Nu heb ik iets gevonden zeh! Wie mij een beetje kent, weet dat ge bij mij niet moet afkomen met een boeket bloemen. Nogal ambetant voor de echtgenoot want als die iets mispeuterd heeft, is ‘ne schone bloemekee geven, geen avance’.
Snijbloemen uit de traditionele teelt, ik heb daar schrik van. Hier lees je waarom, ze zitten vol met pesticidenresidu’s en zijn zo letterlijk een vergiftigd geschenk.
Daarom was ik zo blij toen ik Lies en haar project ‘Weideoogst’ ontdekte!
Lies woont ook in Malderen. Toen haar grootmoeder in 1994 overleed, kocht haar papa een lap grond in Grimbergen. Met de hele familie maakten ze daar een groene oase van. Er werden meer dan 400 inheemse bomen en struiken gezet, er grazen heel gezellig twee pony’s en ze hebben daar hoogstamfruit. Sinds 2016 is Lies daar beginnen moestuinieren en in het najaar van 2018 begon ze zalig onbezonnen aan het ‘experiment tulp’. Ze liet zich inspireren door ‘Bloem zkt vaas‘ en stak 650 tulpenbollen in de grond.
En toen kreeg ze ‘tulpstress’, zoals ze het zelf zo mooi beschrijft. Want in het voorjaar van 2019 kwamen al die tulpen te voorschijn en hoe ging ze die nu verkopen? Ze vond een verkoopkanaal via ‘Hello Alice’ te Malderen en zo leerde ik Lies kennen.
De tulpen vlogen de deur uit! Vooral omdat er een verhaal aan de bloemen vasthangt. Ze worden lokaal gekweekt, zonder bestrijdingsmiddelen en zonder energieverslindende maatregelen. Op het ritme van de natuur dus. Dat maakt dat de bloemen steeds seizoensgebonden zijn. In de winter heb je geen bloemen dus je kan er reikhalzend naar uitkijken. Dit zijn de zogenaamde ‘slow flowers’. Zalig toch hè?
Door al die enthousiaste mensen die haar aanmoedigden, nam Lies de sprong en stopte nu 2000 tulpenbollen in de grond. Ze had nu wel een businessplan uitgedokterd. Normaal ging ze verkopen via geschenkenwinkeltje Titatimi te Opwijk en via koffiebars Zjat’O te Londerzeel, Zw.art te Meise en De Wereld van Alice te Merchtem. Maar de Corona-crisis gooide roet in het eten. De plannen staan nu dus on hold maar als de situatie terug veilig is, pikken ze de draad terug op.
Want na de tulpen stopt het dit jaar niet. Yes! Er komen ook nog gladiolen, ranonkels, anemonen, dahlia’s en heel wat zaaibloemen zoals zinnia, rudbeckia, cosmos, zonnebloemen en strobloemen aan.
In Malderen en omgeving levert ze nu wel bloemen aan huis. Ze vraagt een berichtje te sturen via weideoogst@gmail.com, elektronisch te betalen en een emmertje buiten te zetten zodat alles veilig kan verlopen. Voor 5€ krijg je een boeket van 7 tulpen. Ze heeft gewone, dubbelbloemige, gefranjerde, parkiet- of pioenvormige tulpen en in allerlei kleuren. Ik koos voor mezelf een mix van dit alles en voor mijn buurvrouw en beste vriendin een bos antracietkleurige tulpen.
Wat ik ook zo tof vind: ze kiest voor geen plastieken verpakking! Via Redopapers, een bedrijfje dat werkt met papieroverschotten van drukkerijen, geraakt ze aan oude prints van posters. Een recupverpakking dus! Da’s toch de max hè!
Nog een kleine tip van Lies zelf (dit vertelde ze me vorig jaar al en ik ondervond dat het werkt): Doe elke dag een ijsblokje in het water van je tulpen. Dan blijven ze veel langer goed, een tulp heeft het graag fris. En ze heeft ook graag niet te veel water in de vaas, een flinke bodem is genoeg.
Ik blijf deze pittige dame zeker volgen! Want die is ‘zo goe bezig jong’! Helemaal blij word ik daarvan!
