Safari in de tuin, drie ontmoetingen

Door covid-19 zitten we nog steeds in onze beperkte bubbel. Op vakantie gaan zit er nog niet in maar geen nood, in de tuin kunnen we ook op safari.

Zo kwam ik vorig weekend tijdens een ochtendwandeling een echte sukkelaar tegen. Hij was duidelijk in moeilijkheden. Met zijn logge bruine lijf kon hij niet veel beginnen tegen verschillende behendige belagers. Een kever die aangevallen werd door een kolonie mieren op een blad van mijn jonge appelboompje. De mieren deden daar duidelijk aan landbouw. Het waren meer bepaald veetelers. Verschillende stallen met bladluizen hadden ze onder hun hoede. Daarom waren ze niet blij met de lompe bezoeker.

Ik vroeg me af wat soort kever het was. Waarnemingen.be kon me niet echt helpen, een meikever kreeg ik als optie. Maar dat was het duidelijk niet. Hulp gevraagd in de Velt Facebookgroep dan, daar kan je altijd terecht. Iemand zei een junikever maar daarvoor was hij ook te klein. Een rozenkever, opperde men dan. En inderdaad dat was het.

Ik had eigenlijk gehoopt dat hij ook een bladluizeneter was maar helaas hij eet ook blaadjes. ‘k Heb dan maar enkele bladluizen plat geknepen. Kwestie van wat geur te verspreiden en lieveheersbeestjes, gaasvliegen en rode weekschildkevers te lokken.

Van de tweede ontmoeting sprong ik een gat in de lucht van ’t verschieten. Ik kwam om het hoekje van ons huis en toen ritselde vlak voor mijn voeten vliegensvlug iets de struiken in. Boven mij op de elektriciteitsdraad begon een kauw vreselijk te krijsen. Voor ik goed en wel besefte dat ik haar jong verrast had, zat ik ineens in een scène van Hitchcock’s Birds. Zeker twintig kauwen kwamen boven mij in de lucht gecirkeld! Adembenemend jong! Ik ben stillekes afgedropen. Een safari kan soms echt spannend zijn.

De derde ontmoeting, dat was pure gelukzaligheid! ‘Kweeniehoeveel’ honingbijen die op zoek waren naar nectar in mijn papavers. Dat was daar een gezellige bedrijvigheid! Daar doet een mens het voor hè …

21 thoughts on “Safari in de tuin, drie ontmoetingen

  1. Wat zul je geschrokken zijn van die kauwen. Ik vond die film van Hitchcock vroeger doodeng. Ik heb in de tuin ook heel veel veeteelt-mierenbedrijven! In de fruitbomen gonst het hier van de dikke hommels die op de meeldauw afkomen.

    Like

  2. Er zijn heel veel mieren in de tuin dit jaar. Ik heb de indruk dat er ieder jaar meer en meer mieren zijn. Ze blijven niet op de grond en kruipen op alles en nog wat. Kauwen zijn ook met velen van de partij dit jaar.

    Like

    • Hier valt het wel mee met de mieren. Hier komt regelmatig een groene specht op bezoek. En mijn slakkeninvasie komt precies ook wat onder controle. (Door de nachtelijke strooptochten met de schaar😉 en hulp van ‘onze’ egel)

      Like

  3. Op je beschrijving afgaand, lijkt het me inderdaad een rozenkever. dat zijn echt enorm onhandige sukkelaars. Kijkend naar je foto twijfel ik echter. De schildjes van de rozenkever of Johanneskever glimmend, dat zie ik op jouw foto niet terug. Maar dat kan ook de lichtval zijn.
    Hoe dan ook, zo’n tuinsafari is altijd de moeite waard. Zelfs in een kleine tuin als de onze doe ik het af en toe graag eens. Alleen zijn het hier hooguit de duiven die me vanaf hun nest in de hazelaar iets toeroepen. 🙂

    Like

  4. Lief en leed in je tuin.
    Grappig, je ervaring met de grootfamilie van de kauwen, die het jong kwamen beschermen.
    Ze wisten natuurlijk niet dat jij tot “goed volk” behoort. Het zijn anders bijzonder intelligente dieren, dus nu weten ze dat wel.
    Maar die wellustige bijen in jouw prachtige – die kleur! – papavers: schitterend!
    Hartelijke groeten van Zem.

    Like

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s