Ideaal om op een winderige zondagnamiddag te doen : een kweekkasje om jonge zaailingen op te kweken, ineen steken. Het was net of ik was nog eens met de Mecano aan ’t spelen.

Ik had binnen in huis al wat gezaaid maar door lichtgebrek zijn de jonge koolrabiplantjes dunne, ijle sprieten geworden.

De wind ging buiten tekeer terwijl ik aan ’t knutselen was en ineens zagen we onze Mispelaar tegen de vlakte gaan. Toeme toch! En ik had er nog net kiwibessen tegen geplant. Het was de bedoeling dat die de gehele boom gingen innemen. Want deze zomer was de boom door de droogte kapot gegaan. Dat die nu zo snel het bijltje erbij ging neerleggen, dat had ik niet verwacht.

Tijd voor plan B dus, iets waarvan ik dacht dat het maar binnen een paar jaren zou moeten. Ik ga de boom in grote stukken zagen. De takken zijn echt mooi grillig. Die ga ik gebruiken om de borders af te boorden.

En de kiwibessen? Tja, daarvoor heb ik nu een ‘handige Harry’ met een strak plan nodig. Ene die een constructie kan maken daarvoor. Want het serretje, dat lag nog juist binnen mijn eigen mogelijkheden …