De Buxusmot

Een tijdje geleden kreeg ik de kans om met een politieker over de tuin te praten. Hij vertelde over zijn majestueuze buxustuin en toonde foto’s van een domein dat me deed denken aan de tuinen van Versailles.

Ik viel om van verbazing. Die tuin was groot en nauwgezet onderhouden, minutieus geschoren en alles in de plooi. “Wow!” zei ik, “En hoe houd je de Buxusmot daaruit?” Zonder blikken of blozen antwoordde hij dat hij daarvoor wel ‘moet’ spuiten. “Allee jong, doet gij dat nog?!” riep ik uit.

Ik vertelde hem dat dit echt niet de juiste methode is om van plaaginsecten af te raken. Door te sproeien, doden we zwakke exemplaren. Maar er zijn er altijd die het redden omdat ze aangeboren sterker zijn. Als zij met elkaar paren, krijgen we door overerving alleen nog sterke insecten die op den duur immuun zijn voor vergif. Zo blijven we bezig natuurlijk. Tot we alle soorten vergiftigd hebben en alleen de plaaginsecten nog overblijven. (Daar zijn we momenteel naartoe aan ’t gaan.)

Een vriendin die ons zag discussiëren, mengde zich in het gesprek. Ze vertelde hem dat hij naast de buxusmot ook andere insecten doodt en zelfs vogels. Zij nemen de vergiftigde rupsen mee naar hun nest, voeden ze aan hun jongen en die sterven. “Neenee” zei hij. “Op mijn Buxus zitten geen andere insecten en vogels komen daar niet naartoe. Ik spuit alleen tegen de Buxusrupsen.”

“Je kan ook iets anders dan Buxus in de plaats zetten” opperde ik dan. Maar dat kon onder geen enkel beding. De Buxus stond daar al tientallen jaren en was zijn grote trots, die kon echt niet weg. Dat snapte ik ergens wel. Dus vertelde ik hem: “Je hebt nu een plantje, Ilex crenata, dat je niet kan onderscheiden van Buxus maar het is veel sterker. Je moet dat niet sproeien. Dat is zelfs veel goedkoper want al dat vergif kost toch enorm veel geld” probeerde ik nog. Maar meneer had zich al helemaal afgesloten. Toeme toch!

De week daarna kwam ik als Tuinranger in een prachtige, zeer verscheiden tuin. Er was ook een formeel tuinkamertje met een rustbank onder een oude knotwilg en buxushaagjes rond witte rozen. Dus hier stelde ik weer de vraag hoe de eigenaars de Buxusmot eruit hielden. “Dit is geen Buxus.” zei de man des huizes. Het is Ilex crenata. Ik had het écht niet gezien! Vijf jaar geleden hadden ze alle Buxus eruit gegooid en vervangen door deze Ilex. Prachtig!

Ik moest weer denken aan de politieker met zijn oogkleppen op. Hoe erg het toch is dat zo iemand een bestuurlijke functie kan krijgen! Dat die zich niet meer moet informeren over zaken die belangrijk zijn! En hoe het toch kan dat we van dat chemisch vergif niet af geraken. Ondanks alle kankers en neurologische ziektes die mensen krijgen.

Ik heb het beroemde boek ‘Silent spring’ van Rachel Carson gelezen. In één van de laatste hoofdstukken schreef ze waarom de strijd tegen chemisch vergif nog heel zwaar zal zijn. We weten nochtans dat biologische bestrijding tegen plaaginsecten uiteindelijk veel beter is. Belagers helpen om plagen te bestrijden, dat blijft tenminste duren. Het evenwicht zoeken in ‘the circle of life’, dat werkt voor alles. Maar onderzoek daarnaar wordt bijlange niet zo goed betaald. Grote chemische bedrijven financieren universiteiten om onderzoek te doen naar pesticiden. Dat levert dikke studiebeurzen op. Het is begrijpelijk dat sommige entomologen (insectenkenners) zeggen dat insecticiden geen kwaad kunnen, als je weet dat hun studies en loopbaan gefinancierd worden door de chemische industrie. Wie betaalt, die bepaalt. Mogen we dan wel waarde hechten aan hun mening dat pesticiden niet zo’n kwaad kunnen, als we weten dat ze zo partijdig zijn? Ik vertrouw dat voor geen haar, eerlijk gezegd! En wat die ene politieker betreft, ik ga zeker niet op hem stemmen!!!

35 thoughts on “De Buxusmot

  1. Tja, politiekers, Hilde… ‘k Ben helemaal afgeleid door dat vergif…
    Intussen zit ik hier 68 dagen in ’t donker, zijn ze de gevels aan ’t vervangen wegens brandonveilig, en blijft de meest brandbare isolatie achter de gevels zitten. Niemand ziet het… Politiekers…
    Lie(f)s.

    Like

  2. Nee, dat kan niet. Dat is iemand die geen bal geeft om de gezondheid van zichzelf en zijn medemens. En je hebt nog zo goed je best gedaan om de spuiter om te praten.
    Stem maar snel op een ander, maar eerst toch even controleren hoe die andere politieker tuiniert.😉

    Geliked door 1 persoon

    • Awel, ik heb datzelfde probleem Dirk! Ik ken 2 politiekers die ik wel vertrouw. Maar die stoppen ermee. Het wereldje is te hard en alle inspanningen die beide dames doen, worden tegengewerkt. Wat een wereld. 😢

      Like

      • De ‘gemeente politiek’ is volgend jaar niet meer ‘verplicht’… ik houd daarom mijn hart vast voor de zwarte lijst stemmers… Extreem rechts gaat een gang vooruit gaan vermoed ik (massale foert stemmers enzo) . Met die rechtse jongens zijn we nog verder van huis…
        Groen is momenteel de pispaal van de online tiktok enzo goegemeenschap die politiek beneden het bewustzijn leeft. Enfin soit, heel de wereld wordt belogen en bedrogen langs ontelbare nieuwsbericht kanten. Wie heeft vandaag nog de waarheid in pacht ??
        Ik mis echt de momenten dat Johan en ik samen over deze wereld “problemen” redeneerden en samen, urenlang op zoek gingen naar ‘oplossingen’… Een fotoshoot in de Plantentuin van Meise was toen voldoende om onze gedachten min of meer te synchroniseren of te polijsten…

        Like

      • Denk je dat rechts vooruit gaat gaan door de afschaffing van de opkomstplicht? Ik denk juist niet. Ik hoop dat de ‘foertstemmers’ nu gewoon zullen thuisblijven.
        Amai, die momenten met Johan, ik mis die ook. Wij konden ook in den hof urenlang ‘resoneren’ over oplossingen. En terwijl vloog het onkruid eruit. 😉

        Like

  3. Onze buxus is overleden. We hebben de motten hun gang laten gaan. Van spuiten willen wij niets weten.
    Wat is dat toch politici de wereld willen verbeteren maar niet bij zichzelf willen beginnen? Ik zie het als een vorm van egoïsme.
    Die kaardenbol is magnifiek!

    Like

  4. Maar Hilde toch, waar maak je je druk in. Neen, je hebt meer dan gelijk. Is het het egoïsme, eigen belang, …. We trappen er met vele in. De mens zijn omgeving, zijn gezondheidheid, … is niet belangrijk. Het geld, winst maken en aandeelhouders tevreden stellen is belangrijk. Wat krijgen we niet allemaal binnen via onze voeding, de lucht, …. De meeste liggen er niet wakker van want ze willen perfect huisje, tuintje, …. Het gebruik van insecticide is dan makkelijk en snel in gebruik om dat doel te bereiken. Zolang we in onze eigen tuin, niet spuiten, biobloembollen planten, insectvriendelijke planten zetten zijn we goed bezig. Blijven hopen dat we mensen kunnen overtuigen. Maar dat is niet makkelijk en dikwijls frustrerend.

    Geliked door 2 people

    • Je verwoordt het helemaal zoals het is Jurgen. Gelukkig zijn er al heel wat mensen wel overtuigd. Maar het gaat zó traag he. Meestal kan ik wel positief blijven hoor. Maar soms maak ik er me wel druk in. Toeme toch 😉

      Like

  5. Ik weet niet wat voor politicus het was, maar hij komt in elk geval duidelijk niet uit mijn favoriete hoek. Wat een naïviteit en domheid.
    Enfin, het maakt wel weer duidelijk dat er nog een lange weg te gaan is naar een groene en gezondere wereld.

    Like

  6. Wij hebben honderden buxusplantjes verwijderd. Eenmaal besmet moesten ze eruit. Als ik nog gezonde buxusplantjes zie staan dan denk ik “alweer een die onze toekomstige wereld wil vernietigen. Bij vele politiekers is het volgende van kracht. “luister naar mijn woorden maar kijk niet naar mijn daden. Gelukkig zijn er nog anderen die hun best doen om een groene wereld te reserveren voor hun kleinkinderen.

    Like

  7. Dag Hilde, ken je de documentaire ‘The biggest little farm’? Daarin tracht een jong koppel een bioboerderij uit de grond te stampen, waarbij ze voor elk euvel dat ze tegenkomen (en het zijn er nogal wat!) een oplossing trachten te zoeken. Zonder te spuiten, dat spreekt voor zich. Moest je de docu nog niet gezien hebben; ik denk dat hij je zeker zal kunnen bekoren.

    Trouwens, die buxusmot blijft ook maar aanwezig omdat er buxus blijft bestaan. Als we dat beestje zijn gang hadden laten gaan, was alle buxus al weggevreten en was ook de mot al grotendeels uitgeroeid en had er opnieuw buxus kunnen groeien. Om na enkele jaren weer met een buxusmottenoverschot te zitten. It’s the circle of life.

    En is buxus als plant sowieso niet overschat? 🙂

    Geliked door 1 persoon

    • Hey Sarah, ja ik zag die film in première. Kim Leysen (mme Zsazsa) gaf daarna een nabeschouwing. Echt tof! En mooie documentaire.
      Tja, buxus vind ik ook overschat. Maar hij brengt structuur he. En dat hebben veel mensen blijkbaar zeer nodig.

      Like

  8. Het spuitgedrag 🙂 van die mens heeft op zich niks te maken met het feit dat hij politieker is. Hij kon net zo goed apotheker zijn, ingenieur of professor in de flatusologie. Ik durf aan je beschrijvingen te veronderstellen dat hij er financieel warmpjes in zit. Misschien (of beter: allicht) wordt zijn tuin onderhouden door een duur betaalde tuinaannemer, en zal hij uit die kant de tip hebben gekregen om ongedierte weg te spuiten (er bestaan tuinaannemers van diverse pluimage). Op die manier blijft alles netjes strak en mooi groen.

    Like

  9. Bijzonder soort zijn we toch, als mens. Dat er toch best veel exemplaren zijn die alleen maar aan zichzelf denken, en laten die nou juist vaak (misschien daardoor, juist) de macht hebben. En dus niet het goede voorbeeld geven, helaas.

    Like

  10. ik ga toch even een positieve story brengen hier.

    x jaar geleden kwam er voor het eerst buxusmotten in mijn haagje.. ik kreeg onder mijn voeten van de buren, want als ik niet spoot, ging het verder spreiden. dus ik toog naar de plaatselijke aveve en vroeg. ´iets om te spuiten tegen de buxusmot´. dit was lang voor dat ik me bewust was van de impact hiervan.

    de dame zei : niet spuiten mieke.
    eerst goed kijken. als hij bruin is, water geven. als je rupsen of vlinders zie, kom terug. toen gaf ze mij een feromoonval.

    niet dat ik daar ooit motten in aangetroffen heb, maar ik
    hield mijn haag wat nauwer in de gaten. toen zag ik dat dagelijks een hele troep mezekes kwamen eten van de rupsen.

    geen haar op mijn hoofd dat nu nog zou spuiten !

    dit jaar is hij wel ´overleden´ vrees ik.

    maar ik ben toch niet voor dat strakke, dus ik ga gewoon omzagen denk ik.

    Like

  11. Sneu toch, zo’n bestuurder, Hilde. Je kreeg geen voet bij hem aan de grond. Bij politici spelen ook nog zo veel belangen: de lobby van de insectenverdrijvers-bedrijven is zo sterk.
    Bij mij is dit jaar mijn ( 27 jaar geleden zelf uit eigen stekken verkregen) buxusplantenhaagje in twee weken tijd door die mooie rupsjes opgegeten. Waar bleven nu toch mijn koolmezen, die ik zo trouw de winter doorhielp? Geen mees te zien.
    Nou ja, de haag wordt binnenkort gerooid, ik zie nog wel of ik Ilex crenata plant of iets anders.
    Men moet in de tuin soms zijn verlies nemen, niet waar?
    Hartelijke groet, Zem.

    Like

  12. Veel mensen zijn houden niet zo van verandering. Misschien kun je hem foto’s laten zien, van het formele tuinkamertje met de rustbank.

    Je doet goed werk, tuinranger Hilde 💪

    Like

Geef een reactie op Thomas Pannenkoek Reactie annuleren