Het was een werk van lange adem. Door de Covid-crisis was materiaal niet voorhanden en zo, ge kent dat he. Maar ondertussen is hij helemaal af en wachten we ongeduldig op de lente.

De vijver bestaat uit drie delen: een zwemzone, een filterzone en een amfibieënzone met stilstaand water. Tussen de zwemzone en de andere twee zones is een muur gemetst. In heel de kuip ligt een folie in EPDM Greenyard. In de filterzone liggen lavasteentjes waar waterplanten in gezet zijn. Ik koos voor grote waterweegbree (Alisma plantago aquatica), gewone dotterbloem (Caltha palustris), Japanse Iris (Iris ensata), kattenstaart (Lythrum salicaria), watermunt (Mentha aquatica), witte waterkers (Nasturtium officinale) en pijlkruid (Sagittaria sagittifolia). Ik zie het al helemaal zitten als die allemaal gaan bloeien! En al dat leven dat daar gaat naartoe komen!

De planten in de amfibieënzone ga ik zetten in het voorjaar. De zone is zo’n 30 cm diep en ongeveer 2 m2 groot. Tips voor mooie planten die niet woekeren, zijn altijd welkom.

Toen kwam het moment dat we mochten vullen met water. Blijkbaar raadt men aan om een zwemvijver met leidingwater te vullen. Maar Ecoworks zei dat we de helft regenwater mochten gebruiken. Da’s zelfs beter voor de pH. Dan is het water niet te basisch of te zuur. Wij vulden met 2/3 regenwater en 1/3 leidingwater. Daarna voegden we een ‘starter’ voor het vijverwater toe. Dit zijn heterotrofe microörganismen. In mensentaal wil dit zeggen: reinigingsbacteriën die vuil in het water opeten en zo kunnen blijven leven. Zij zorgen ervoor dat nitriet en ammonium wordt afgebroken en het water zuiver blijft. Eigenlijk kan je dit vergelijken met de microörganismen in onze darmen (probiotica) en de schimmels en bacteriën in een gezonde tuinbodem. Zij zorgen er ook voor dat ons lichaam voedingsstoffen kan opnemen.

‘Levende’ darmen waar geen antibiotica nodig is. Een ‘levende’ bodem waar geen pesticiden nodig zijn. En ‘levend’ zwemwater waar geen chloor nodig is.

Daarbij sturen de pompen ook nog eens al dat water vier keer per dag door de filterzone. Je kan je dus wel voorstellen dat zo’n water zeer aangenaam en zacht gaat zijn om in te zwemmen.

Dat zwemmen, daar kon hier trouwens niet mee gewacht worden. Twee weken geleden om twee uur ’s nachts heeft een kameraad van jongste zoon de vijver ‘ingezwommen’. Hilarisch! Ik zat nog beneden wegens niet kunnen slapen door de nachtdiensten die nog niet verteerd waren. Ik hoorde hen overleggen: “Gaat ge dat nu wel doen?” “Ja, hou de handdoek klaar.” En toen een plons en brullen van de kou. Welgeteld 24 seconden en hij was er terug uit! Ik ben toen lekker warm wat dieper onder mijn dekentje gekropen en heb zitten lachen met zoveel jeugdig enthousiasme.