Van buiten naar binnen

door

Alternatieve kerstboom

Dochter was weer al weken aan het zeuren voor een echte kerstboom dit jaar.

Vorig jaar had ik na zoveel jaren ecologisch te gaan, nog eens toegegeven. Ik had in het tuincentrum een exemplaar gekocht waarvan ze beloofden dat hij écht zijn naalden niet zou verliezen. Ik zou hem zelfs na de kerstdagen in de tuin kunnen zetten en het jaar nadien opnieuw gebruiken. Met open ogen tuimelde ik in hun verkooppraatjes, kieken da ‘k ben. Ik gaf hem alle dagen water en besproeide zijn naalden met water uit de plantenspuit. Maar het was zelfs nog geen kerst en ik kon al kilo’s naalden bijeen vegen. Ik heb toen gezworen dat ik me nooit meer ging laten vangen.

Maar dochter wilde dus een echte boom. Desnoods een plastieken. Zo’n exemplaar hebben we vroeger ook jaren gehad. Die was dan versleten en de plastiek brokkelde in stukjes uiteen. Microplastics dus. Voelde ik me schuldig toen we die weggegooid hebben. Nooit nog een plastieken kerstboom voor mij!

Als alternatief heb ik in de tuin twee takken afgezaagd van een struik die toch moest gesnoeid worden. Helemaal overtuigd is ze niet: “Moeke, twee takken in een pot, da’s geen kerstboom.” meesmuilde ze. Maar de lieve wederhelft en zonen vinden het wel gezellig.

Wat denk jij over de ‘kerstboomtraditie’?

door

Trouwbloemen

Jaren geleden, op een personeelsfeestje hing er iets in de lucht. Hij had hem gevraagd voor ‘ne slow’ en wat er toen tussen die twee gebeurde, dat was overduidelijk. Zo blij werd ik daarvan. Want liefde is liefde.

Zelf hadden ze het nog niet door op dat moment. En het heeft nog wel even geduurd voor ze eraan toegaven. Vanaf de zijlijn heb ik steeds gesupporterd, ze verdienden het zo.

Vorig jaar vertelden ze dat ze gingen trouwen. En vroegen ze of ik de boeketjes voor de tafels in de zaal wilde maken. Ik zie hen alletwee heel graag. Maar trouwboeketten maken, dat kon ik toch helemaal niet.

“Ja maar, we willen geen boeketten zoals van een bloemist, het mag niet ‘afgeborsteld’ zijn.” zeiden ze toen. Het moesten tuin- en veldbloemen zijn. Graag in zoveel mogelijk kleuren, zoals de regenboogvlag. En in allemaal verschillende flesjes en vaasjes. De kleurrijke bloemen moesten symbool staan voor hun speciale liefde: twee mannen waarvan de ene een ander kleurtje heeft dan de andere.

Ik voelde me eigenlijk echt wel vereerd dat ze daarvoor aan mij dachten en zei ja.

Deze bloemen gebruikte ik: Echinacea JS ‘Purple prairie’, Heliopsis helianthoides JS ‘Sunny Wink’, Rudbeckia fulgida deamii, Scharnierplant (Physostegia), Aster thomsonii, Crocosmia ‘Lucifer’, Lavendel, Zinnia, korenbloemen, wilde peen en Hazenstaartgras.

De jongens waren content. En zelfs de fotograaf had gevraagd waar ze hun ‘bloemist’ gevonden hadden. Ik had hun speciale dag nog mooier gemaakt, zeiden ze. Daarvoor doet een mens dat toch hè …

door

Corona-food

Dezer dagen wil ik zo min mogelijk naar de supermarkt gaan. Eigenlijk ben ik er zelfs nog niet geweest sinds de corona-crisis. Ik bereid maaltijden uit de voorraadkast, de diepvriezer en de tuin. En ik doe mijn inkopen in de buurderij en de verpakkingsvrije winkel.

Proberen creatief te zijn in de keuken. Ik ben bijlange geen keukenprinses maar dit receptje vind ik wel geslaagd: Tagliatelli met rode biet en Berloumi. Dat rode biet met pesto en pasta lekker is, leerde ik bij Moniek van Velt. Ik gaf er dan zelf nog een draai aan om een volwaardige maaltijd te hebben.

Benodigdheden (voor 4 personen):

500 g tagliatelli of andere pasta

2 kleine rode bietjes (vond ik nog in de moestuin)

potje zongedroogde tomaatjes (Oxfam winkel via buurderij)

2 handjes cashewnoten (Tarra, verpakkingsvrije winkel)

blokje parmezaan (vond ik nog in de frigo)

olijfolie (Tarra)

2 handjes rucola (of ik vond nog veldsla en winterpostelein in de moestuin)

peper en kruidenzout

blok Berloumi (buurderij)

Werkwijze:

De rode bietjes wassen en ongeschild gaar koken in een bodempje water (ongeveer een kwartiertje) Terwijl kan je de rucola (of ander groen dat je vond) wassen en in grove stukken hakken.

Een pesto maken met de zongedroogde tomaatjes, de cashewnoten, parmezaanse kaas, peper en kruidenzout en een goeie scheut olijfolie.

De rode bietjes schillen en in blokjes snijden. De Berloumi kaas ook in blokjes snijden en die bakken in een pan tot ze een goudbruin korstje hebben.

De pasta koken en afgieten. Mengen met de pesto, rode biet, Berloumi blokjes en de rucola (of ander groen)

Voilà! Poepsimpel en lekker. Ik zet dat op tafel met de blok parmezaan en de rasp erbij. Zelfs de dochter en jongste zoon eten zo rode bietjes.

door

VIP

VIP is de afkorting van … Very Important Pisbloem!

Vorige week maakte ik paardenbloemsiroop van de bloemetjes in ons kruidenrijk gazon. We hebben voor de moment geen hond die pipi doet in het gras, we spuiten NOOIT met pesticiden of gebruiken NOOIT kunstmest. Veilig om hier te plukken dus.

Nog een voordeel van paardenbloemen in je ‘pelouse’ : je hebt ‘meer dan sprietjes’ in je grasveld. De blaadjes kunnen beter tegen droge, hete zomers. Ze beschermen de sprietjes door ze wat schaduw te geven. En je hebt langer een groen grasveld in onze veranderende klimaatomstandigheden.

Ik plukte 250 bloemhoofdjes, waste ze en bracht ze aan de kook met een liter water. Direct het vuur afgezet en een nacht laten trekken in het afkoelende water. De volgende morgen 500 g bio-rietsuiker toegevoegd en even laten doorkoken. Flessen in de oven tot 120°C laten opwarmen zodat ze steriel waren. De hete vloeistof in de hete flessen gegoten en schroefdeksel erop. Na een tijdje hoor je aan een plop dat ze vacuüm getrokken zijn. Dan weet je dat je de fles ongeopend een jaar kan bewaren. Al zal dat hier niet lukken. Dochterlief was al lang aan ’t ‘zagen’ wanneer ik nog eens ‘siroopjes’ ging maken. Een scheutje in een glas spuitwater en we hebben gezonde limonade.

Paardenbloemen hebben een ontgiftende en zuiverende werking. En nog zoveel andere gezondheidsbevorderende eigenschappen. Het is dus goed gezien van ‘Moeder Natuur’ om na een luie winter met zware maaltijden ons gazon vol met die vrolijke, gele bloemetjes te zetten. Wij drinken paardenbloemlimonade : “Schol! Op de lente!”

door

Hutsepot

Zo lang geleden dat ik dat nog eens klaargemaakt had : een lekker warme hutsepot.

Ik was aan ‘t snuisteren in het wekelijks aanbod van de buurderij toen mijn oog erop viel : een pakket met groenten en een recept voor hutsepot. Mmm! Van bioboerderij Wriemeling in Veltem-Beisem. Het water liep me al in de mond.

De boerin had in haar recept vier varkenshammetjes gestoken maar dat eten wij niet graag. In de plaats daarvan had ik nog twee bio kippenfilets in de vriezer zitten.

Ingrediënten:

4 varkenshammetjes

1 kg aardappelen

1flinke ui

500 g rapen

3 preien

1 boerenkool

4 wortelen

3 el olijfolie

tijm, laurierblad, peper, kruidenzout en mosterd

Maak de groenten en aardappelen schoon en snijd ze in grove stukken. Snipper de ui. Verwarm de olie en schroei het vlees dicht. Voeg de ui toe en laat die glazig fruiten. Voeg de aardappelen, groenten, tijm en laurier toe samen met 3 dl water. Plaats een deksel op de pan en laat alles samen zachtjes gaar koken gedurende 45 minuten. Breng op smaak met peper en kruidenzout.

Ik voegde veel meer water toe, wel 3l omdat ik graag ‘soepachtige’ ipv ‘papachtige’ hutsepot heb. In de moestuin vond ik nog de allerlaatste spruitjes en die heb ik ook nog toegevoegd. Geen hutsepot zonder spruitjes, vind ik. Die geven de zo typische wintersmaak.

Hier werd het in ieder geval gesmaakt…

door

Buxusmot ‘ambeteert’ de Kerk

Vorige week was het Palmzondag.  Dan gaan de katholieken naar de kerk en laten ze palmtakjes wijden.  Hier in onze lage landen worden daarvoor takjes van de Buxus sempervirens gebruikt.  Maar laat daar nu net serieus de mot in zitten!

F5C98223-6D1C-4818-B80A-F6FBCDB19098

Ook in onze parochie zaten ze met de handen in het haar.  De ‘palmaestruiken’ van de notabelen van de kerk waren allemaal kapot gegaan.  Zelfs duchtig spuiten had niet geholpen.  De lieve wederhelft kwam het vertellen en toen kreeg ik er toch wel medelijden mee.  Wij hebben hier ook al heel wat buxus verwijderd.  Maar ik had nog een struik staan die een beetje aangetast was en die ik dit jaar zou uitdoen.  Die mochten ze eigenlijk eerst wel komen verknippen.

E1D57E28-6320-4F42-BD78-2C0D95CAA32D

Een zalig dorpsfiguur van onder de kerktoren kwam dit werkje doen.   Hij kwam op zijn blokken en in een ‘kasposjieir’.  (Kent iemand de betekenis van dit woord nog?)  Een hele zak palmtakjes heeft hij kunnen oogsten zodat heel ons dorp voorzien was. Nu ga ik later toch wel in de hemel terecht komen zeker?

Voor iedereen een zalig Pasen zondag!

BBEFC739-3119-4F10-BBB6-DA4DB1A1FEFE

door

Rode kool met appeltjes.

Dit stukje schrijf ik speciaal voor mijn buurvrouw, collega en boezemvriendin.  (Jaja, dit is een en dezelfde persoon, zalig he.)  Ze weet wel waarom ik dit schrijf, inside joke…😜  Ook een beetje voor mijn jongens, die hopelijk vanavond nog tegen mij zullen spreken…

Ondertusen staat mijne pot gezellig te pruttelen en zal ik hier eens vertellen hoe ik rode kool klaarmaak.

imageDe voorbereiding vind ik natuurlijk het leukst : de kool telen.  In maart zaai ik binnen in een zaaiteiltje.  Ik zweer bij de varieteit ‘Rodynda’, een biodynamische selectie met een donkerrode, zeer dichte en ovalen krop.

image  Ze lukken altijd goed bij mij.  Als de plantjes twee echte blaadjes hebben, naast de twee kiemblaadjes, mogen ze elk in een eigen potje.  Daar nog een beetje groeien en dan de tuin in.  Dit jaar heb ik mijn kolenbed afgedekt met een insectenvlies.  Niet dat ik al last gehad heb van de koolvlieg, maar wel van koolwitjes.  Ik heb hier al serieus mijn best gedaan om de vlinderpopulatie in stand te houden.  Alleen de rode kolen, daar blijven ze af.

Deze morgen dan een dikke rode kool gaan oogsten.  Tot daar het leuke deel.  In de keuken ben ik eigenlijk niet zo in mijn nopjes.  De zon lonkt dan, de kippen verwittigen dat er een eitje ligt te wachten, maar soit, ne mens moet ook eten he…

imageWat heb je eigenlijk nodig voor rode kool?  Een flinke kool natuurlijk.  Ook nog een kilo of twee appeltjes.  En dan een ui, ongeveer drie soeplepels azijn en evenveel water, peper, zout en ahum, suiker.  Over die suiker ga ik straks een geheim verklappen.image

Ik ben begonnen met de kool in vieren te snijden en dan in reepjes.  Dan heb ik twee sjalotten uit de tuin gesnipperd in een grote pot met wat vetstof.   Je kan natuurlijk ook een flinke ui nemen.   Daar de gesneden kool, een scheutje azijn, klein beetje water,  peper en zout bij.    Dit laten pruttelen en terwijl kan je de appeltjes schillen en in partjes snijden.  Ik had ongeveer 1,5 kg vruchtvlees voor 1 rode kool.  Dit gewoon bovenop de intussen al een beetje geslinkte rode kool leggen.

En dan het geheim over de suiker.  Ik hoop dat hierdoor geen rel gaat ontstaan want eigenlijk ‘bedot’ ik mijn gezinsleden al jaren.  Maar ze weten het niet.  Ooit, lang geleden leerde ik van mijn schoonmoeder rode kool klaarmaken.  Ik doe het nog altijd zoals ze het me leerde, behalve het laatste stukje.  Van haar moest ik tweeëndertig, ja 32! klontjes suiker bij de rode kool doen.  Zo van die witte, ongezonde, geraffineerde klontjes van Tienen!  Ik maakte toen ‘rode kool konfituur’!!!  Mijn mannen vonden dat top en gebruikte ik minder suiker, dan werd er duchtig ‘gezaagd’.  Verschrikkelijk!  En nu gebruik ik al jaren geen suiker meer en niemand die het weet.  Ik moet steeds in mijn eigen lachen als ze smullen van mijn rode kool.  Maar nu is het tijd om mijn geheim prijs te geven.  In plaats van ongezonde, witte, geraffineerde suiker, gebruik ik kokosbloesemsuiker.  Dit is een 100% onbewerkte, ongebleekte en ongeraffineerde ‘suiker’ uit de kokosbloesem.  Het is uitgeroepen tot de meest duurzame suiker ter wereld.  Het heeft zelfs een hoge nutritionele waarde!  Er zit kalium, magnesium, zink en ijzer in. En ook vitamine B1, B2, B3, B6 en C zit erin!  Voor de diabeten : het is een trage suiker met een glycemische index van 35, te vergelijken met de GI van de meeste groenten en fruit.  Het geeft dus minder sterke schommelingen in de suikerspiegel en je zal er dus ook niet zo vermoeid van worden.  Ik koop hem gewoon in de Colruyt.image

Mijn mannen eten dus gezond zonder dat ze het weten, haha…  Ik gebruik wel nog 8 soeplepels voor een rode kool, kwestie dat het niet opvalt he.  Vanavond eten we rode kool he jongens…  Dikke kus van moeke!

 

door

De ecologische kerstboom

Even iets vertellen over naast de tuin, over onze buurman.  Hij is een heel druk bezet man die voltijds werkt, daarbij ook nog verder studeert.  Hij heeft ook een juweel van een tuintje.  En hij knutselt met hout.  Daar ben ik stiekem een beetje jaloers op.  Dat zou ik ook nog graag leren.  Soit, onze buurman is dus meer dan een bezige bij.  Nu had hij onlangs in een weggeefgroep een foto van een stapel paletten geplaatst.  Gratis bij hem af te halen!  Dat vond ik zo zonde!  Wat zou hij daar niet allemaal kunnen mee maken?!  Tijd dus om zijn talenten een beetje uit te dagen.  Ik stuurde hem een foto van een kerstboom gemaakt uit sloophout.  Die had ik al van vorig jaar staan op mijn pinterest pagina.  Maar daar de lieve wederhelft of ik niet zo handig zijn…  De buurman hapte toe.  Er werd een beetje lacherig gedaan over veel geld ermee verdienen en het eerste exemplaar is voor een dierbare buur… maar we geloofden niet dat hij het echt zou menen.

En toen belde de buurman op mijn gsm terwijl ik in de plaatselijke buurtwinkel stond.  Natuurlijk zat die gsm ergens vanonder in mijn ‘kabas’ en was ik te laat.  Al vlug kwam er een berichtje of ik even wilde komen want hij had wat raad ivm Velt nodig.  Zie je wel dat hij het niet meende, maar hij wilde misschien wel lid van Velt worden.  En dat zou natuurlijk ook super tof zijn.😜

Met alle info over Velt in mijn hoofd stapte ik naar daar.  Hij ging even laten zien waar hij raad over nodig had.  Hij opende zijn garagepoort en daar stond de mooiste kerstboom die ik ooit gezien had.  Wauw!!!

image Lees verder →