kruiden

door

Witte Salie

Witte Salie of Salvia apiana, op de Velt-markt dit voorjaar kreeg ik er zaadjes van.

Wist ik veel dat dit zo’n bijzondere plant is. Hij zou gebruikt worden om huizen en personen ritueel te reinigen en van boze geesten te ontdoen. Maar om daarin te geloven, ben ik net iets te nuchter. Wat me wel interesseert, is dat als je deze plant brandt en de rook verspreidt, deze bacteriedodend is. Dus in tijden van ‘winterverkoudheden die maar niet uit huis geraken’ wil ik dat wel eens proberen.

Dus ik heb de zaadjes in een bakje gezaaid. Dat was niet zo makkelijk. Het duurde heel lang eer er iets opkwam en ondanks de beste zorgen kwijnden enkele plantjes terug weg. Drie kon ik er overhouden en voorzichtig in potjes verplanten. En ze groeiden.

Na de Ijsheiligen heb ik de potjes in de serre gezet. Eentje kreeg bladluizen, werd dagelijks liefdevol afgespoeld met water en kwam er terug door. Ondertussen staan ze in volle grond in de serre en doen het goed.

Voor de winter ga ik ze wel terug oppotten en binnen zetten want deze Salvia zou absoluut niet tegen vorst kunnen.

door

Kruidenzout

Gisteren was het triestig, koud en miezerig weer.  ‘t Was de eerste dag dat ik geen zin had om buiten bezig te zijn.  Tijd dus om het binnen gezellig te maken en het kruidenzout af te werken.

Een geurig werkje!  Wil je de uitgebreide werkwijze lezen?  Dat kan je hier.

Na de middag kwam een goede vriendin en haar dochter hier aangewaaid.  Onze dochter waarschuwde hen direct : “ Pasop hè want het stinkt hier!”  Het vriendinnetje en haar mama snuifden maar waren het niet met haar eens.  “Het ruikt hier gezellig!” riepen ze uit.

“Goesting voor een theetje dan?” probeerde ik de vriendin te verleiden en ze liet zich direct overhalen.   De meisjes verdwenen naar de dochter haar kamer en wij ‘placeerden’ ons aan de keukentafel.  Mmmm!   Een goeie babbel, kruidendrank van Ortiga, de wind en regen buiten, de geur van kruidenzout in de oven en de warmte binnen …  meer moet ne mens toch niet hebben hè…

23D131C9-0070-49FE-B63C-9DAB6846E277

 

door

Daar zijn de brandnetels weer … of waarom je die planten wel in je tuin zou willen …

Ik heb een probleem!  Wij hebben bijna geen brandnetels meer in onze tuin.  We hebben er de voorbije jaren zoveel van geoogst, dat de planten zowaar uitgeput zijn. Brandnetels oogsten?!  Allee toe, doe uw mond toe!  Ik zie hem tot hier openvallen van verbazing. 😜

Ja, wij zijn hier allemaal zot van brandnetelsoep.  Zelfs de niet-groene zonen kan ik daarmee verleiden om gezond te doen.  Omdat het zo lekker is.  Ik maak gewoon een basissoep met ui, prei, aardappel en een wortel.  Met handschoenen en een vergiet ga ik dan de tuin in en pluk de topjes van de brandnetels.  Even wassen en dan ook in de soep.  Nog heel even tot het kookpunt brengen zodat je niet teveel voedingsstoffen verliest.  En dan kan je de mixer erin zetten.  Twee vliegen in één klap : je moet geen gif gebruiken om brandnetels te verdelgen en je krijgt gratis en voor niks iets lekker en gezond uit je eigen tuin.

image

Nu vernam ik deze week zelfs dat in brandnetel ook veel Silicium zit!  Dit is een stofje dat we met onze geboorte meekrijgen en waar we een tekort van kunnen krijgen omdat het in onze voeding bijna niet voorkomt.  Maar in brandnetel dus wel!  En laat Silicium nu nét dat stofje zijn dat ervoor zorgt dat gebroken botten snel terug helen.  Met mijn gebroken hand snap je nu wel dat ik een moord zou begaan om wat brandnetels te bemachtigen…

4730C8D6-7315-47CB-AD81-F15E00C8F627

 

 

door

Roomse kervel

IMG_2132

Vorige week zaten we bij Stany voor de bestuursvergadering van Velt.  We waren nog aan ’t napraten bij pot en pint ( altijd zo gezellig, onze vergaderingen) toen ‘zijne frank viel’ dat hij nog iets wilde tonen in de tuin. Hij had een plant die geurde naar Anijs maar hij wist niet wat het was.  Wij allemaal heel benieuwd de tuin in, eigenlijk was het al schemerdonker en daar stond hij : een prachtige Roomse kervel!

Jaren geleden op een veltbijeenkomst beweerde lesgever Frans De Smedt dat hij geen kervel meer zaait in de moestuin.  Veel te petieterig en schiet veel te vlug op, vond hij.  Hij had een super alternatief gevonden : Roomse kervel, Myrrhis odorata.

Ik had er toen nog nooit van gehoord en wilde dat ook wel eens proberen.  Bij Yo De Beule van kwekerij Duizendblad in Ternat kocht ik een plantje.  Het voelde zich direct thuis in onze kruidenspiraal en zaaide zich zelfs uit.  Roomse kervel is heel moeilijk te zaaien maar als hij ‘met zijn goesting’ ergens staat, doet hij dat zelf.  Zaad deel ik dus niet uit aan vrienden, maar wel jonge plantjes.

Het is een vaste plant uit de Schermbloemigen familie en komt elk jaar terug.  Vanaf begin april kan ik kervelsoep uit de tuin maken.  Ik maak een basissoep met ui, prei en een patatje.  Dit een kwartiertje laten koken.  De laatste minuut de Roomse kervel erbij en mixen.  Lekker, echt lekker!  Soms doe ik er ook nog Grote Brandnetel en daslook bij.  Dan heb je een echte wilde kruidensoep.  Een weldaad na een lange winter!

Nu op dit moment heeft de Roomse kervel zaden gevormd.  Zolang die frisgroen zijn, zijn die ook heel lekker.  Plezant voor de kinderen om te plukken.  Het zijn frisse anijssnoepjes.

Stany was heel blij met zijn ontdekking in zijn tuin.  Het is inderdaad een hele toffe plant om te hebben!  Kenden jullie die eigenlijk al?

IMG_2130

door

Daslookpesto

Al enkele weken was ik de blaadjes uit de grond aan ’t kijken.  Zo ongeduldig was ik om dit lentegerechtje nog eens te maken.  Eindelijk was het zover.  Ik heb daslook in de tuin, enkele plantjes gekregen van een ‘veltvriend’.  ( Hey, da’s een tof woord…)

IMG_1915

Daslook of allium ursinum is een plantje uit de lookfamilie.  Het is een inheemse, beschermde plant dus je mag hem niet plukken in het wild.  Het is een bolgewasje met brede donkergroene bladeren en witte, trosvormige bloempjes die verschijnen in april tot juni.  In juni verdwijnt het bovengrondse deel van de plant volledig en is het weer wachten tot het jaar daarna.  Het plantje staat graag in de schaduw, onder struiken, in een humusrijke grond.  In de zon verbrandt hij zelfs.

Opgelet!  Hij lijkt een beetje op het giftige lelietje-van-dalen.  Maar als je het blad plukt, weet je direct of je juist bent of niet.  Hij geeft een sterke lookgeur vrij bij plukken.

Daslook geeft je een echte boost in het voorjaar.  Het plantje is goed tegen voorjaarsmoeheid.  Er zitten veel mineralen in : zwavel, ijzer, mangaan, magnesium en jodium.  Vooral de zwavel die erin zit, is goed voor de spijsvertering.  Het werkt ontsmettend voor de darmen en herstelt de darmflora.  Het is ook goed tegen hart- en vaatziekten, tegen een slecht functionerende lever en goed voor het immuunsysteem. Een tof plantje dus voor in je tuin en om in het voorjaar mee aan de slag te gaan.  Je kan het kopen bij Nijssen bulbs en leden van Velt Neer-Brabant kunnen het bij ons krijgen.

Daslookpesto dus.  Eerst blaadjes plukken in de tuin en genieten ( hoor de vogeltjes fluiten).  Ik neem steeds een vol vergiet.  Als basis ongeveer een 200 ml olijfolie.  Daarbij wat parmezaanse kaas en twee handjes noten.  Meestal neem ik walnoten uit de tuin.  Maar het weer was veel te mooi dus ik wilde in de tuin werken in plaats van noten te pellen.  Dus het werden cashewnoten uit de winkel.  Daarbij nog wat peper en zout.  (Ik gebruik zelfgemaakt kruidenzout). Dit alles in een kom en mixen met de staafmixer.  Et voilà!

IMG_1917

Benodigdheden : twee handenvol daslookbladeren

200 ml olijfolie

twee handjes noten

50 g (parmezaanse) kaas

peper en zout

Daslookpesto wordt hier voor vanalles gebruikt.  Als lekker hapje op een toastje tijdens de bestuursvergadering van velt.  Op de boterham.  Of als basis voor een pastasalade.  Of als aperitiefhapje samen met de lieve wederhelft.  Wij houden ervan!

IMG_1950

 

 

door

Gele anemoon.

imageHet is weer de periode van de plantenmarkten.  Vind ik zo plezant : kuieren van het ene kraampje naar het andere, al dat jonge, frisse groen zien en dan genieten.  Zo belandde ik enkele jaren geleden aan het kraampje van Ecoflora uit Halle.  (Eigenlijk blijf ik aan dat kraampje elke keer plakken en als die man me ziet afkomen, verschijnt er steeds een gulle lach op zijn gelaat.  Ik kan dan ook nooit weerstaan aan al die toffe plantjes.  Steeds heeft hij wel iets zeldzaam bij of iets boeiend dat ik zeker in mijn tuin moet proberen.)

Die keer overtuigde hij me om een plantje Anemone ranunculoides of gele anemoon mee te nemen.  “Dat is geen gemakkelijk plantje hoor” zei hij, ” maar als het zich goed voelt in je tuin, zal je er veel plezier van hebben.”  En inderdaad, ik vind het een heel tof plantje.  Het stelt wel wat eisen aan de bodem.  Het houdt van een vochtige, voedselrijke ‘bosgrond’ en staat liefst in half schaduw.  Ik heb het onder onze krentenboompjes geplant.  Daar liggen ook houtsnippers zodat de grond niet echt uitdroogt.

Tot in maart zie je nog niks van het plantje.  Het is altijd even spannend afwachten of het wel tevoorschijn zal komen.  En dan in april op ‘vree korte tijd’ staat het er ineeens met bloem en al.  En in onze tuin voelt het zich goed.  Stilletjesaan breidt het uit en wordt het polletje groter.  Volgende maand zal het weer onder de grond verdwijnen en dan is het terug wachten tot volgend jaar.  Laat het maar op zijn gemakske doen, ik geniet er van…image Lees verder →

door

Hondsdraf of Look zonder look?

Ik vind het gezellig om met een mok thee op mijn tabletteke op facebook te snuisteren in groepen zoals ‘Moestuin’ of ‘Velt vzw’.  Daar kom je dan vragen van mensen tegen waar je ook heel wat kan van leren.  Zo zag ik vandaag een mevrouw die in haar tuin een plantje gevonden had dat ze niet kende.  Altijd spannend he!  Bij mij moet dat dan blijven staan tot ik het ken.  😊  Ze had een foto gepost van een blaadje van het plantje en vroeg of ze het zou verwijderen.  ” Nee, niet doen!!!”, stuurde ik direct.  Mij deed het blaadje denken aan de blaadjes van look zonder look.  Maar iemand anders dacht aan hondsdraf.  Kon ook natuurlijk.  Nog iemand anders zei dat het Galaxblad was.  Dat kan niet.  Galaxblad groeit niet in onze contreien maar ergens in Amerikaanse bossen geloof ik.  Je kan het hier kopen bij ‘de bloemist’ en het wordt veel gebruikt om mee te bloemschikken.

Hondsdraf of Look zonder look dus…  Hondsdraf is een mooi kruipend plantje dat in maart begint te bloemen met blauwpaarse lipbloempjes.  Onze kinderen kennen het plantje heel goed.  Als je in de netels gevallen bent of op expeditie in de natuur netels bent tegengekomen, wat hier nogal eens durft voorvallen😜,  kan je de blaadjes van hondsdraf kneuzen en de pijnlijke plekken ermee inwrijven.  De pijn is dan onmiddelijk verdwenen!  Ook het blad van Ridderzuring helpt hier trouwens, dit even terzijde.  Het is ook een heerlijk geurend plantje.  Een blaadje in de thee is zalig.  Of in een soepje met (a)pril lentegroen… zaaalig!

image

Look zonder look ziet er een beetje anders uit.  De blaadjes lijken op die van hondsdraf maar ze zijn groter.  Het plantje is ook helemaal anders.  Het vormt een polletje dat hoger uitgroeit.  Eind april komt het in bloem.  Op lange stelen komen kleine witte bloempjes.  Het pantje geurt naar ui of knoflook ook al is het er niet mee verwant.  Ik maak er nu samen met daslook pesto van.  Dat met pasta, wat kerstomaatjes en parmezaanse kaas, mmm echt lekker!

image

Dus, mevrouw van op facebook,  hopelijk heb je dat gevonden schatje nog niet uitgetrokken…