‘k Heb er hier in de tuin nog wat toffe gevonden. Lievesgarden begon met dit blogprojectje en ik vind het wel plezant om mee te doen. Haar volgen, mocht. ‘Graag zelfs’, stuurde ze.
Voila …
Mooie plantencombinaties in augustus
Maand: augustus 2019
Vlinders in de tuin
Ik weet niet hoe het bij jullie zit, maar hier zijn er zo weinig vlinders dit jaar.
Waar ik vorig jaar in augustus hier nog enorm veel blauwtjes en soorten zandoogjes kon spotten, heb ik er nu nog geen enkel gezien.
Wat ik vandaag wel kon tellen : drie atalanta’s waarvan ene met een stuk uit zijn vleugel gehapt, twee gehakkelde aurelia’s en zo’n zeven koolwitjes. De koolwitjes zullen zich dit jaar hier niet zo goed kunnen voortplanten want dankzij een slakkeninvasie staat er maar welgeteld één spruitkool in de moestuin.
Doodgewone, algemene vlinders dus maar ‘k heb toch enkele foto’s genomen om te bewaren voor het nageslacht. Stel je voor dat deze vlinders ook verdwijnen.
Dit jaar wel de eerste keer één koninginnenpage gezien in de tuin maar ondanks de massa’s Dille, Wilde Peen, Venkel en worteltjes die ik gezet heb, geen rupsen ervan. Ik blijf hopen …
Witte Salie
Witte Salie of Salvia apiana, op de Velt-markt dit voorjaar kreeg ik er zaadjes van.
Wist ik veel dat dit zo’n bijzondere plant is. Hij zou gebruikt worden om huizen en personen ritueel te reinigen en van boze geesten te ontdoen. Maar om daarin te geloven, ben ik net iets te nuchter. Wat me wel interesseert, is dat als je deze plant brandt en de rook verspreidt, deze bacteriedodend is. Dus in tijden van ‘winterverkoudheden die maar niet uit huis geraken’ wil ik dat wel eens proberen.
Dus ik heb de zaadjes in een bakje gezaaid. Dat was niet zo makkelijk. Het duurde heel lang eer er iets opkwam en ondanks de beste zorgen kwijnden enkele plantjes terug weg. Drie kon ik er overhouden en voorzichtig in potjes verplanten. En ze groeiden.
Na de Ijsheiligen heb ik de potjes in de serre gezet. Eentje kreeg bladluizen, werd dagelijks liefdevol afgespoeld met water en kwam er terug door. Ondertussen staan ze in volle grond in de serre en doen het goed.
Voor de winter ga ik ze wel terug oppotten en binnen zetten want deze Salvia zou absoluut niet tegen vorst kunnen.
Moerbeien
Iedereen zal deze bessen wel kennen. Want ook al vind je ze niet in de supermarkt, in gedroogde vorm kan je ze ondertussen wel kopen.
Toen wij hier 10 jaar geleden kwamen wonen, wilde ik een Moerbeiboom. We plantten een Morus nigra aan in het kippenhok. De boom deed het eigenlijk niet zo goed. Hij groeide slecht, had geen mooie vorm en meer dan een handvol bessen leverde hij niet.
Tot dit jaar. Ineens is hij spectaculair gegroeid en heeft hij veel donkergroen blad gekregen. En bessen … enorm veel!
Ik vind moerbeibessen heel lekker. Ze zijn zeer zoet met iets licht zurig erin. Alleen, ze plukken, da’s niet zo makkelijk. De vruchten hangen goed vast aan de boom maar ze verliezen snel sap als je ze aanraakt. Het sap maakt dan ook nog eens vlekken die je moeilijk kan verwijderen. Daarom had iemand me een tijd geleden aangeraden om ze te plukken in een oude bikini. Daar ik geen goesting had om de hele buurt te laten meegenieten van mijn elegante (ahum) lijf in bikini vanboven op een ladder, heb ik maar een oud t-shirt aangetrokken.
De bessen zelf, die waren verrukkelijk! Daar vanboven in die boom heb ik gesnoept en met een halve emmer ben ik terug naar beneden gekomen. Het sap drupte van mijn armen en eerlijk gezegd, zagen de bessen er niet ‘appetijtelijk’ uit. Waarschijnlijk is het daardoor dat je ze niet vers kan kopen.
Ik heb er siroop mee gemaakt voor nog eens een andere zomerse limonade. En die is echt lekker …
Twee vrouwen en een kaart
Gisteren ging ik met vriendin Karen van Ortiga op uitstap naar onze Nationale Plantentuin in Meise. Ik citeer : “een betoverende botanische tuin gelegen in een historisch domein van 92 hectare vlakbij Brussel.”
Aan de kassa begon het al goed en kregen we een fikse korting met onze Velt lidkaart. Toen we vertelden dat we vooral de nieuwe rozentuin en het herbetum wilden zien, kregen we prompt een kaart met plattegrond in onze handen geduwd.
Dat werd lachen want twee vrouwen bijeen die babbelen, babbelen, babbelen, … en terwijl op de weg moeten letten, da’s niet gemakkelijk. De kaart werd gedraaid en gedraaid en wij draaiden een paar keren mee en toen vonden we de rozentuin.
Wauw! Ze hadden ons wel verwittigd dat er nu nog geen rozen te zien zijn. De tuin werd ingeplant begin juni dit jaar en de struikjes zijn nu nog klein en uitgebloeid. Maar het ontwerp van de tuin, dat is prachtig! De perken liggen in de vorm van een ontluikende roos. Het was nu al zo mooi, wat gaat dat volgend jaar wel niet zijn? We hebben afgesproken dat we dus in juni zeker nog eens teruggaan.
Wandelen in de Plantentuin, da’s echt rustgevend. We waren wat bang dat het er druk zou zijn want de parking was wel goed gevuld. Maar de tuin is zo uitgestrekt dat je eigenlijk weinig volk tegenkomt.
We struinden ook rond tussen de geneeskrachtige planten. Met een herboriste aan mijn zijde was dat heel boeiend!
Het herbetum, daar moesten we weer naar zoeken. Gelukkig passeerde er een medewerker op de fiets die ons wel even wilde helpen. In het herbetum vind je ongeveer 1300 eenjarigen en vaste planten. Je kan je dus wel voorstellen dat wij daar een hele poos vertoefden. Zo plezant! De Balatkas die daar staat, die vind ik prachtig.
En dan kregen we dorst. Aan de Orangerie gingen we naast de vijver een homemade limonade drinken.
De namiddag was veel te vlug voorbij. We gaan zeker nog terug want het kasteel, het plantenpaleis, het houtlab en zoveel andere dingen hebben we nog niet gezien.
groengenot 