Ik heb deze week gewerkt in de zonneborder! Ja echt, ik zal er wel vier uren in bezig geweest zijn! Allee ja, ne serieuze mens kan wat ik gedaan heb zeker op twee uren klaren. Want ik kan enorm ‘semmelen’ als ik tussen mijn planten geraak. Ofwel heb ik een schattig klein vlindertje gezien dat ik nog niet ken en dan moet ik dat opzoeken. Of een dikke hommel die nectar komt snoepen, die wil ik dan wel eens volgen. En de frambozenhaag die staat vlak naast de border. Man, daar kan ik niet afblijven!
Gewerkt heb ik dus. De border was ineens een rommeltje geworden door de massa’s uitgebloeide beemdkroon. De zaden waren gevallen en ik heb de droge takken verwijderd want je zag gewoon niet meer wat er wel nog stond te bloemen. Ik heb ook de grasranden afgestoken met zo’n ronde schup. Want in september komt Barbara van Velt filmen in onze tuin en dan moet het er toch een beetje netjes uitzien he.
Schildpadbloem, Chelone obliqua, achteraan op de volgende foto, staat nu in bloei. Ik vind het een toffe plant. Hij wordt 1,50 meter hoog maar blijft stevig staan. Zelfs stormwind deert hem niet. Hij kent ook geen ziektes en hij woekert niet. De pol groeit langzaam aan en deze winter zal ik hem eens scheuren.
Nog zo’n pol die wat sneller aan het aangroeien is, is Scharnierbloem, Physostegia virginiana. Dit is ook een vaste plant. Scharnierbloem heeft zijn naam gekregen omdat als je zo’n bloempje ervan opzij duwt, dat zo blijft staan. Het zijn ook toffe snijbloemen.
Echinacea is net als vorige maand nog steeds van de partij. Verbena bonariensis heeft zich wat verplaatst. Er staat nu meer in de kippenren ernaast dan in de border zelf.
Zelfs de witte Chinese bieslook vond ik hier. Die komt vanuit de kruidentuin enkele meters verder aangewaaid. Maar in combinatie met de rode beemdkroon vind ik deze verrassing nog wel geslaagd.
Een toffe eenjarige die elk jaar in augustus terugkomt, is Hibiscus trionum, drie-urenbloem. Hier kan je daar meer over lezen.
Momenteel staat onze voortuin er vol mee. Het zit zo : toen we hier kwamen wonen had de lieve wederhelft nog niet zo veel vertrouwen in mijn manier van tuinieren. De voortuin moest wel een beetje deftig zijn. Daarom wilde hij die laten aanleggen door een tuinaannemer. Braaf zoals ik altijd ben, gaf ik hem zijn zin. Ik kreeg heel de rest van de tuin en mocht daar heerlijk mijn goesting doen, dus.
Tadaa! Kijk eens wat een prachtkerel ik hier heb! Fier rechtop staat hij te pronken in onze tuin : de speerdistel of Cirsium lanceolatum. Maar ik houd hem goed in ’t oog. Tot een zaadlozing ga ik hem niet laten komen.😁
groengenot 