Je kan kiezen of je ze zelf plaatst of laat plaatsen. Met geen ‘handige harry’s’ in huis, kozen we voor het laatste. Op een halve dag was het geklonken.

En toen kon ik de ‘grondwerken’ doen : gras afplaggen en grond luchtig maken. Buiten regende het en was er een gure wind maar ik kon toch ‘buiten spelen’. Daarna een weggetje gemaakt met oude dakpannen en gehakseld hout. Onze knotwilgen kwamen hiervoor weer eens van pas : takken die te laag groeien, snoeide ik weg en duwde ik door de hakselaar.

De tomatenplanten die ik gezaaid had en die in onze living al danig in de weg stonden, konden er eindelijk in. Tussen de planten nog enkele dakpannen op de grond gelegd. Want ik wil niet op mijn grond stappen. Zo moet ik net als in de moestuin nooit spitten. Luie tuinier die ik ben. Ik heb in ieder geval het gevoel dat ik me hier nog enorm ga amuseren.

Tarra, de verpakkingsvrije winkel.

Een schattig winkeltje waar de tijd schijnbaar is blijven stilstaan… Schijnbaar, want hoera, dit is heel hip!

In dit gezellige winkeltje op de Provincialebaan in Buggenhout spring ik regelmatig eens binnen. En steeds word ik even enthousiast onthaald door Nora, de charmante uitbaatster. Ik herinner me nog de eerste keer dat ik er passeerde samen met een vriendin en we nieuwsgierig naar het concept, een beetje onwennig binnenstapten. We hadden geen potjes of zakjes bij en konden dus niks kopen. Maar Nora was zo vriendelijk en kon het zo goed uitleggen. En dat we niks kochten, dat deerde haar niet.

Dus keerde ik terug. Al verschillende keren…

Verpakkingsvrij winkelen, het geeft mij in deze tijden waarin supermarkten ons enorm veel plastiek in de strot duwen, een gevoel van ‘oef’. Komkommercondomen en kokosnoten ontdaan van hun schil en een nieuwe schil van plastiek er rond gedaan, ik word daar kwaad van. Ik zie daar echt het nut niet van in. Dan doen zo’n winkeltjes zoals Tarra deugd!

Verpakkingsvrij winkelen vraagt gewoon maar een klein beetje voorbereiding : een toffe zak en wat potjes of flesjes uitzoeken en meenemen.

In de winkel zet Nora je ‘tarra’ dan op de weegschaal en daarna kan het feest beginnen : potjes vullen. Niet alleen het vullen, is een feest. Ik ontmoet hier ook steeds toffe, gelijkgezinde mensen. Tussen de bloem en de tandpasta voerde ik hier regelmatig interessante gesprekken met wildvreemden. Plezant jong! In dit winkeltje koop je vanalles voor je huishouden en een portie goesting en levensenergie krijg je er gratis bovenop!

Ik ga hier even proberen op te sommen wat je allemaal vindt bij Tarra. Eigenlijk een onbegonnen zaak want elke week breidt het aanbod uit.

Qua voeding vind je hier alle basisproducten : verschillende soorten bloem, suikers, zout, pasta’s, honing, siropen, assortiment Callebaut in bulk (hagelslag, chocomelk, breekchocolade), olies, azijnen, … Maar ook heel wat mogelijkheden om de perfecte ontbijtgranen te vinden of zelf samen te stellen met noten, gedroogde of gevriesdroogde vruchten, zaden … Jouw supermix maken is heel fijn en ook tof als cadeautje.

Van Ortiga vind je hier ook vanalles : lekkere tisanes, huisparfum, geurenmengelingen (bloemblaadjes met etherische olie)

Ook een vegan aanbod : 4 smaken Seitan van Le Seitanist in leeggoedpotten, maar ook droge sojabrokken in bulk (hier kan je zelf groentenburgers of balletjes mee maken) Vegan vervanger van melkchocolade (breekchocolade, met kokosbloesemsuiker) Er waren ook vegan paaseitjes.

biobier van Warmenbol

Ook in de bodycare heel wat te bieden : solide of vloeibare démaquillage, wasbare wattenschijfjes, maandverbanden, bamboo tandenborstels (zalig gevoel in je mond ipv die plastieken vind ik), 3 soorten lekkere en niet ongezonde tandpasta, ik ben fan van het tandpastapoeder. Ook sheabutter (= bodybutter voor iedereen en haarmasker voor krullen)

Meer dan 15 verschillende soorten shampoo zonder sodium laureth sulfaat, parabenen, … Ik leerde hier de shampoobar kennen : shampoo in blokvorm. Dit is helemaal hip en je hebt niks plastiekafval. Ook conditioners hebben ze hier in blokvorm of op tap. Zelfs safety razors, allemaal vegan, geen dierenhaar en handvaten van dierlijk materiaal.

Voor het huis vind je huishoudmiddelen op tap. Ik koop geen wasmiddel meer waar ze op sommige tv-zenders reclame voor geven. Hier alleen (h)eerlijke producten. Ook natriumbicarbonaat (je weet wel, de baking soda die je voor zoveel meer dan alleen gebak kan gebruiken), schuursponzen van koper of kokos, houten afwasborstels, …

Dit allemaal en nog veel en veel meer. Als je de kans krijgt, moet je er echt eens binnenspringen. Wat vind jij van zo’n bio, lokale en zonder afval winkeltjes? Zouden er voor jou zo nog meer mogen komen?

VIP

VIP is de afkorting van … Very Important Pisbloem!

Vorige week maakte ik paardenbloemsiroop van de bloemetjes in ons kruidenrijk gazon. We hebben voor de moment geen hond die pipi doet in het gras, we spuiten NOOIT met pesticiden of gebruiken NOOIT kunstmest. Veilig om hier te plukken dus.

Nog een voordeel van paardenbloemen in je ‘pelouse’ : je hebt ‘meer dan sprietjes’ in je grasveld. De blaadjes kunnen beter tegen droge, hete zomers. Ze beschermen de sprietjes door ze wat schaduw te geven. En je hebt langer een groen grasveld in onze veranderende klimaatomstandigheden.

Ik plukte 250 bloemhoofdjes, waste ze en bracht ze aan de kook met een liter water. Direct het vuur afgezet en een nacht laten trekken in het afkoelende water. De volgende morgen 500 g bio-rietsuiker toegevoegd en even laten doorkoken. Flessen in de oven tot 120°C laten opwarmen zodat ze steriel waren. De hete vloeistof in de hete flessen gegoten en schroefdeksel erop. Na een tijdje hoor je aan een plop dat ze vacuüm getrokken zijn. Dan weet je dat je de fles ongeopend een jaar kan bewaren. Al zal dat hier niet lukken. Dochterlief was al lang aan ’t ‘zagen’ wanneer ik nog eens ‘siroopjes’ ging maken. Een scheutje in een glas spuitwater en we hebben gezonde limonade.

Paardenbloemen hebben een ontgiftende en zuiverende werking. En nog zoveel andere gezondheidsbevorderende eigenschappen. Het is dus goed gezien van ‘Moeder Natuur’ om na een luie winter met zware maaltijden ons gazon vol met die vrolijke, gele bloemetjes te zetten. Wij drinken paardenbloemlimonade : “Schol! Op de lente!”