Poule de Bresse

Eerst effe een bekentenis: ik durf niet op de autosnelweg rijden. Werk er wel aan momenteel maar het blijft moeilijk.

Mensen durven zich daar wel eens vrolijk over maken. Als ik het al te gortig vind worden, zeg ik dan: “Durft gij een kieken slachten?” Dan stoppen ze wel met lachen. Allee nee, meestal lachen ze dan nog harder. Maar ik vind dat nuttiger dan op de autosnelweg durven rijden. Want als het oorlog wordt en het voedsel heel duur, zal ik eten hebben en zij niet. Zover mijn redenering.

Ik heb het ook niet zonder slag of stoot geleerd hoor. Als ‘kippenmoeder’ had ik af en toe zieke dieren die ik niet meer kon redden. Die dan laten creperen, vond ik vreselijk. Dan dacht ik aan hoe ik als student verpleegkundige de eerste keer een bloedafname bij een patiënt moest doen. Dat was ook vreselijk maar nodig. Als ik durfde bloed prikken bij mensen moest ik ook zieke kippen uit hun lijden durven verlossen, vond ik.

En toen hadden we die ene jonge haan die iedereen die maar in de buurt durfde te komen, aanviel. Het werd zelfs gevaarlijk voor onze peuterdochter. Een collega, ‘poeliersdochter’ heeft me toen geleerd een haantje ‘panklaar’ te maken. We hebben coq au vin van hem gemaakt. Zo’n fijn en lekker vlees kan je eigenlijk niet kopen. Sinds dan durf ik slachten. Niet dat ik het graag doe maar nood breekt wet.

En nu is het oorlog in Europa. En zag ik op de Tweedehands site een berichtje over poule de Bresse kuikens passeren. Ze waren enkele dagen oud en konden verder opgekweekt worden. De hennen voor de eieren en de haantjes voor het vlees. Ik heb tien kuikens gekocht.

Eerst zaten ze onder een warmhoudplaat in de living. Nu slapen ze in een konijnenhok in de garage. Overdag zitten ze onder een rennetje in het gras. Het rennetje is nog effe nodig om hen tegen eksters te beschermen.

Deze morgen ging ik met het hok in de handen naar buiten. O jee! In het vervolg moet ik de onderkant vasthouden. De bak schoot los en tuimelde op de grond. Ik had alleen de bovenkant nog vast en de kuikens fladderden naar alle kanten. Er bleven er vier verbaasd ter plaatse trappelen. Drie pubers repten zich richting Buggenhout. En drie sloebers schoten in de loop naar Steenhuffel. Daar ging ons oorlogsvoedsel.

Het ras Poule de Bresse is ontstaan in Frankrijk. De kippen hebben een rode kam, witte veren en blauwe poten, de kleuren die voorkomen in de Franse vlag. Ze groeien snel en met vier maanden zijn de hennen al aan de leg.

Dankzij de chicken run op zondagochtend was ik direct wakker. Van mij mogen ze snel groeien. Dan kunnen ze zo vlug mogelijk gewoon bij de andere kippen in de tuin.

38 thoughts on “Poule de Bresse

  1. En…, heb je ze alle tien weer binnen? 😉
    ‘k Ben ook geen held op de autostrade…, echt waar.
    Vriend kweekte ook kippen (de tijd van toen). Ze hadden een héérlijk leven, waren z’n maatjes. Waar ze dood vielen werd een putje gegraven… ‘k Wilde z’n speelmaten niet opeten…
    Lie(f)s.

    Like

    • Ja, ze zijn alle tien weer binnen. Eerlijk gezegd hebben wij ook nog bijna geen kippen van onszelf gegeten hoor. Alleen kwaaie hanen. Onze kippen blijven ook tot ze zelf sterven. Of ze nu nog eieren leggen of niet.

      Like

  2. Ik wil nooit of te nimmer een dier slachten dat op mijn erf loopt. Tegelijkertijd ben ik wel zo hypocriet om wel nog vlees te eten en voornamelijk kip.
    Die kip uit de Bresse staat wel eens op het menu op het werk, nu kan ik dus beeld vormen bij die naam.
    En gij durft niet op de autostrade rijden? Gij kieken 🤪

    Like

  3. Mijn moeder kweekte en slachtte de kiekens ook zelf. Heel stoer vind ik dat. Het ontdoen van veren vond ik weerzinwekkend. Die geur van dat warme water en dan dat geluid plop plop plop… Je bent een dappere vrouw. De angst om op de snelweg te rijden begrijp ik heel goed. Ik moet er zowat dagelijks op rijden en ik doe het nog steeds niet graag omdat ik niet van hoge snelheid hou. Het is ook véél en véél gevaarlijker dan kiekens slachten! Je hebt er de juiste kijk op. Dat is het gewoon.

    Like

  4. Mijn opa slachtte vroeger van alles wat op zijn erf liep, konijn, kip, varken. Ik vond het toen de normaalste zaak van de wereld. Zelf zou ik er nooit aan beginnen, veel te eng. Dan maar geen vlees in oorlogstijd. Ik heb extra potten peulvruchten ingeslagen voor als,je weet maar nooit☻

    Like

  5. Ik heb onlangs een kieken geslacht al rijdend op de E40. Dat was niet bepaald een makkie met mijn koffie tussen mijn benen gepropt en een sandwich vasthoudend met mijn linkerhand.

    Like

  6. Haha heb in mijn leven zeker duizend kippen helpen slachten, pluimen in kokend water en de ingewanden eruit halen. We hadden eten nodig hé. Ook varkens en schapen slachten, bloed opvangen en alles verwerken. Leuk vond ik het allemaal niet maar dat of geen eten. Ook konijnen. Dus indien nodig ga ik wel een bijl kopen 😂. Alhoewel veel vlees ik niet meer.

    Like

  7. Ik durf zelfs niet te rijden (want ik heb geen rijbewijs :D), maar een kieken slachten als het moet zou ik wel durven, denk ik tenminste. Als kind de oma geassisteerd bij het plukken en slachten van kiekens en daar geen trauma’s aan overgehouden. De pootjes van mijn lievelingskonijn krijgen van mijn opa en het verstervende konijnenlijkje zien bengelen zorgde daarentegen wel voor de nodige traantjes.

    Like

  8. Hopelijk heb je ze allemaal weer binnen intussen!
    Kippen slachten … mijn vader en mijn opa deden het ook wel. Maar ik zie het mezelf niet direct doen. Ik zal snel honger krijgen, vrees ik, want ons tuintje levert bar weinig op.
    Maar daar staat dan tegenover dat ik van nabij weet hoe lastig het is wanneer je niet (meer) op de snelweg durft te rijden. Hier in het noorden is dat vaak nog wel te doen, maar het kost altijd extra af en extra kilometers.

    Like

  9. Het vlees van Poules de bresse is heel lekker en veel smakelijker en sappiger dan dat van andere kippen, zeker al je ze zelf kweekt. Neen een kip heb ik nog nooit geslacht, maar mijn vader deed dat wel. Ik zou dat nooit kunnen. Ben heel fier dat enkele van mijn kleinkinderen vegetarisch of veganisten zijn.

    Like

  10. Hier nog zo’n hypocriet. Ik durf wel kip te eten, maar slachten ho maar. Vroeger kwam er iemand langs om dat te doen, terwijl wij snel naar binnen gingen en de radio harder draaiden… Ook een gewond beestje verlossen vind ik maar lastig. Maar eh… genoeg mensen durven weliswaar auto te rijden, maar zijn een gevaar op de weg! 😂

    Like

  11. Hopelijk heb je alle kiekens weer binnen!
    Maar hypocriet zijn we ergens allemaal. Het schijnt dat hoe meer het dier het uiterlijk van een zoogdier aanneemt en hoe groter het is, hoe moeilijker het zelf slachten is.
    Een varken is dus moeilijker dan een konijn dan een kip.
    En als het dan je volledig handtamme lievelingskipje is? Tja…
    Zelf auto rijden? Ik weet niet hoe ik 50 jaar geleden kans heb gezien mijn rijbewijs te halen, want ik ben al gauw gestopt met rijden: veel te gevaarlijk! Ik vind een brommer al hard genoeg gaan, of een fiets 😉
    Dus ik begrijp jou helemaal.
    Liefs van Zem.

    Like

    • Mijn volledig handtamme lievelingskipje? Oh nee Zem! Echt niet! Eigenlijk niemand van onze kippen. Eerlijk hebben we alleen nog maar kwaaie, gevaarlijke hanen gegeten. Hopelijk blijven deze haantjes niet zo lief. Want dan ga ik een probleem hebben, vrees ik. 😉

      Like

  12. Heerlijk stukje.
    Ik kan niet eens met de auto rijden, laat staan dat ik je zou uitlachen omdat je niet durft op de autosnelweg rijden. Ik neem aan dat de meest nabije snelwegen ook wel de drukste zijn (E17…)

    Like

    • Ja inderdaad. En die heb ik een tijdje geleden moeten nemen om onze boeken te gaan ophalen in Oostkamp. Heb ik toen gezweet! Maar ik deed het en de overwinning was groot. Wat nu niet wil zeggen dat ik ineens naar Leuven of de Ardennen durf rijden. 😅
      Dat je niet met de auto kan rijden, is hip tegenwoordig. Oudste zoon doet alles met het openbaar vervoer en een plooifiets. Da’s de toekomst.

      Geliked door 1 persoon

      • Flink. De E17 is een kreng. Begrijp maar al te goed dat je gezweet hebt.
        Ja, geen rijbewijs hebben, is zeer hip nu. Heb wel járen moeten horen: WAT, HEB JIJ GEEN RIJBEWIJS?!? Alsof ze zich niet konden voorstellen dat ik kon leven zonder.

        Like

  13. Troost u, ik durf – niet – rijden. Dankzij een of andere zatlap die ’s avonds in het donker een steenweg overstak terwijl ik met mijn L aan het proberen was niet verblind te worden door een of andere flauwe plezante in de achteruitkijkspiegel. Ik heb die klojo op een armlengte na net niet doodgereden en die andere klojo is net niet op mij gebotst terwijl ik de rem dicht gooide en nog aan het twijfelen was of dat nu een spook was of echt iemand.
    Op één of andere manier heb ik m’n rijbewijs nog gehaald maar daarna nooit meer achter het stuur gezeten.

    Like

Plaats een reactie