Het is gebeurd! Jaren en jaren waren ze me al aan ’t ‘ambeteren’ en nu was het plots rood geworden voor mijn ogen. Het moest gedaan zijn! Met de grove borstel ging ik erdoor gaan! Niks maar dan ook niks zou ik nog heel laten!

Ik heb me helemaal laten gaan vorig weekend. Zie mezelf nog hijgend en in het zweet staan maar de overwinning smaakte zo zoet. Allemaal, echt allemaal legden ze het loodje. Niet zonder weerstand en zo geniepig maar bij elke afknapping groef ik nog een stukje dieper. Genadeloos!

Hoe het kwam dat ik zoveel energie had? Aha, net Corona overwonnen en naast die ambetante virussen wilde ik deze sloebers ook temmen. De winter duurt me ook al te lang en ik wil terug buiten spelen.

Je kent ze waarschijnlijk wel: die mooie, frêle, witte bloemetjes in de vorm van een ‘pispotje’? De planten draaien zich overal rond en eens je ze in de tuin hebt, raak je er niet meer vanaf. Ze waren meegekomen met enkele planten die ik van een tante gekregen had. Ik had het helemaal gehad met die haagwinde!

Haagwinde (Convulvus sepium) is een pest voor tuinen. Hij komt heel laat in het voorjaar op zodat je niet direct in de gaten hebt dat hij er is. En dan groeit hij verschrikkelijk snel, overal rond en doorheen. Als je hem laat gaan, verstikt hij met zijn bladeren de andere planten. Hij heeft dikke, witte wortels die je direct herkent. Als je ze wil verwijderen, breken ze af en elk stukje dat blijft zitten, wordt een nieuwe plant. Grrr! Ik ben hem dus gelijk een razende boer die enkele pubers in zijn appelboomgaard ontdekt, met mijn riek te lijf gegaan.

Ik vind zijn bloemen (juni – september), ergens anders dan in mijn tuin, heel mooi hoor. Hij is de waardplant voor de windepijlstaart, een nachtvlinder en ook bijen en hommels smullen van zijn nectar. Dus hem bestrijden met vergif, zou ik nooit of nooit doen. Maar …

Hij is veel te opdringerig dus ik was heel streng maar rechtvaardig en mijn wraak voelt zo zoet 🙂