De ‘zonneborder’ in februari

Het startschot is gegeven in de ‘zonneborder’ !  Want de voorjaarsbloeiende irisjes bekennen kleur.  Zij zijn steeds de allereersten in dit stukje tuin.  Na hen komen ook de krokussen en tete a tete narcisjes.  De witte krokussen heten Crocus biflorus ‘Miss Vain’.  Dit zijn hele toffe krokusjes die zich elk jaar uitbreiden.  Ik kocht ze bij Nijssen bulbs.  De blauwe krokussen ken ik niet bij naam.  Ik kreeg ze ooit van iemand en ze zijn echt prima voor verwildering.  Ondertussen komen we ze overal in onze tuin tegen.

img_1849img_1850img_1855img_1858

Wat hier ook al in bloei staat, is Bergenia, schoenlappersplant.  Eerlijk gezegd vind ik dit niet zo’n mooie.  Het grote leerachtige blad vind ik nogal lomp ogend.  Maar hij bloeit heel vroeg dus de eerste bijtjes en andere insecten vinden hier voedsel.

img_1859

 

Misschien ook even vertellen hoe hard ik hier al gewerkt heb deze maand.  In amper vier uurtjes, was het hele onderhoud geklaard.  Echt alles is hier gedaan, ik kon spijtig genoeg niks meer uitvinden om te doen.  Voor de winter doe ik niks van opruimwerk.  Zo kunnen amfibieën  onder de afgestorven plantendelen kruipen.  Insecten kunnen schuilen in de holle en verhoute stengels van de planten.  Deze maand heb ik de stengels afgeknipt, in stukjes gebroken en tussen de planten op de grond gestrooid.  Voordeel hiervan : je hoeft niet naar het containerpark en de grond wordt bedekt zodat onkruid het heel moeilijk krijgt.  Eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat ik wel een beetje gewied heb.  Kruipende boterbloem voelt zich heel goed in mijn tuin.  Maar uit de borders vliegt ze uit!  Gewoon met een klein schepje uitsteken en voila, de madame moet zich geven.😊

img_1804img_1851

Vanaf nu is het alle dagen genieten, eens komen piepen naar dit stukje tuin en elke keer iets nieuw ontdekken.  Want de Persicaria, Phlox, hemerocallis, damastbloem, stokrozen,… lopen ook al uit.  Ik hou jullie op de hoogte!

img_1856img_1853

 

Start van het tuinseizoen!

Eigenlijk is het nog iets te vroeg om al in de tuin te beginnen.  Erover dromen en plannen maken, mag wel al…

Dit schreef ik enkele jaren geleden en het voelt nog steeds zo.  Oh man!  Het kriebelt!

img_1809

 

…Waarom ik mijn zaai- en plantgoed bij Velt bestel…
Nog even geniet ik van de nazomer. Prachtige kleuren in de tuin, juweeltjes van spinnenwebben, lage zonnestralen die alles in een warme gloed zetten…
November breekt echter aan en dit alles verdwijnt. De dagen worden koud en kil en donker. Het regent en de mensen worden nors. Gelukkig vind ik op een morgen de Zaad- en Plantgoedcatalogus van Velt in mijn brievenbus. De donkere avonden voor ons kacheltje vul ik met snuisteren, bestellen en dromen over het volgende tuinseizoen. Puur genieten is dat!
En dan, eindelijk, de dagen beginnen al serieus te lengen, krijg ik bericht dat ik mijn zaden mag afhalen. Ik bel naar Frans of hij, als hij gaat, de mijne wil meebrengen. Ecologisch denken of luiheid, dat laat ik in het midden…met twee auto’s naar Opwijk rijden, is toch niet nodig?
De volgende morgen bel ik bij hem aan en ik moet binnenkomen want er is nog iemand van Velt en ze zijn aan ’t koffiedrinken. “Heb je tijd?” vraagt hij. Mijn geweten sputtert nog even tegen : “Ik ben eigenlijk aan ’t poetsen” (niet echt mijn geliefde bezigheid) “Oh, dan heb je tijd.” zegt hij. Dat beaam ik volmondig.
De keukentafel ligt vol met tuinboeken en kleurrijke folders vol bloemen. Ik krijg een heerlijke tas van Moniek haar thee voor mijn neus, (zij weten ondertussen dat ik echt geen koffiedrinker ben) en ik geniet voor de tweede keer van mijn Veltzaadjes. De vroege zon priemt de kamer binnen, wij babbelen honderduit over tuinbelevenissen en maken al plannen om te starten. Mijn groene vingers jeuken.
Helemaal enthousiast ben ik als ik mijn doos met zaadjes en pootaardappeltjes ontvang. Dit is een mooie start van het nieuwe tuinseizoen. Straks als ik alles zal planten en zaaien, geniet ik voor de derde keer van mijn Veltzaadjes…

img_0987

Tuinverkenners… Leve de tuin!

Yes!  Met veel trots en heel enthousiast kan ik u meedelen dat ik geselecteerd ben.  Vanf nu mag ik mezelf samen met 74 anderen, tuinverkenner voor de provincie Vlaams -Brabant noemen.

img_1782

“Tuinverkenner, wat is dat nu weer voor iets?”, hoor ik u zeggen.  Tja, ik weet het zelf eigenlijk ook nog niet zo goed.  Maar dat het plezant en interessant zal zijn, dat weet ik wel.  Ik word ambassadeur van de tuinencampagne : Leve de tuin!  Volop genieten van jouw stukje groen.

Deze week heb ik een tuindoosje ter waarde van 75€ van de Bodemkundige Dienst van België in de brievenbus gekregen.  Hiermee kon ik een bodemstaal van mijn tuingrond nemen.  Zij doen de grondontleding en geven aan de hand daarvan bemestingsadvies.  Ik kon kiezen tussen bemestingsadvies voor de siertuin, voor het gazon of voor de moestuin.  Ik koos voor het laatste.

Op 25 plaatsen in mijn moestuintje nam ik een bodemstaal tot op 23 cm diepte.  Dit deed dit met een spade en schopje.  Je kan er ook een speciale boor voor gaan lenen maar ik keek op de moeite om die met de auto te gaan halen.  De aarde moest allemaal verzameld worden in een emmer en dan goed mengen.  Daarvan moest ik dan minstens 600 g in een katoenen zakje uit het tuindoosje doen.  Dit in een plastic zakje en dat opsturen naar de Bodemkundige Dienst.  Binnen twee weken krijg ik dan advies over mijn tuingrond.  Ik ben benieuwd!

img_1783img_1785img_1786

Dit is de start van ons verhaal als tuinverkenner.  Op 22 maart is er de aftrap van de campagne met een persmoment en kunnen we elkaar de eerste keer ontmoeten.  Er zijn ook infosessies voorzien waar we vragen over de tuin kunnen stellen en waar veel voorkomende tuinproblemen zullen besproken worden.  Uiteindelijk op 24 september is er een feestelijke afsluiting met workshops en demo’s.  Dan kunnen we nog eens onder elkaar ervaringen uitwisselen.

img_1788

Het enige wat we hiervoor moeten doen, is ons verhaal vertellen.  Experimenteren in de tuin zodat de natuur en het klimaat er baat bij hebben.  Daar heb ik wel zin in!  Mijn tuinavonturen kan je hier volgen..

( Laatste foto is van Bjorn Weynants)

img_1801

Drie oplossingen als je molshopen in het gazon hebt.

Onze mol is deze winter weer serieus actief geweest.😜  Heel goed om onze bodem luchtig te houden, alleen niet zo tof dat hij het hele gazon omwroet.  Omdat ik hem niet wil vangen, nodigt dit probleempje uit tot ‘creatief tuinieren’…

img_1779

Eerst even verklaren waarom ik hem niet wil vangen.  Volgens Natuurpunt is het heel normaal dat je deze tijd van het jaar veel molshopen hebt.  Het grondwater staat heel hoog en die beestjes houden ook niet van natte pootjes.  Daarom gaan ze gewoon hoger graven.   Dit zou wel kunnen kloppen, want in de lente verdwijnt onze mol meestal gewoon.  Na de zomer kunnen we ook wel eens plotseling enkele hoopjes hebben.  Dat zou dan zijn van de kleintjes die het nest verlaten en andere oorden opzoeken.  Zij zijn nog niet zo sterk en diep in de grond graven, is voor hen nog heel zwaar.  Schattig, he!  Zou je nu zo’n  moedig babymolletje willen kwaad doen?

Een mollenplaag bestaat niet.  Ieder beestje heeft een territorium van 1000 vierkante meter.  Dus in onze tuin woont waarschijnlijk maar 1 mol.  Hij vangt schadelijke insecten ondergronds.  Zo zorgt hij ervoor dat ons gazon gezond blijft.  Werken zonder rommel te maken, is wel niet gemakkelijk he.

Daarom zoek ik naar oplossingen om dit rommeltje op te ruimen.  Want de lieve wederhelft krijgt er de zenuwen van als ons gazon er zo bij ligt.😊

Eerste oplossing die ik vond voor een dubbel probleem : mos en mollen.  In ons gazon hebben we zeven jaar geleden een hoogstam notenboom geplant.  Sinds vorige zomer begint hij echt serieus te groeien, het gras eronder kwijnt weg en mos tiert welig.  Wat heb ik nu gedaan?  Met mijn kruiwagen rondgereden, alle molshopen opgeschept en de aarde rond de boom gekapt.  Daar kan ik binnenkort bloemen zaaien.  Ik denk aan phacelia, calendula, cosmos, wilde riddersporen, duizendschoon, …  Rond de stam had ik dit al gedaan maar nu kan ik mijn perkje dus nog uitbreiden.  Mettertijd zal het wel te donker worden onder de boom voor deze zonminnende planten.  Dan vervang ik ze door planten voor de schaduw.

img_1781

Tweede oplossing voor molshopen in het gazon :  een bloemenweitje maken.  Achteraan in het gazon heb ik heel wat bloembollen geplant.  Kwam daar nu ook juist onze mol wroeten.  En nee, mollen eten geen bloembollen.  Het zijn de woelmuizen of woelratten die de bollen opeten.  Dus de narcissen die ik geplant had, zijn heel mooi opgekomen.  Wat dan met al die molshopen die ertussen lagen?  Daar heb ik oranje havikskruid en wilde margietjes in geplant.  Ik moest toch wachten met gras maaien tot het loof van de bloembollen afgestorven was.  Als de narcissen uitgebloeid waren, had ik dan geen saai lang gras maar een zee van bloemen ertussen.

image

De derde oplossing is er voor wie het graag strak heeft.  Daarbij denk ik aan onze buurvrouw.  Zij had deze zomer haar gazon laten aanleggen met grasmatten.  Ik persoonlijk zou dat nooit doen, vind dat veel te duur.  Maar smaken verschillen natuurlijk.  Na een blik over de draad zag ik onlangs dat haar dure gazon helemaal, maar echt helemaal omgewroet is.  Ik kan me heel goed voorstellen dat ze zich nu dood ergert.  Wat ik in haar plaats zou doen?  De molshopen openrijven en in het voorjaar daar terug gras in zaaien.  Vooral goed dik zaaien, zodat onkruid geen kans krijgt.

img_1780

En jullie, hoe springen jullie creatief om met molshopen?