Ook al heeft het al wat geregend vorige week, hier is het nog steeds heel droog. De poel staat nog steeds leeg. Op de bodem begint zelfs gras te groeien. Eigenlijk zouden we de bovenste humusrijke laag moeten afschrapen. Daaronder zit een kleilaag. Als we die zouden ‘openstrijken’ zou de poel beter water houden, denk ik. Maar dat is een serieus werk. Door de afsluiting en de knotwilgen kunnen we ook niet echt meer met een graafmachine aan de poel geraken. En zo’n grote oppervlakte met de schop bewerken, dat zie ik echt niet zitten. Dan zouden we heel veel helpers moeten hebben…
Diertjes zien we hier nu niet echt meer. Iedereen heeft al een plaatsje opgezocht waar het wat warmer is. Tijdens het verwijderen van een pol kruipende boterbloem in de border stootte ik op een prachtige groene kikker. Hij sprong weg voor mijn neus en wipte vlug onder een partij schoenlappersplant. Groot gelijk, man! Daar zal je lekker warm kunnen overwinteren. Verstop je maar goed zodat de reiger die hier regelmatig overvliegt, je niet vindt…
De teunisbloemen staan ondertussen mooi in zaad. Ik zal de buurman er eens blij mee gaan maken. Hij had ‘zaadstekken’ gevraagd voor zijn vogeltje. ( kanariepietje, he😜)
Nog zo’n bloemekes die ik plezant vind om te hebben. Allee, zeg maar bloemen, want ze hebben zo’n vijf cm diameter. Hibiscus trionum of drie-urenbloem, elke bloem zou maar drie uren bloemen. Dat merk je echter niet, er staan er genoeg op. Ze is van de kaasjeskruidfamilie of malvaceae. In Azië, Afrika en Australië wordt ze beschouwd als onkruid. Ze staat er op braakliggende terreinen en zaait zich er vrolijk uit. Ik kocht ooit enkele plantjes bij ‘Silene’, kwekerij van speciale een- en tweejarigen. Ze zaaien zichzelf steeds uit en zo staan ze elk jaar in onze tuin te blinken.
Nee, niet de blauwe bloemen die je ziet, die zijn van ipomoea, blauwe winde. Die zaaide ik ooit eens in de moestuin en sindsdien komt die steeds terug. De bloemen van yacon zijn gele ‘zonnebloemekes’. Sinds vorig jaar teelt ik deze onbekende groente in de moestuin. Ik kreeg een plantje van Frans De Smedt van velt en dat werd meer dan een meter hoog.
Van deze groente, superfood wordt ze ook wel genoemd, eet je de ondergrondse knollen. De eetknollen dan, want er groeien nog een andere soort knollen aan de plant : de groeiknollen. Meer info vind je 
groengenot 