Maand na maand : onze poel in december.

Het jaar loopt op zijn einde.  Je zou zeggen dat het hier super rustig is nu.  Niets is minder waar.  Alle dagen komen hier vijf wilde eenden neergestreken.  Ze ‘plodderen’ in het water en ik had hen zo graag op foto genomen.

De sloebers gunnen het me echter niet.  Elke keer ik met mijn camera afgeslopen kom, vliegen ze luid snaterend op.  Grrr!  Hier zien jullie dus winterse foto’s … zonder eenden.😢

img_1511img_1512img_1513img_1514

Hoe onderhoud ik ons terras en oprit?

Tja, sommigen zullen dat misschien slordig vinden.  Maar ik hou zo van een beetje leven op ons terras.  Plantaardig leven wel te verstaan.  Mos tussen de tegels en bloemekes, vooral bloemekes.  Een terras helemaal schoon geschuurd en zonder een spoortje groen erop, vind ik zo saai.  Als je in de betere tuinboeken kijkt, zie je ook altijd stenen met gras, mos en andere plantjes ertussen.  Anders heb je zo’n woestijn voor je huis.

img_1501

Terwijl sommige buren ijverig met de hogedrukspuit of javel tewerk gaan, neem ik alleen een stijve borstel om te vegen.  Onlangs hoorde ik Barbara van Velt vertellen dat we eigenlijk allemaal terug zoals vroeger meer zouden moeten vegen.  Als we vuil verwijderen op ons terras, kunnen aangewaaide zaden van ongewenste planten  niet ontkiemen.  Eigenlijk zouden we een vaste ‘veegdag’ moeten in het leven roepen. Zoals we donderdag veggiedag hebben, zouden we vrijdag veegdag kunnen noemen.

img_1503

Soms gebruik ik ook een voegenkrabber en voegenborsteltje.  Je hebt die ook met een steel maar ik zit liever dichter tegen de grond.

img_1507

Omdat op onze verhardingen geen gif of javel gebruikt wordt, kunnen toffe plantjes daar een plaatsje vinden.  Zo groeide er ineens tegen de muur een ‘lavendeltje’.  En aan onze achterdeur heeft er zich een prikneusje (lychnis) gevestigd.  Dit is een tweejarig plantje dat er staat van vorig jaar.  Volgende zomer zullen daar dus mooie roze bloemetjes op komen.  Toch leuk he?  Ik hou wel van zulke verrassingen.  Ik ‘morste ook express’ met zaadjes van steenanjertjes tussen de voegen van de klinkers.  Het is zo gezellig als die dan spontaan beginnen te bloemen.

img_1502

Zo proberen wij de natuur zo dicht mogelijk bij onze deur te brengen.  Sommige mensen zouden liefst hun vasttapijt uitbreiden in heel hun tuin en als ze die dan zouden kunnen stofzuigen, zou dat nog beter zijn.  Als alles maar proper en steriel is…  Hoe denk jij daar eigenlijk over?

img_1504

 

Wat kan je nu doen als je volgend jaar geen slakkenplaag wil?

Eigenlijk ben ik nu aan het strijken maar terwijl kijk ik naar buiten en dwalen mijn gedachten af.  En toch ben ik heel efficiënt bezig.  Terwijl ik hier sta te mijmeren en mijn strijkijzer heen en weer gaat, ben ik ook slakkeneitjes in mijn tuin aan het opruimen.

img_1484

 

Haha!  Dat ‘kunde gij niet he’!  En mijn wapen tegen de slakken heeft dan ook nog een heel hoge aaibaarheidsfactor.  Dus dat zijn dan ineens drie vliegen in een klap.  Wil je weten wat mijn geheim is?  Zijdehoentjes!  Zij zijn verzot op slakkeneitjes.  Deze tijd van het jaar laat ik hen in heel de tuin lopen.  Ze zijn dan steeds maar aan het scharrelen en vlijtig op zoek naar deze lekkernijen.  Alle eitjes die ze nu opeten, kunnen volgende lente geen vieze, slijmerige slakken worden.

img_1404

Ieder jaar laat ik wel enkele kipjes broeden en die krijgen dan van die schattige kuikentjes.  Deze keer heb ik geprobeerd om een nestje van deze ‘pluizebollekes’ handtam te maken.  En dat is goed gelukt.  Als ik buiten kom, komen ze me tegemoet gelopen en als ze kunnen kiezen tussen graantjes pikken van de grond of uit mijn hand, dan nemen ze mijn hand.  Ze hebben elk hun eigen karaktertje.  Eentje wacht zelfs steeds tot ik het haar aanbied uit mijn hand.  Ze zal niet eten van de grond!  Tja, streken heb je ‘verniet’ he.

img_1405

Wil je ook verlost worden van slakken uit je tuin en zie je het zitten om enkele kipjes te nemen?  Dan zou ik je zijdehoentjes aanraden.  Het is een ras dat niet zo moeilijk te vinden is.  Zelfs op verkoopsites vind je een aanbod van particulieren die hun teveel aan kipjes verkopen.  Ze worden heel gemakkelijk broeds dus als je je een kipje en een haantje aanschaft, kan je zelf je toompje uitbreiden.  Ze vliegen niet en hun schattige uiterlijk hebben ze doordat hun pluimpjes geen weerhaakjes hebben.  Ze blijven zo van die donzige bollekes hun hele leven.  Het zijn hele rustige kipjes.

 

Hier mogen ze nog wat verder flaneren in de tuin.  In de lente als alles terug begint te groeien, blijven ze weer in de kippenren waar ze ook zalig kunnen scharrelen.  Waarschijnlijk zal de slakkenplaag die vele mensen dit jaar in hun tuin hadden, volgend jaar weer aan ons voorbij gaan…

img_1497