Maand: november 2015

door

Luie tuinier-techniek

Ik heb een hekel aan spitten!  Veel te saai, zwaar en moeilijk werk.  Daarom komt de visie van Velt me heel goed uit : spitten is niet goed voor het bodemleven.  Om een nieuwe border in het gras aan te leggen gebruik ik dan ook graag de ‘karton-techniek’.  Niks gras afplaggen en rugpijn van het spitten.  Nee, gewoon grote kartonnen dozen meebrengen van het werk.  Die op het gras leggen en daarop de inhoud van de compostbak.  Elke keer als ik daarna het gras afrijd, leg ik het grasmaaisel erbij.  En dan met een drankje erbij… genieten en wachten…

image

De kartontechniek…

image

Meestal begin ik met deze techniek in de zomer.  Het volgende voorjaar is de graszode en het karton verteerd. De wortelonkruiden die dan nog overblijven, kan ik in de mulle bodem gemakkelijk met de riek verwijderen. En dan het leuke werk: plantjes zetten. Genoeg plantjes zodat blote plekken snel kunnen dichtgroeien zodat onkruid geen kans meer krijgt.

door

“Smossen”…

Heel toevalig heb ik ontdekt wat het is : “smossen” in de tuin.  Onder de bloembakken aan het tuinhuisje begonnen plantjes te groeien die ik niet  direct herkende.  En die worden dan niet uitgetrokken.  Eerst moet ik weten wat het is.  En dit is het resultaat geworden : een bloemenzee tussen mijn stenen.  De plantjes die het jaar ervoor in de bloembakken stonden, hadden zich uitgezaaid.image

Dit kon interessant worden!  Waarom niet doelbewust “smossen”?  Zoals u al begrepen heeft, is “smossen” , morsen met zaadjes op de verhardingen in de tuin.  Die zaadjes komen dan tussen de voegen terecht en kunnen ontkiemen.  Op die plaats kunnen dan geen onkruidjes meer groeien want de plaats is al ingenomen.  Hehe!   Vorige zomer probeerde ik het met steenanjertjes.  Ik heb wel in het begin wat water gegeven zodat de zaadjes konden ontkiemen.  En na een tijdje kwamen er blaadjes piepen.  Spannend!  De plantjes zien er nu zo uit en dit jaar zullen ze de eerste keer bloeien.  Ik ben benieuwd!image

Zo wordt een saai, doods terras toch heel levendig.  Doordat we niet spuiten met allerlei gifstoffen kunnen deze plantjes de kans krijgen.  En ik vind het heel ontspannend om te ‘priegelen’ tussen de stenen, plantjes ontdekken en laten staan of niet laten staan…

door

Yacon… en delen…

Vandaag bezoek gehad van Jos Noppen, Velt-man uit Zemst.  Hij gaat volgend voorjaar enkele moestuinlessen geven voor onze afdeling.  In mijn moestuintje…!

Mijn moestuinprobeerselen werden wel gewaardeerd door hem, oef.  Want ik moet toegeven dat dit stukje tuin me soms wat moeilijk valt.  En zo zag hij mijn Yakon plant staan.  Je moet hem wel dringend oogsten, zei hij.  Dus vertelde ik hem dat het eigenlijk de eerste keer was dat ik yakon geplant had.  Tot vorig jaar kende ik de plant zelfs niet.  Maar dit voorjaar kreeg ik hem als klein plantje van Frans De Smedt, onze Velt-lesgever.  Proberen, zei hij, is echt iets tof!  ‘Gekregen van Frans?!’ riep Jos uit.  ‘Dat is goed, dan komt die nog van mij! En nu zit hij hier al!’  Blijkbaar is Jos al zo’n jaar of acht bezig met deze en andere knolgewassen.  Hij heeft er al verschillende keren les over gegeven en knollen uitgedeeld.  Je kan ze wel nog in geen winkel vinden.  Op internet kan je wel yaconsiroop, poeder, thee, gedroogde plakjes enz. kopen maar de verse knol niet.  En in onze tuin staat ie al…

De yaconplant zou eigenlijk bij de zonnebloemfamilie horen.  Zijn wortels doen me ook wat denken aan die van dahlia.  Hij is afkomstig uit de Andes in Zuid-Amerika.  Andere benamingen zijn grondappel of appelwortel.  Je moet buiten uitplanten na de ijsheiligen en hij kan zo’n 2 meter hoog worden.  De mijne werd anderhalve meter groot.  Normaal komen er gele bloemen op maar in onze contreien bloeit hij zelden.  Ik zag inderdaad ook geen bloemen.  Rond de plant zie je de grond omhoog komen.  Dat komt omdat daar de knollen groeien.  Voor de vorst kan je ze oogsten.  Deze plant heeft 2 soorten knollen, echt heel raar.  Ik zag dikke exemplaren die me aan dahliawortels deden denken.  En dan zaten er ook roodachtige knolletjes aan met ogen op.  De ‘dikke dahliawortels’ zijn om op te eten. Ik heb natuurlijk al eens geproefd en weet nu al dat ik er niet zal kunnen afblijven als ik ze klaarmaak.  Een aparte, frisse smaak vind ik.  Ik zou zeggen, appel-nootachtig…  Heel lekker!  De roodachtige broedknolletjes ga ik vorstvrij overwinteren en dan volgend jaar terug uitplanten.  En dan ga ik ook weer delen want heb broedknolletjes genoeg geoogst.  Spannend!

Wat ik nog vond op internet is dat yacon een zeer gezonde bron van suikers is, vooral fructose.  Het heeft ook probiotische eigenschappen en zou dus de ontwikkeling van de darmflora bevorderen.

wat me in het oog sprong : ‘Yakon is beter dan yakult’.  Dat is wel tof, he…
Lees verder →

door

Groen Genot

Amai, hoe spannend!  In mijn hoofd springen en dartelen duizend ideeën maar een leeg blad ( scherm) staart me al dagenlang aan.  Ik wil graag beginnen met een tuinblog.  Eigenlijk is deze gedachte al jaren latent aanwezig maar het kwam er nooit van om te starten.  Nu ga ik volgend jaar de eerste keer meedoen met het ‘Velt ecotuinenweekend’ en het zou wel leuk zijn om de mensen te kunnen zeggen dat ze de tuin verder kunnen volgen via de blog.

Graag wil ik al even Madrina van Baiegoed.be danken want zij hielp me om een naam te kiezen voor mijn tuin.  Ik had graag een naam waar positivisme en genieten van natuur in zit.  Er mocht ook wel een link naar Zuid-Afrika, het geboorteland van onze dochter, in zitten.  Zoals Mooi Bly, het landgoed waar we elke keer als we naar Zuid-Afrika gaan, logeren.  Enkele minuten na die bedenkingen stuurde ze al een hele lijst namen.  Bij de ene schaterde ik het uit, anderen deden me glimlachen.  En deze werd het al heel vlug : Groen Genot…  Dit doet me denken aan een landgoed blakend in de zon waar mensen genieten van het buiten zijn…  Wordt vervolgd!