En toen zat ik bijna te janken

Momenteel ben ik de cursus ‘Klimaatcontact’ aan het volgen.

Waarschijnlijk heb je daar nog nooit van gehoord want de cursus bestaat nog niet zo lang in België. We hadden het er ook over in ‘Onze Aarde Vieren’.  Het concept is ontstaan in het Verenigd Koninkrijk en heet daar ‘Carbon Conversations’. Nederland volgde met ‘Klimaatgesprekken’. En nu kan je het ook bij ons volgen.

Bedoeling is dat mensen samenkomen en aan de hand van een boek en werkboek leren hoe ze hun koolstofvoetafdruk kunnen verlagen. En hun handafdruk verhogen. Om de klimaatverandering tegen te gaan.  Blogvriendin Loes is één van de coaches en door haar wilde ik er meer over te weten komen.

Een groep bij ons in de buurt vond ik niet en kilometers gaan rijden om te praten over hoe je minder fossiele brandstoffen kan gebruiken, vond ik al te zot. Dus koos ik voor de online versie onder begeleiding van Kathleen en Emeliek. Beide dames doen dat fantastisch! We hadden al vier bijeenkomsten en hebben er nu nog twee tegoed.

We zijn met z’n achten en hebben al enorm veel tips gekregen en gegeven aan elkaar. We werkten al rond wonen, voeding en vervoer. Niemand van ons is ‘klimaatheilig’. En dat moet ook niet. De sfeer in de groep is heel sereen en respectvol.

Tot hiertoe hadden we het altijd over zeer praktische dingen gehad. Over hoe je kan besparen op verwarming. Of lekkere recepten zonder vlees gedeeld. Een ‘vervoersdagboek’ bijgehouden en besproken. Daarbij kwam ook steeds de opdracht om te proberen met andere mensen een ‘klimaatgesprek’ aan te gaan. Zeer boeiend allemaal.

Vorige week kwam de opdracht om eens te verwoorden hoe we ons voelen bij de klimaatverandering. We werden in een ‘break-out groepje’ per twee gezet en ik kwam bij Emeliek terecht. Dat was zo’n zalig gesprek!

De klimaatverandering roept bij mij ambivalente gevoelens op. Ik kan daar soms zo verdrietig, teleurgesteld, kwaad en moedeloos van worden. Zoals toen beslist werd dat vliegtuigtickets binnen Europa 10 € duurder gingen worden om klimaatverandering tegen te gaan. Wat helpt dat nu? De trein moet goedkoper. Zodat mensen andere keuzes kunnen maken. En de échte kost van een vliegtuigreis is veel hoger dan 10 € extra. Van zulke ‘nepoplossingen’ kan ik zo wanhopig worden. Hebben onze politiekers nu echt niet door dat de tijd dringt?!

Langs de andere kant heb ik wel iets gevonden om ermee om te gaan. Ik heb het nooit zo beseft tot ik het vorige week op tv een psycholoog hoorde uitleggen. “ Doorheen alle moeilijke momenten in het leven is het belangrijk dat je jouw doel voor ogen houdt en daarop focust. Je mag je door tegenslagen wel eens laten gaan. Maar denk aan je doel en wat je kan doen om dat te bereiken.” Mijn doel is onze planeet terug in evenwicht brengen. Wat een grootheidswaanzin, ik kan dat natuurlijk niet. Maar dan denk ik aan de quote die Louis De Jaeger vorige week deelde: ‘Als je een probleem wil oplossen dat je nog in je eigen leven kan oplossen, dan denk je niet groot genoeg.’ – Wes Jackson. Zo kan je het natuurlijk ook bekijken.

Door als kleintje mee te proberen dat doel te bereiken, heb ik al heel veel mensen leren kennen. Mensen die ook vanalles willen doen. Met hen erover praten, doet me terug grip krijgen over die negatieve gevoelens. Als ik denk aan wat we misschien wel zouden kunnen bereiken, dan word ik zelfs gelukkig.

En toen zei Emeliek: “Jouw doel is dus ‘Onze Aarde Vieren’.” Dat pakte me zo en toen zat ik bijna te janken van geluk. Dan deelde Emeliek haar gevoelens rond klimaatverandering en dat was zó herkenbaar. De verbondenheid die ik toen voelde, dat deed zo deugd.

Terug in de grote groep praatten we nog verder over die gevoelens. Gelukkig zijn de schermpjes in een zoom-meeting niet zo groot want ik zat weer te vechten tegen opkomende tranen. Het komt misschien nog wel goed met onze planeet. Toch als al deze mensen die ik de laatste tijd leer kennen, blijven verder doen waarmee ze bezig zijn. Doe jij ook mee?

37 thoughts on “En toen zat ik bijna te janken

  1. Met “onze aarde vieren” en je blog heb je echt wel een impact die slechts weinig kunnen evenaren. Die traantjes snap ik volkomen…25% van de bevolking die mee is zou voldoende moeten zijn om de nodige verandering teweeg te brengen…Ik hoop dat het waar is , want met mensen zoals jij komen we er.

    Like

  2. Morgen begint nu, een terechte opmerking.

    Iedereen kan met kleine of grote stappen aan de slag.
    Het wegwijzen naar anderen geeft geen oplossing.

    Natuurlijk doe ik met jou en steeds meer anderen mee aan een mooiere en groenere Aarde.

    Optimistische groet,

    Like

    • Inderdaad Rob, jij doet meer dan mee. Ik volg jouw acties in Amsterdam al geruime tijd. Een mooiere en groenere Aarde en steeds meer mensen die daarvoor ijveren. Al die druppels op de hete plaat gaan ooit wel eens het verschil maken. We doen vooral voort hè! 🥰

      Like

  3. zo herkenbaar….ik vraag me soms ook af of al mijn individuele inspanningen iets uitmaken als ik soms zie hoe slecht ‘de mensheid’ bezig is. Maar het zijn die mensen zoals jij die maken dat ik weet dat ik niet de enige ben. En dat doet zoveel deugd….weten dat er nog zoveel ‘kleintjes’ zijn die toch hun best doen om impact te hebben….

    Like

    • Echt Jessy, da’s waar! Ik vind jouw kindje, Green Dresscode zo’n mooi project! Dat je daarmee impact hebt, daar mag je zeker van zijn. Doe je trouwens nog die ‘lady’s night’? Want ik heb wel goesting, in april ofzo, die eens te organiseren.

      Like

  4. telkens opnieuw komen er nieuwe ‘concepten’ en gaan opnieuw de dingen doen, die al werden gedaan in de voorbije pakweg 50 jaar! En dat is ook nodig én nuttig. Maar… Het is belangrijk een goed onderscheid te maken tussen de ‘persoonlijke’ handelingsdimensie en de systemische, dus politieke dimensie. En vanuit persoonlijke machteloosheid wil dat die persoonlijke inspanning wel eens leiden tot autarkie. Dat is natuurlijk niet de bedoeling! De bedoeling is om wel degelijk ook te wegen op de wijze waarop wij onze samenleving organiseren. Eén van de methodes is lobbywerk, protest en beleidsvoorbereidend werk (dus kennisopbouw en kennnisdeling, ook met overheden). Een andere methode is ‘politiseren’ van het eigen handelen, en dus expliciet ook ideologische keuzes maken, dat is niet vrijblijvend.
    Een derde methode, die best wel effectief is, is ‘ondernemen’, maw die structuren en die infrastructuur bouwen die de transitie nodig heeft. Ik ben ook maar een gewone burger, maar ik heb toch al een paar coöperaties (mee) uit de grond gestampt. Wellicht is dat ook aan de orde: de economische, financiële, burgerlijke en professionele keuzes die je maakt (naast die als consument)

    Like

    • Goed gedaan Lucie! Als iedereen op zijn manier een steentje bijdraagt om onze planeet terug in evenwicht te brengen, komen we al een heel eind. Ook de kleintjes die niet goed kunnen organiseren of lobbyen, maken een verschil. Maar wie nog verder kan gaan, zoals jij, dat is fantastisch!

      Like

  5. Ik doe mijn best, dat is een levenswijze geworden. Is dat perfect, nee maar ’t is nog altijd duusd keer beter dan wat grote vervuilende bedrijven doen.
    Mensen die wat geld teveel hebben om te beleggen zouden goed moeten weten dat de economie altijd het geld volgt. Niet meer beleggen in onethische en vervuilende industrie maar dat doen in ecologische takken zou ook al voor veel verandering kunnen zorgen.

    Like

  6. “Er bestaat geen twijfel dat klimaatverandering plaats vindt; het enige discutabele punt is wat voor rol de mens hierin speelt.”

    [ David Attenborough, Brits bioloog en televisieproducent ]

    Like

    • Wat bedoel je hiermee Menck? Zijn dat woorden van toen hij nog jonger was? Want ondertussen benadrukt hij wel dat de mens enorm veel invloed gehad heeft. ( zie zijn laatste documentaire ‘Breaking bounderies’)

      Like

      • Dat citaat dat je aanhaalt is in 2012 door hem gezegd. Ik wist dat hij er vroeger zo over dacht. In 2020 zei hij dit:
        “De crisis is nu bezig. We kunnen er niet langer omheen. Op dit moment staat Zuidoost-Australië in brand. Waarom? Omdat de temperaturen wereldwijd stijgen. Dat is een internationale catastrofe. Als je dan beweert dat dat niets te maken heeft met het klimaat, dan is dat klinkklare nonsens. En wie beïnvloedt het klimaat? Wij doen dat!”

        Like

  7. De laatste tijd haal ik veel hoop uit jouw posts én de reacties. Waar is de tijd dat Steven Vromman in z’n eentje alles in gang schopte (zo leek het toch)? 🙂

    Het ontbreekt me aan extraversie en contact met mensen om zelf een cursus te volgen (Loes heeft me ook al gepord) maar ik juich jullie toe. En ik vond een job in de groene sector, da’s toch ook al een glaasje ipv een druppel op die plaat 😉

    Geliked door 1 persoon

    • Goh ik ben ook echt niet extravert hoor Eline. Schrijven, vind ik veel makkelijker dan praten. In een groep moeten er gelukkig ook luisteraars zijn. 😉
      Maar een job in de groene sector? Dat moet fantastisch zijn! Giet vooral verder uit dat glaasje!😍

      Geliked door 1 persoon

  8. Ergens voelt het wel wat tegenstrijdig dat je jezelf als kleine bestempelt. Maar in onze kleinheid kunnen we best grootse dingen doen hè.

    Wat fijn dat je hieronder deze post ziet dat we niet alleen zijn.
    Go jij!

    Like

  9. Ik ben een beetje laat met reageren (eerst de dakpannen weer op ons huis leggen na de storm – laten leggen dan 😉
    Als ik lees ‘Als je een probleem wil oplossen dat je nog in je eigen leven kan oplossen, dan denk je niet groot genoeg’ denk ik: o.k. maar blijf alsjeblieft binnen de maat van wat je aankan.
    We hebben niets aan mensen die met alle goede bedoelingen klimaat-burn-out raken.
    “De Aarde Vieren” van jullie boek is al zo’n sterke act met een groter bereik. Op jouw stukje grond doe je wat je kunt, je hebt contacten met gelijkgezinden, waaruit je kracht put, die je tot tranen toe bewogen hebben – de ontroering van de herkenning.
    Maar pas op jezelf hoor, Hilde en overeis jezelf niet.
    Een hele bemoedigende groet van Zem.

    Like

    • Oh dit vind ik een lieve, moederlijke reactie Zem! Doet me deugd, dankjewel! Ik let wel op hoor. Zeg regelmatig tegen mezelf dat ik ook niet ‘klimaatheilig’ moet zijn. Al is het natuurlijk wel belangrijk dat je zelf het goede voorbeeld geeft. Het goede, niet het perfecte want dat kan toch niemand volgen. En dan sta je te prediken vanuit de hoogte. Dat wil ik niet. Blij dat ik jou heb ‘leren kennen’ Zem!

      Like

Plaats een reactie