Vorige week zaten we bij Stany voor de bestuursvergadering van Velt.  We waren nog aan ’t napraten bij pot en pint ( altijd zo gezellig, onze vergaderingen) toen ‘zijne frank viel’ dat hij nog iets wilde tonen in de tuin. Hij had een plant die geurde naar Anijs maar hij wist niet wat het was.  Wij allemaal heel benieuwd de tuin in, eigenlijk was het al schemerdonker en daar stond hij : een prachtige Roomse kervel!

Jaren geleden op een veltbijeenkomst beweerde lesgever Frans De Smedt dat hij geen kervel meer zaait in de moestuin.  Veel te petieterig en schiet veel te vlug op, vond hij.  Hij had een super alternatief gevonden : Roomse kervel, Myrrhis odorata.

Ik had er toen nog nooit van gehoord en wilde dat ook wel eens proberen.  Bij Yo De Beule van kwekerij Duizendblad in Ternat kocht ik een plantje.  Het voelde zich direct thuis in onze kruidenspiraal en zaaide zich zelfs uit.  Roomse kervel is heel moeilijk te zaaien maar als hij ‘met zijn goesting’ ergens staat, doet hij dat zelf.  Zaad deel ik dus niet uit aan vrienden, maar wel jonge plantjes.

Het is een vaste plant uit de Schermbloemigen familie en komt elk jaar terug.  Vanaf begin april kan ik kervelsoep uit de tuin maken.  Ik maak een basissoep met ui, prei en een patatje.  Dit een kwartiertje laten koken.  De laatste minuut de Roomse kervel erbij en mixen.  Lekker, echt lekker!  Soms doe ik er ook nog Grote Brandnetel en daslook bij.  Dan heb je een echte wilde kruidensoep.  Een weldaad na een lange winter!

Nu op dit moment heeft de Roomse kervel zaden gevormd.  Zolang die frisgroen zijn, zijn die ook heel lekker.  Plezant voor de kinderen om te plukken.  Het zijn frisse anijssnoepjes.

Stany was heel blij met zijn ontdekking in zijn tuin.  Het is inderdaad een hele toffe plant om te hebben!  Kenden jullie die eigenlijk al?