Mijn buurvrouw, dat is mijn beste vriendin. Soms denken mensen dat wij zussen zijn en dat zouden wij wel tof vinden. We zijn zoals zussen. Alleen zijn we totaal verschillend. Mijn buurvrouw heeft hoegenaamd géén groene vingers. Ze krijgt stress als er aarde onder haar nagels zit. En ik … ik heb wat aarde onder mijn nagels nodig om gelukkig te zijn … 😜
Wij kunnen alles vertellen tegen elkaar. Zware filosofische gesprekken kunnen wij voeren. Maar ook de alledaagse dingen worden uitvoerig besproken. En zo vertelde ik haar over hoe prachtig ik Knoopkruid, Centaurea jacea wel vind. En hoe ik dat zou willen introduceren in ons bloembollengraslandje.
De landweggetjes achter ons, waar zij alle dagen gaat wandelen met haar hond, daar staat wel wat knoopkruid. Dus ik vroeg of ze voor mij wat zaad van daar wilde meebrengen. Aan de pretlichtjes in haar ogen en de manier waarop ze ‘knoopkruid’ uitsprak, merkte ik dat ze het niet kende. Dus ik legde haar uit waar ik wist dat het zeker stond en ik ‘googelde’ een foto voor haar. Hihi …
De eerste keer kwam ze af met bloemetjes van paarse smeerwortel. “Nee, de les niet begrepen.” gniffelde ik. Met veel geduld nog eens uitgelegd en nu wist ze het. De volgende dag ging ze de juiste meebrengen. Ik was benieuwd!😜
Ze was nog maar net vertrokken op haar wandeling of ik kreeg al een bericht : ‘heb de juiste gevonden en veel zaadjes ook.’ Heel enthousiast over die mooie bloempjes kwam ze op den hof en gaf me een hondenpoepzakje vól … pluizig zaad! Dit klopte niet. Ik vroeg haar of de blaadjes aan die planten prikten en toonde haar een foto van een distel. “Já, die waren het!” riep ze enthousiast uit. “ Maar jong toch, dat zijn distels! Gij zou mijnen hof vol distels zetten!” We gierden het samen uit en achteraf ben ik dan maar zelf met mijn fiets zaadjes gaan oogsten.
Het was half september en ons bloembollengraslandje was net gemaaid. (Ik vind het lange gras met de weggetjes er tussen zo mooi dus dat mag lang zo blijven van mij.) Daardoor waren de graszoden niet zo dicht en kon ik de grond wat verstoren en daar zaadjes in duwen. Ik had gehoopt dat er zo knoopkruid zou tussen komen maar spijtig genoeg is dat niet gelukt. Of de bosduiven daar voor iets tussen zitten? Gelukkig had ik ook een plan B bedacht. In een hoekje van de moestuin heb ik ook wat gezaaid en daar staat het nu prachtig te bloeien. Als ik deze nu laat uitzaaien, kan ik die plantjes verplanten naar het bloembollengraslandje en zo zou het toch moeten lukken hè. Valt het op dat ik heel graag ‘mijn goesting’ krijg? 😊
Zand onder uw nagels en een paar bloemetjes, dat is betaalbare goesting 😀
LikeLike
Tja, ik heb ook wel goesting in een zwemvijver. Maar da’s minder betaalbaar hè… 😜
LikeLike
Zelf de schop pakken? 💪💪
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi verhaal!
Ja, als je eenmaal je zinnen op een plant hebt gezet, dan moet het ook gebeuren 😉
De buurvrouw was wel van goede wil!
En schone nagels: dat gaat niet lukken bij een gedreven tuinier, en met handschoenen aan tuinieren: liever niet, dat is voor “dames”.
Hartelijke groeten van Zem.
LikeGeliked door 1 persoon
Haha, inderdaad Zem, da’s voor dames. En dat ik dat nu net niet ben, een dame … 😂
LikeGeliked door 1 persoon
Doorgaan tot je hebt wat je wilt ! Moet kunnen !
Je hebt een schat van een buurvrouw, denk ik.
Lie(f)s.
LikeLike
Ja, da’s echt!
LikeLike
Ik vind ze ook prachtig en vooral omdat ze heel veel bezoek krijgen van bijen en insecten en als men graag fotografeert is dat goed meegenomen
LikeGeliked door 1 persoon
Je wil niet weten wat ik allemaal al in potjes heb gezaaid en in de bloemenweide heb ingeplant. zeker doen, werkt prima!
LikeLike
Super tip! Dankjewel!
LikeLike
Wat een grappig verhaal! En ik ben gek op knoopkruid, heb er zelf ook meerdere in de tuin. Trekt zo veel insecten en ziet er zo heerlijk vrolijk uit!
LikeLike
Ja Iris, ik vind het ook super mooi! En nu kent zelfs mijn niet-groene zus het. We hebben er al dikwijls mee gelachen … 😊
LikeLike