Razzia

Het is gebeurd! Jaren en jaren waren ze me al aan ’t ‘ambeteren’ en nu was het plots rood geworden voor mijn ogen. Het moest gedaan zijn! Met de grove borstel ging ik erdoor gaan! Niks maar dan ook niks zou ik nog heel laten!

Ik heb me helemaal laten gaan vorig weekend. Zie mezelf nog hijgend en in het zweet staan maar de overwinning smaakte zo zoet. Allemaal, echt allemaal legden ze het loodje. Niet zonder weerstand en zo geniepig maar bij elke afknapping groef ik nog een stukje dieper. Genadeloos!

Hoe het kwam dat ik zoveel energie had? Aha, net Corona overwonnen en naast die ambetante virussen wilde ik deze sloebers ook temmen. De winter duurt me ook al te lang en ik wil terug buiten spelen.

Je kent ze waarschijnlijk wel: die mooie, frêle, witte bloemetjes in de vorm van een ‘pispotje’? De planten draaien zich overal rond en eens je ze in de tuin hebt, raak je er niet meer vanaf. Ze waren meegekomen met enkele planten die ik van een tante gekregen had. Ik had het helemaal gehad met die haagwinde!

Haagwinde (Convulvus sepium) is een pest voor tuinen. Hij komt heel laat in het voorjaar op zodat je niet direct in de gaten hebt dat hij er is. En dan groeit hij verschrikkelijk snel, overal rond en doorheen. Als je hem laat gaan, verstikt hij met zijn bladeren de andere planten. Hij heeft dikke, witte wortels die je direct herkent. Als je ze wil verwijderen, breken ze af en elk stukje dat blijft zitten, wordt een nieuwe plant. Grrr! Ik ben hem dus gelijk een razende boer die enkele pubers in zijn appelboomgaard ontdekt, met mijn riek te lijf gegaan.

Ik vind zijn bloemen (juni – september), ergens anders dan in mijn tuin, heel mooi hoor. Hij is de waardplant voor de windepijlstaart, een nachtvlinder en ook bijen en hommels smullen van zijn nectar. Dus hem bestrijden met vergif, zou ik nooit of nooit doen. Maar …

Hij is veel te opdringerig dus ik was heel streng maar rechtvaardig en mijn wraak voelt zo zoet 🙂

(gratis foto pixabay)

Gefopt!

Ik had het zo gehad met haar! Ze hing mijn voeten uit, niet te doen!

Zij is een krielkipje waar ik hier al over vertelde. Al vanalles had ik gedaan om haar in het kippenhok te houden : vleugel geknipt, gaten in de afsluiting dicht gemaakt, muurtjes verplaatst, … Als een echte Houdini kwam ze me elke ochtend over het gazon tegemoet getrippeld. Grr!

Zondag waren de buren op bezoek met Basil, hun bijna tweejarige Labrador. Hij komt heel graag bij ons. Zijn baasjes hebben een kleine tuin en bij ons mag hij zich steeds uitleven. Toen hij dat krielkipje ontdekte, kon zijn plezier natuurlijk niet op. Zij vond het minder leuk en krijste de hele buurt bij elkaar. Zo erg dat Basil zelfs niet meer durfde happen naar haar. Hilarisch! Haar uit haar benarde positie bevrijd, hopend dat ze nu wel zou geleerd zijn.

Ja tereire! Nog geen dag is ze in ’t kippenhok gebleven. Maandagavond stond ik mijn aardappelen te schillen toen ik haar weer door mijn borders zag struinen. De mulch en jonge plantjes vlogen rond haar oren. Toeme toch, wat moest ik toch met dat beest?!

Ik had die dag de buren wat geholpen in hun tuin. Er is een stukje dat ze opnieuw willen aanleggen (plezant!) maar daar staat nog wel wat onkruid.

En toen kreeg ik een ingeving! Ik heb een rennetje met de wanden en dak in kippengaas, dus zonder bodem. Als we dat in hun tuin zouden zetten, daar waar er nog gewied moet worden, bleef ze uit mijn borders en kon ze daar wat krabben. Buurman zag dat direct helemaal zitten. Zo moest hij niet meer op zijn knieën rondkruipen.

En zo deden we het. Nu is madame gefopt. En ik, ik ga een leasingmaatschappij … in kippen beginnen, denk ik. Volgende week komt de sukkel wel terug naar huis hoor, weer bij haar vriendinnen.

Onkruidprobleem!

Eigenlijk is dit een tegenstrijdige titel.  Ik heb geen probleem met onkruid.  Ik vind onkruid boeiend.  Helemaal rustig kan ik er van worden, van selectief wieden.  Kijken welke plantjes mogen blijven staan en welke ik er liefst uit heb.

Alleen in mijn kippenhok sta ik nu voor een uitdaging.  Ik vind dat mijn kipjes en ganzen in het gras moeten kunnen lopen.  Daarom heb ik mijn kippenhok in twee verdeeld.  Als in het ene deel het gras te veel te lijden heeft van pikkende en scharrelende diertjes, zet ik ze in het andere deel.  Dan kan het ene deel terug herstellen. Tot het andere deel weer rust nodig heeft.  Zover de theorie.  In ’t echt lukt het niet.  Mijn diertjes hebben er een andere mening over.  Volgens hen is het gras altijd groener aan de andere kant en ze verhuizen en kruipen door de afsluiting als zij het willen.  Tja, dan laten we het poortje maar open, he.  Als ze me met hun lieve oogjes aankijken, kan ik ze toch alleen maar hun zin geven😊.

Maar daardoor heb ik nu een ‘onkruidprobleem’.  In het eerste deel is het gras allemaal opgegeten.  Daar is dan iets heel boeiend gebeurd.  De Verbena bonariensis die in de border ernaast staat heeft zich uitgezaaid en heeft een terrein van enkele vierkante meters ingenomen.  Heel mooi in de zomer!  Een zee van paarse bloemen en een gezoem van jewelste van alle insecten die er hun hartje komen ophalen.

image

Het achterste deel, daar zit het ‘probleem’.  Tussen het gras heeft zich ridderzuring en grote weegbree gevestigd.  En dat heb ik niet graag.  Met ridderzuring kan je eigenlijk niks.  Ik ben dan regelmatig beginnen maaien met de grasmachine in de hoop dat ik de ridderzuring zou uitputten.  Maar dat is niet gelukt.  De planten begonnen hun blaadjes dichter tegen de grond te leggen en de grassprietjes ertussen werden verstikt of opgegeten door de gans en kippen.  En nu in de winter is al het gras weg en zie ik de ridderzuring al terug tevoorschijn komen.  Hoe krijg ik nu terug een groene weide?  Ik ging op zoek in het Onkruidboek van Velt.  Over ridderzuring las ik dat het een plant is die goed groeit in verdichte, zware, voedingsrijke grond.  De grond in mijn kippenhok dus, verdicht door veel op te lopen en heel voedingsrijk door alle “kippenkakjes”.  En je mag de wortel zeker niet in stukjes freezen want dan krijg je duizenden nieuwe planten.  Ik ga de uitdaging aan!  Met mijn spitvork ga ik alle planten uitsteken.  Daarna ga ik freezen om de grond terug luchtiger te krijgen.  En dan inzaaien met weidegras.  Ik denk dat dit de beste oplossing is.  Wat denken jullie?  Heeft iemand hier ervaring mee?  Graag jullie reacties…

 

Lees verder