Het is er hier ver mee gedaan. Er hangen nochtans nog wel wat tomaten aan de struiken maar door de koude rijpen ze niet meer. In ‘Seizoenen’, ons Velt tijdschrift lees ik dat het rijpingsproces van tomaten stilvalt als de nacht kouder is dan 10° Celsius.
Tijd dus om ze te oogsten en de planten uit te trekken. Maar de deur van mijn serre wordt nog niet dichtgetrokken. Er staat nog sla, zoete puntpaprika, pepertjes en ik verwonder me erover dat de komkommers nog steeds groeien. Basilicum krijgt nog even het voordeel van de twijfel. En de Salvia apiana die ik dit voorjaar zaaide, staat daar zó te pronken.
Waar de tomaten stonden, daar kan ik de bodem wel al ‘soigneren’. Ik verwijder de mulch waarmee die heel het seizoen bedekt was. (om onkruid tegen en water vast te houden) Ik geef liters en liters water. En dan bedek ik de bodem met een laag zelfgemaakte compost.
Ik glimlach terwijl en denk terug aan Jackie, compostmeester en collega in onze Veltafdeling. Ze overleed plots en onverwacht deze zomer en liet ons verweesd achter. Ze zou me hier en nu onder mijn voeten geven. Oh, wat wou ik graag dat dat nog eens kon! Ik heb mijn compost niet gezeefd. En dat kon zij, perfectioniste, niet hebben. Voor mij, luie tuinier, is het allang goed. Mijn planten zullen wel naast die enkele onverteerde takjes groeien.
Het ‘zwarte goud’ ruikt in ieder geval heerlijk! Naar pure bosgrond. Ik snuif en geniet. Swenga ook, regelmatig komt ze haar neus in de kruiwagen steken. Mijn vriendinneke…
De laatste Gogosari paprika’s, enkele zoete aardappelen en tomaten gaan mee naar binnen.
De onrijpe tomaten ga ik proberen laten narijpen. In de garage, onder een krant met een appel erbij. De appel komt van de buurderij in Buggenhout. Bart de imker en Bart mijn collega van in het WZC zijn zo goed bezig daar! Met een berichtje haalden ze me uit mijn serre. Of ik vandaag nog kwam of ze mijn boodschappen morgen naar Tarra, de verpakkingsvrije winkel moesten doen? Want het was niet erg duidelijk, de website had kuren. “Ik kom af” stuurde ik terug.
Ik geniet terug. De twee jonge, enthousiaste kerels vertellen over wat hen bezighoudt, wat ze nog willen doen en of Velt wil meedoen. Ja jong, heel graag! Ik popel al om op onze volgende bestuursvergadering mijn Veltcollega’s mee enthousiast te maken.
Mijn eigen kleine serre, mijn Veltafdeling en nu de grotere buurt ook nog. Ik wil heel graag een schakel zijn om de klimaat- en milieuproblematiek aan te pakken. Ik weet wel dat ik de grote wereld niet kan verbeteren. Maar ik wil wel een druppeltje op de hete plaat zijn. En er zijn zo al veel druppeltjes! En die vinden elkaar!
Wat gaat daar van komen???
Al meer dan een jaar kon ik terecht in Buggenhout. Maar sinds eind vorig jaar is er nu ook een buurderij in Londerzeel en daar is het nog gezelliger!
Het concept komt eigenlijk overgewaaid uit Frankrijk. Daar begon men in 2011 onder de naam ‘La Ruche qui dit Oui’. In 2013 openden de eerste Franstalige buurderijen in Brussel. Uiteindelijk in 2015 springen Bea en Alain op de kar. Zij kiezen een Nederlandstalige naam ‘Boeren en Buren’ en openen de eerste Vlaamse buurderijen in Mechelen, Meise en Strombeek-Bever. En dan gaat het snel. Ze kunnen velen overtuigen, er komt een app. en momenteel zijn er al meer dan 110 Belgische buurderijen.
Ze vertelden over hun liefde voor de natuur. Over hoe ze ondervonden dat natuurlijke voeding hen gezonder maakte. Over hoeveel lekkerder dat wel is. Bea vertelde dat ze geen fruitsap uit de supermarkt meer drinkt sinds ze op tv zag hoe dat gemaakt wordt.
Bij ‘Boeren en buren’ is de korte keten belangrijk. Ze gaan voor een rechtstreekse verkoop en een eerlijke prijs voor de boeren. De boeren beloven dat ze duurzaam werken, zonder kunstmest en zonder chemische onkruid- en ongedierteverdelgers. Daardoor zijn de groenten en fruit veel zuiverder. Ook in de veeteelt maakt deze natuurlijke methode een verschil. De dieren krijgen de tijd en ruimte om zich te ontwikkelen en daardoor is het vlees kwaliteitsvoller. Ook bij de verwerking worden geen bewaarmiddelen of synthetische smaakversterkers toegevoegd. Daardoor zijn de producten veel natuurlijker en voller van smaak.
Soms hoor ik zeggen dat lokaal kopen duurder zou zijn. Awel, ik weet dat niet. Onlangs zag ik in de supermarkt een bloemkool liggen met een prijskaartje van 4,5 €! In de buurderij vind je nu gewoon geen bloemkool omdat het het seizoen niet is. Seizoensgebonden kopen, is veel goedkoper.
groengenot 