Het is hier al wat geweest!  Mijne kweek is helemaal niet goed gekomen.  Nochtans heb ik al drie keer een broedse kip gehad die op eitjes zat.  De eerste kip wroette bijna al haar eitjes kapot.  Welgeteld 1 zijdehoentje hadden we dan.  Bij de volgende ‘gezinsuitbreidingspogingen’ is er een saboteur aan het werk geweest!  De schuldige is een lief, klein baardkrieltje.  Ukkels of Antwerps, dat weet ik eigenlijk niet.

Links vooraan op de foto, zie je haar…

Al een jaar of drie hebben we haar en ze woont gewoon bij de zijdehoentjes.  Ze legt hele kleine eitjes, die veel kleiner zijn dan die van de zijdehoentjes, dus goed te herkennen.  Maar dit jaar zijn haar eitjes om een onverklaarbare reden even groot.  Daarbij maakte ze ook soms ‘kloekgeluidjes’ zodat ik dacht dat ze niet aan de leg was.  Maar de sloeber bleef gewoon door eitjes leggen…  Die ik dan vrolijk onder de broedende kippen stopte…  Grrr!  Niks zijdehoenkuikentjes maar wel bastaardjes.😜

Op 27 mei was onze tweede ‘bevalling’ en kregen we twee lieve lichtbruine kuikentjes, kruising tussen het baardkrieltje en onze rode zijdehoenhaan.  Het zijn schatjes, onafscheidelijk van elkaar.  Maar ze lopen bij de zijdehoentjes en als ze gaan beginnen eieren leggen, vergroot mijn probleem alleen maar.

Het baardkrieltje mag ook verhuizen.  Ik wil geen vergissingen meer.

Ik vraag geen centjes voor de diertjes.  Maar ze zomaar weggeven, is niet erg diervriendelijk.  Wie weet waar komen ze dan terecht?  Ik heb er even over nagedacht en heb besloten de diertjes te geven aan iemand die er in ruil iets origineel voor wil doen of geven.  Zoiets gelijk het LETS systeem.  Het baardkrieltje mag apart weg maar de twee bastaardjes moeten bij elkaar blijven.  Zij zijn erg aan elkaar gehecht.  Ideaal voor hen is natuurlijk als ze alledrie samen een nieuwe thuis krijgen.

Op 20 mei kregen we terug een nestje.  Weeral de verkeerde eieren eronder gelegd, zag ik na enkele weken.  Maar jong toch!  De drie kuikentjes kregen echte pluimpjes in plaats van de ‘frullerige’ donsjes die zo typisch zijn voor zijdehoentjes.  Als ze groot genoeg waren om niet meer gepakt te worden door roofvogels, zijn ze met moederkloek mee verhuisd naar ons vogelboske.  Daar wilden ze niet in het kippenhok slapen.  Moeder mocht roepen zo hard ze kon, de pubers wilden niet naar binnen.  Dan is ze maar met haar kroost op een stapeltje stenen gaan slapen.  Nu gaat moeder gewoon terug binnen slapen maar de jeugd slaapt… in de bomen!

Ik was eerst van plan om ze ook weg te geven.  De donkere kipjes had ik al uit de bomen geplukt.  Maar de lichtbruine gaat zo hoog zitten dat ik er gewoon niet aan kan.  Gisteren heeft de oudste zoon me geholpen, foto’s genomen met zijn smartphone en we hebben gelachen!  Eigenlijk is het nog wel leuk, zo’n kippen in de bomen.  En hun eieren gaan ze wellicht toch niet gaan leggen bij die van de zijdehoentjes.  Dus dit trio mag wel blijven.Wie het baardkrieltje en / of de bastaardjes (ik denk dat ene hiervan een haantje is) een nieuwe thuis wil geven, laat maar iets weten…