Vorige zondag hadden we afgesproken met iemand die ons wilde komen leren maaien met de zeis.  Tijdens de ecotuindag van Velt was het ter sprake gekomen dat we wel een zeis hebben maar er niet mee kunnen werken.  We deden het met een bosmaaier maar dat is natuurlijk niet zo plezant en veel zwaarder werk.  Nog enkele andere mensen aangesproken die interesse hadden en Frans De Smedt, onze lesgever van Velt was er ook bij.

Om twee uur in de namiddag verzamelden we op onze oprit en de vrouw van de meneer die het ons ging leren, viel bijna omver van verbazing toen ze ons poortje binnenstapte.  ” Zeg, jullie hebben hier Duizendguldenkruid staan!”  riep ze uit.  “Hoe?   Waar?” vroeg ik.  En eerlijk gezegd, kende ik het plantje niet.  Het is wel iets heel zeldzaam, he.  Duizendguldenkruid of Centaurium, meer uitleg daarover vond ik op wikipedia.  Het is een plantje uit de Gentiaanfamilie en wat ik vooral onthouden heb, is dat het in Nederland en Belgie een beschermde plant is.  En dat het vroeger als toverkruid werd aanzien.  Als je het meedroeg in je beurs, geraakte die nooit leeg.  Mmm, interessant, zeker voor een huishouden met studenten!😜

Veel plezier had ik ook met de plaats die het plantje uitgekozen had.  De lieve wederhelft durft nogal eens zeuren dat ik ‘mijn kanten’ moet properder houden.  En juist in zo’n slordige kant tussen de oprit en de border was het plantje opgekomen.  Hihi, tof he!

En dan gingen we maaien.  Het loof van de narcissen in ons bloembollenveldje was vergaan en het gras mag terug kort.  Deze zomer gaan we hier gazonbeheer toepassen zodat onze kids hier terug kunnen kamperen.  Toen ze kleiner waren, wilden ze de tent vlak aan de achterdeur.  Maar nu willen ze zo ver mogelijk weg…

Maaien met de zeis dus.  Zo plezant!  En eigenlijk helemaal niet moeilijk of arbeidsintensief.  Je moet alleen de juiste handeling vasthebben.  En niet teveel gras ineens willen meepakken.  Jef toonde ons hoe het moest en wij mochten ook proberen.  Enkele mensen hadden ook hun eigen zeis bij en zo was ons veldje binnen de korste keren gemaaid.  Voor de mensen die er deze keer niet bij konden zijn : volgend jaar maken we hier een Velt-activiteit van.  Dan kan je het ook komen leren.

Van al het gras dat we gemaaid hebben, hebben we dan een hooimijt gemaakt.  Het is de bedoeling dat dit heel langzaam verteert zodat allerlei diertjes daar deze winter een onderkomen in vinden.  Kevertjes, kikkers, padden, salamanders, egels,… mogen bij ons komen schuilen.

En wij hebben na het maaien nog ne goeie gedronken en nog lang en gezellig gebabbeld.  Of hoe een tuin mensen kan samenbrengen…