Kleine gelukjes van een Tuinranger

° Dat ik ondertussen al 20 tuinbezoeken op mijn naam heb staan. Ieder bezoek is anders en ik vind het fantastisch dat mensen zo goed door hebben waarvoor wij komen. Aan telefoon, als we de afspraak vastleggen, vertel ik steeds dat we geen tuinarchitecten zijn. Dat we geen tuinplan maken maar tips geven om meer natuur in de tuin te krijgen. Mijn hart maakt steeds een sprong als ik aan de andere kant van de lijn hoor dat dat de bedoeling van de aanvraag is.

° Het allerliefst kom ik bij jonge gezinnen met kinderen. Waar ik mag jongleren tussen de duploblokken en de kleurpotloodjes op tafel opzij geschoven worden zodat ik mijn map en foto’s kan leggen. Laatst toen ik mijn fiets voor het raam parkeerde, vloog het gordijn opzij en hoorde ik een vrolijke kinderstem schallen: “De Tuinranger is er!” Dat we dan samen kunnen zoeken hoe een bloemenweide voor mama en de voetbalgoal voor de zoon des huizes kunnen gecombineerd worden, vind ik zo boeiend.

° Dat Annick en ik samen mochten acteren. We speelden in de tuin van een medewerker dat we van Tuinranger bezoek deden. Deze filmpjes schitteren nu op de leeromgeving van Inverde om toekomstige Tuinrangers te inspireren. Een super plezante dag, een mooie mand met verschillende theetjes en eeuwige roem hebben we daarmee verdiend.

° Dat ik voor de gemeente zelfs al eens aan een onthardingsproject mocht meehelpen. Het voetpad tegen een zuidelijk georiënteerde gevel werd uitgebroken en ik mocht planten adviseren. Veel zon minnende planten en de inheemse Rode Spoorbloem heb ik voorgesteld. Bij ons komt de kolibrievlinder daarop foerageren. De tuineigenaar was daardoor helemaal overtuigd. Met onze nieuwe duurzaamheidsambtenaar heb ik een hele goede band gekregen. Samen met haar mogen nadenken over hoe we Londerzeel duurzamer en mooier kunnen maken, geeft me moed. Niet bij de pakken blijven zitten, maar steentjes mogen verleggen, dat helpt bij klimaatverdriet.

° Dat de meeste mensen die ik bezoek het verhaal van de biobloembollen nog niet kennen. En als ik het verteld heb, ze allemaal ook biobloembollen willen. Je kan die nu trouwens hier bestellen: https://samenaankoop.velt.nu/ (tot 20 mei). Er zijn zelfs al verschillende tuineigenaars lid geworden van Velt. Vroeger deden we met ons Veltbestuur altijd wedstrijd: om ter meest leden maken. Ik denk dat ik nog steeds aan de leiding sta. 😉

° Dat we vorige maand in het GIL (gemeentelijk infoblad Londerzeel) stonden. Een foto van onze Tuinrangersploeg stond op de cover en binnenin een interview met Annick en mij. We kregen daar al heel veel toffe reacties over.

° Dat Katrien en ik zelfs eens advies mochten geven aan een charmante kinderarts die een weide gekocht had. Hij wil die ecologisch inrichten zodat hij kansen kan geven aan inheemse fauna en flora. Dankzij de Tuinrangers komen wij veel mensen tegen die het goed menen en dat doet zo’n deugd.

° Dat ik nu nog berichtjes krijg van mensen die ik vorig najaar bezocht. Ik had toen Daslook beloofd maar gezegd dat ze in het voorjaar, nu we kunnen verplanten, mij er moesten aan herinneren. Of dat aanbod nog gold, vroegen ze. Een wandeling door onze tuin en nog veel meer planten kunnen delen, vond ik zo plezant.

° Dat het als ik bij mensen terecht kom die ik ken, serieus kan uitlopen en het zeer gezellig kan worden. Zo eens bijbabbelen met dorpsgenoten, ik vind dat tof.

° Dat we zelfs in de kleuterschool advies mochten gaan geven om de speelplaats te vergroenen. De directeur en klusjesman met groene vingers leidden ons rond. Hun enthousiasme en hun ogen zien schitteren bij onze uitleg, was zalig.

° Dat Werner, Flore en Elisa van het Tuinrangersproject ons zo ondersteunen en dat we regelmatig extra opleidingen krijgen van Inverde, dat is zo boeiend! Ongerustheid over het klimaat en onze biodiversiteit, heel dit project helpt me om mijn zorgen wat te vergeten.