Ineens is het hier een explosie van geuren en kleuren geworden.  Deze maand heb ik hier eigenlijk niet ‘gewerkt’, gewoon af en toe een petieterig onkruidje dat probeerde tussen de bloemen een plaatske te veroveren, weggeplukt.  Vooral gewandeld, bijen en vlinders ontdekt en genoten.

Vaste planten en een- en tweejarigen staan hier gewoon door elkaar.  Niks tuinplan getekend maar gewoon bij elkaar gezet op ’t gevoel.  ’t Is een bont boeket geworden.  Op de voorgrond de witte Campanula persicifolia.

Het zonneroosje, Helianthemum ( de naam van de cultivar weet ik niet meer) doet het hier heel goed.  Het breidt zich langzaam maar zeker uit.

Akeleien hebben zich overal tussendoor uitgezaaid.  Zij komen uit waar ze er ‘goesting’ voor hebben.  Dat vind ik zo plezant, elk jaar zijn er zo andere verrassingen.  Ik vind vooral de enkelbloemige inheemse donkerblauwe de mooiste.

Ook het knoopkruid, Centaurea jacea staat nu in bloei.  Bijen zijn er verzot op.

De grasanjers, Dianthus plumarius verspreiden een zoete geur.  Ik kreeg ze lang geleden van mijn schoonmoeder.  ‘Pluimkes’ is haar naam voor deze prachtige bloemen.  Duizendschoon, Dianthus barbatus op de achtergrond bloemt ook.  Eigenlijk zijn dit ‘antieke boerenbloemen’ maar ik vind ze nog steeds mooi om in de border te hebben.

Ook enkele geraniumsoorten staan hier.  De geranium sanguineum bloeit vanaf nu tot september.  Hij heeft zich al op verschillende plaatsen in de tuin uitgezaaid.  De hogere lila geranium kreeg ik ooit van een veltvriend.  Het is de Geranium pratense ‘Mrs Kendall Clark’.  Hij zaait zich hier ook uit.  De zaailingen ga ik in oktober uitplanten in de bloembollenweide.  Een goede tip van diezelfde veltvriend.😉

De blauwe Iris sibirica heb ik ook al heel lang.  Ze bloeien maar kort maar ik vind ze zo mooi.

Nu ’s avonds door de tuin wandelen, is zalig!  De geur van de damastbloemen is hemels…