Toffe bloemekes

door

Poppies

Nee, er heeft hier geen oorlog gewoed zoals in ’14-’18. Maar door de vreselijk droge zomer van vorig jaar en de flink uit de kluiten gewassen knotwilgen die met al het water gingen lopen, zijn achteraan in de tuin veel planten kapot gegaan.

Hoog tijd dus om dit stukje tuin eens opnieuw aan te pakken. Net zoals tijdens de oorlog werd de bodem flink verstoord. Nu niet door bommen maar wel door mijn ‘schup’. De zieke planten werden uitgestoken. En ik voerde grond uit de serre en veel compost aan.

Ik plantte droogteresistente planten aan. Zij die in de winter niet van natte voeten houden, zette ik wat hoger. Bedoeling was vooraan iets laag te zetten. Maar ik kon niet kiezen wat ik zou zetten en liet er wat tijd over gaan.

En toen stonden ze er ineens. Papaver somniferum en Papaver rhoeas. Zaden daarvan kunnen tientallen jaren in de bodem blijven zitten. Ze ontkiemen als de grond wordt omgewoeld.

De structuur van dat stukje tuin klopt nu natuurlijk niet meer. De papavers staan vooraan heel hoog en de plantjes daarachter zie je daardoor niet. Maar dat trek ik me toch niet aan. Het is daar een feest voor bijen en andere insecten.

Soms moeten we de ideeën die in ons hoofd zitten, eens kunnen loslaten he?

door

Carnavalsmengsel

Eigenlijk leerde ik het dit voorjaar aan de kindjes van We-time niet helemaal juist.

Ik liet hen bloemen zaaien voor de bijen en gebruikte daarvoor een mengsel dat ik nog ergens in mijn zadenbakje gevonden had: een carnavalsmengsel. Dit is een mengsel met uitheemse, vrolijke, kleurrijke bloemen: cosmea, slaapmutsjes, meisjesogen, korenbloemen en klaprozen in verschillende kleuren, …

Ik vertelde hen dat onze bijen, vlinders en andere insecten het stuifmeel en de nectar uit de bloemen nodig hebben als voedsel. Op dat moment waren de rosse metselbijen in het insectenhotel boven ons hoofd druk aan ’t uitvliegen. En op de krokussen zaten teddybeertjes, dikke hommels, te brommen.

Kwistig en zeer ijverig strooiden de kindjes de zaden in het rond. Vorige week kwamen ze nog eens op natuurkamp in de tuin en zagen dat het resultaat van hun werk zeer geslaagd was.

Maar ik leerde het hen niet helemaal juist dus hè.

De bloemen die ze gezaaid hebben, zijn eigenlijk ‘kijkbloemen’. Heel mooi voor ons, mensen, maar onze insecten hebben er niet zoveel aan. Zij eten nectar en stuifmeel. Maar het stuifmeel in die uitheemse bloemen is genetisch helemaal anders dan dat van onze inheemse soorten. Veel van onze insecten herkennen het niet en verhongeren.

Honingbijen en meer algemene hommelsoorten eten de nectar wel. Maar meer kwetsbare soorten komen niet aan hun trekken. Ook voor hun voortplanting hebben ze inheemse waardplanten nodig. Het is zelfs zo dat het zaad van die inheemse planten best niet uit het buitenland komt. Biologen ontdekten dat die een genetisch andere samenstelling kunnen hebben dan diegene die in onze streken voorkomen. Een korenbloem gekweekt in Oosterse landen is hier dus volkomen nutteloos. Daarom is het zo belangrijk om als je echt iets wil betekenen voor onze insecten, je zaden koopt bij onze kwekerijen zoals Ecoflora in Halle in plaats van gewoon in het tuincentrum.

In de tuin is dat nu niet zo heel erg. Die is er ook voor de mens en mag ook gewoon mooi zijn. Daarom liet ik de kinderen het mengsel toch zaaien. Maar ik let er wel op dat ik wilde peen, witte dovenetel, paardenbloemen, hondsdraf, … ook hun plaats gun. Onze akkerranden en openbaar groen daarentegen, daar gebruikt men die uitheemse mengsels beter niet.

Nu ben ik wel zeer nieuwsgierig of jullie dit al wisten.

door

Helleborus

Begint het bij jullie ook te kriebelen? Het is al zichtbaar dat de dagen beginnen te lengen en dat doet deugd, vind ik.

De helleborussen staan hier al een tijdje te bloeien in de tuin. Elke dag ga ik eens kijken. Terwijl trek ik met mijn ogen het groen van de biobloembollen uit de grond.

Ik vind helleborussen of kerstrozen toffe planten. Heb ze al heel lang, van in onze vorige tuin. Ze beginnen rond kerst te bloeien en doen dat maanden lang. Ook als ze in zaad staan, blijven ze mooi. En lang houdbaar in bloemstukken.

Buurman heeft een hele donkere variëteit. (Eigenlijk had ik er een foto moeten van nemen) We ontdekken tientallen kleine zaailingen aan zijn voet. “Ge moet die opkweken in potjes jong!” zeg ik hem enthousiast. En prompt krijg ik er een heleboel mee naar huis. Het friemelen met dat klein, teer plantgoed werkt troostend. De tijden zijn hard nu maar de tuin en de ontluikende natuur biedt hoop.

door

Krentenboompje

Er wordt hier nogal wat ‘gestoeft’ en hier ook. Daarom kan ik natuurlijk niet achterblijven.

Ik heb zelfs twee krentenboompjes, eentje ooit gekocht en enkele jaren nadien nog eentje gekregen van mijn ecomaat Frans De Smedt.

Het gaat hier over Amelanchier lamarckii of het Amerikaans krentenboompje. Opgelet, volgens de Alterias lijst zou het invasief zijn in gevoelige gebieden. Vooral in heidegrond en bossen op zure grond zou het zich ongecontroleerd kunnen uitbreiden. Hier nog niks van gemerkt, ze blijven alletwee braaf en vermeerderen zich niet. Dus ze mogen blijven.

Ik vind het zo’n toffe planten omdat je er drie keer plezier van hebt. De eerste keer nu, als de bloesems bloeien. Instant blij word ik daarvan. In de zomer komen er dan krenten aan de boompjes. De vogels zijn daar zot van. Dan is dat daar een gefoefel en een gefladder, echt plezant om te zien. De derde keer plezier is met de herfstverkleuring. Die is zo warm en vrolijk, zalig!

Heb jij planten in je tuin waar je ook zo blij van wordt?

door

Indian summer

’s Morgens en ’s avonds voel en zie je het al goed: het zomerliedje is bijna uitgezongen. Daarom doet september nog even zijn best met veel kleuren.

Zalig vind ik dat: de laatste strootjes uit het dak trekken en nog even profiteren, wetende dat na de winter terug een nieuwe lente komt…

Ook in onze tuin vinden insecten ‘meer dan sprietjes’. Het nieuwe projectje mag er voor het eerste jaar best wezen, vind ik. Enkele vaste planten gekocht, eens in mijn zaaibakje gerommeld en wat overschotjes uit de rest van de tuin uitgeplant en het gazon is heel goedkoop ‘gepimpt’.

In de bloemenweide heeft zich een Speerdistel gevestigd. Ik ben content, hij heeft zich gezet waar ik het graag heb. ’t Is een afstammeling van mijn Gespierde Speerdistel die twee jaar geleden ineens in de tuin verscheen. Hier lees je hoe ik me wapende tegen de kritiek van sommigen.

door

Geranium

Vorige week had ik al wat vrolijke foto’s genomen en vandaag ging ik er wat bij schrijven.

Maar vrolijk ben ik hier niet. Door gisteren… “Wir haben es nicht gewusst”. Veel Vlamingen zijn blijkbaar de geschiedenis vergeten en hebben zich weer laten inpakken door de wolf in schaapskleren. Fascisten die ineens sociale praatjes gaan verkopen, zo de massa lokken en die trappen er met open ogen in. Arm Vlaanderen …

De vrolijke foto’s dan maar als troost :

Geranium macrorrhizum

Geranium macrorrhizum is een ideale bodembedekker. Hij zou zelfs zevenblad tegenhouden. Hij blijft wintergroen, heeft een speciale geur en bloemt nu. Ik heb hem rond onze fruitkooi gezet om het gras tegen te houden.

Geranium renardii ‘Terre Franche’

Geranium renardii ‘Terre Franche’ met zacht gerimpeld blad staat hier zowel in de zonneborder als in de voortuin.

Geranium sanguineum
Geranium sanguineum var. striatum
Geranium cantabrigiense ‘Biokovo’
Geranium renardii
Geranium himalayense
Een ‘wild’ geraniumpje waarvan ik de naam niet ken
Robertskruid, een geraniumsoort die als onkruid gezien wordt. In onze schaduwborder werd zelfs de ‘meest structurele tuinier die ik ken’ er wild van 😉
door

VIP

VIP is de afkorting van … Very Important Pisbloem!

Vorige week maakte ik paardenbloemsiroop van de bloemetjes in ons kruidenrijk gazon. We hebben voor de moment geen hond die pipi doet in het gras, we spuiten NOOIT met pesticiden of gebruiken NOOIT kunstmest. Veilig om hier te plukken dus.

Nog een voordeel van paardenbloemen in je ‘pelouse’ : je hebt ‘meer dan sprietjes’ in je grasveld. De blaadjes kunnen beter tegen droge, hete zomers. Ze beschermen de sprietjes door ze wat schaduw te geven. En je hebt langer een groen grasveld in onze veranderende klimaatomstandigheden.

Ik plukte 250 bloemhoofdjes, waste ze en bracht ze aan de kook met een liter water. Direct het vuur afgezet en een nacht laten trekken in het afkoelende water. De volgende morgen 500 g bio-rietsuiker toegevoegd en even laten doorkoken. Flessen in de oven tot 120°C laten opwarmen zodat ze steriel waren. De hete vloeistof in de hete flessen gegoten en schroefdeksel erop. Na een tijdje hoor je aan een plop dat ze vacuüm getrokken zijn. Dan weet je dat je de fles ongeopend een jaar kan bewaren. Al zal dat hier niet lukken. Dochterlief was al lang aan ’t ‘zagen’ wanneer ik nog eens ‘siroopjes’ ging maken. Een scheutje in een glas spuitwater en we hebben gezonde limonade.

Paardenbloemen hebben een ontgiftende en zuiverende werking. En nog zoveel andere gezondheidsbevorderende eigenschappen. Het is dus goed gezien van ‘Moeder Natuur’ om na een luie winter met zware maaltijden ons gazon vol met die vrolijke, gele bloemetjes te zetten. Wij drinken paardenbloemlimonade : “Schol! Op de lente!”

door

Dichtersnarcis

De Narcissus poeticus, prachtig vind ik hem! Met zijn kleine zachtgele trompetje met rood randje. Hij staat nu in bloem, één van de laatst bloeiende narcissen. Het waren de eerste biobloembollen die ik kocht drie jaar geleden. En ik kan me niet voorstellen dat ik er zo veel in de grond stopte. Zoals beloofd, verwildert hij dus echt!

De dichtersnarcis, gedichten schrijven, doen we hier niet. De dochter beoefent wel een andere kunstvorm : dansen. Dit weekend druk aan het oefenen voor de danswedstrijd van gisterenavond. Alleen kon broer het zich weer niet laten. Zusje plagen, is liefde vragen …

Andere biobloembollen die nu nog steeds staan te schitteren : Narcissus jonquilla ‘Sundisc’

door

Verwachting…

Zoals een roos de bloem van de liefde is, zo zijn anemonen die van de verwachting.

Sinds eind februari en nu nog steeds staan de blauwe anemoontjes hier in de tuin te bloeien. Drie jaar geleden kocht ik enkele knolletjes Anemone blanda en ‘k heb me dat nog niet beklaagd. Elk jaar komen ze overvloediger terug. Ze zaaien zich zelfs uit. Anemone blanda is een margrietachtig bloemetje in lavendelblauw of wit. Ze kondigen de lente aan.

Wat me ook verwachtingsvol en content maakt, is de terugkomst van de metselbijen in onze insectenhotelletjes. Er zijn heel veel soorten, maar de allereerste die na de winter tevoorschijn komen, zijn de gehoornde metselbijen. Al twijfel ik of deze geen rosse metselbijen zijn. ’t Zijn in ieder geval heel rustige, vredelievende bijen. Er landde er ééntje op mijn neus terwijl ik probeerde foto’s te nemen (ja, dat krijg je als je uw neus in andermans zaken steekt) maar prikken, dat deed ie niet. Ze zijn heel belangrijk voor de bestuiving van planten dus ik koester ze.

Wat de liefde en verwachting betreft, ik heb hier vandaag nog een jong koppeltje betrapt. Achter een hoopje stenen dat ik wilde opruimen omdat één van mijn krielkipjes daar steeds op sprong en dan over de draad vloog. In de winter mag ze wel in de hele tuin scharrelen op zoek naar slakkeneitjes. Maar nu er jonge zaailingen opkomen, houd ik haar liever in het kippenhok.

Achter dat hoopje stenen lag ook een dakpan en daar zat Julia met haar Romeo op haar rug. ‘k Heb ze stilletjes laten zitten. Binnenkort kruipen deze schattige padden wel naar de poel. Daar zal Julia haar eitjes in lange snoeren afzetten en Romeo die nog steeds op haar rug zit zal ze uitwendig bevruchten.

Ook de buurman wilde zijn zaadjes kwijt. We ruilden sla, boontjes, broccoli en nog verschillende soorten groentezaden. Ook in de moestuin verwachten we dus weer vanalles. Laat de lente maar komen…

door

Krokus Vanguard BIO

Toffe dingen waarvan je weet dat ze op komst zijn, maar waar je nog een beetje moet op wachten, daar ben ik fan van. Ge hebt daar drie keer plezier van vind ik.

Daarom ben ik zo zot van bloembollen. In het najaar stop je die in de grond, dan probeer je je voor te stellen hoe het er in de lente zal uitzien. En nu … tadaa!

Deze bio krokus bestelde ik in het najaar bij Natural Bulbs met een fikse korting omdat ik Velt-lid ben. Vanaf deze zomer kan je ook via Velt biobloembollen bestellen. Deze krokus zit er ook bij.

Wij popelen alvast om je het assortiment te tonen. Vorig najaar hebben we met Velt meer dan 2 000 biobloembollen aangeplant in Comité Jean Pain, Holle Eikstraat 34 in Londerzeel. Op 3 maart en 7 april mag ik samen met iemand van CJP jullie rondleiden en het ‘biobloembollenverhaal’ vertellen. Op 17 maart en 21 april neemt een Velt-collega jullie mee. Telkens van 10 tot 12u.

Hier in de voortuin is het startschot voor de lente alvast gegeven. Er zit nog vanalles in de grond waar ik razend benieuwd naar ben.

Wordt vervolgd …