Dit jaar oogstte ik mijn yacon op 25 oktober.  Ik ging een aantal drukke dagen tegemoet zodat ik echt niet kon oogsten en ik wilde niet overvallen worden door de vorst.  Yacon, zowel de plant zelf als de knollen kunnen echt niet tegen vorst.  De eerste lichte nachtvorst, dat kan geen kwaad.  Die hadden we trouwens al gehad.  Enkele bladeren waren zwart geworden.  Maar de jonge groeiknoppen stonden nog mooi groen.  Dus de planten konden nog wel even blijven staan.  Pas na 21 september beginnen de ondergrondse knollen dikker te worden.  Het is dus belangrijk ze lang genoeg te laten staan.

Yacon oogsten is een hele onderneming.  Het is een werk van lange adem, hard labeur en je moet er wel wat spieren voor hebben.  Het is het makkelijkst als je de plant met een snoeischaar te lijf gaat en alle stengels tot op een halve meter afknipt.  Dan heb je een soort hefboom waar je straks houvast aan hebt.  Dan mag je beginnen ‘schuppen’.  Ongeveer een meter doorsnede rond de plant begin je te graven.  Een leuk werkje trouwens, ik waande me terug een klein meisje ‘met mijn schup in mijn vader’s tuin’, gravend naar de andere kant van de wereld…  Eens je helemaal rondom de plant gegraven hebt, kan je proberen je schup onder de knollen te steken.  Je neemt de stengels vast en dan trekken, wrikken, sleuren.😜  Wel oppassen dat je niet teveel knollen breekt want dat gebeurt vlug.  Het hele gevaarte komt dan los zodat je van al het trekken zelf op de grond terecht komt.  Gelukkig waren de buren niet thuis, die zouden weer veel plezier gehad hebben.😜   Maar ik voelde me zoals een veterinair die zijn eerste kalf ter wereld brengt!  Euforisch en overgelukkig!  Wat kan tuinieren toch deugd doen…

Dan kan je alle knollen beginnen los wrikken, weeral oppassen dat je er niet teveel breekt.  Een gezellig najaarszonnetje was me ondertussen komen vergezellen en de knollen bleven maar komen.  Dan de tweede plant.  Even hard labeur en effenaf zweten, deed ik ervan.  Maar de oogst was overweldigend!  Ik had de kruiwagen nodig om alles uit mijn moestuintje te krijgen.  Nieuwsgierig als ik steeds ben, wilde ik wel eens weten hoeveel mijn oogst woog.  In de literatuur las ik dat een yaconplant wel tien kilo knollen kan opbrengen.  Ik had zevenentwintig kilo van twee planten!!!  Goed gedaan he!

Gelukkig moeten we die niet allemaal direct opeten.  Yacon kan je tot in het voorjaar bewaren, vorstvrij in een ton met tuingrond of vochtig zand.  Ik heb twee oude wasmanden bekleed met plastiek en daar tuingrond en de eetknollen in gedaan.  De groeiknollen staan ook in een kuip met grond.  Alles in de garage.  Zo kan ik volgend jaar terug nieuwe planten zetten…

Wat kan je nu allemaal doen met yacon?  In onze contreien is het een nieuwe groente dus in gewone kookboeken zal je geen recepten vinden.  De smaak is iets tussen meloen en peer maar exotischer en met een frisse beet.  Creatieve koks in de betere restaurants zouden er wanhopig naar op zoek zijn maar ik ben er nog geen tegengekomen.  Je kan er echt alles mee : wokken, verwerken in stoofschotels, rauw in salades of zelfs fruitsalades, …  Mijn veltvriendin Karen is serieus aan ’t experimenteren met receptjes.  Hier vind je er al enkele.  Mijn nichtje maakte er vorig jaar een stoofschotel mee.  Het recept vind je hier.  Ik maakte er ook al een groente-ovenschotel mee en serveerde dat bij een stukje vis.  Voel je je geroepen om ook iets creatief te creëren met deze nieuwe groente?  Hier in Groen Genot zijn knollen te verkrijgen en ik verzamel graag alle receptjes…