door

Katleen de kip

Eigenlijk heet ze voluit Katleen 2.0 want ik had al eens een Katleen toen ik tien jaar oud was.

Een foto van haar vind je hier. Katleen was een klein ‘Engels’ kipje dat ik tam gemaakt had. Ik ging met haar enkele jaren na elkaar naar de kinderjaarmarkt in Opdorp en kreeg steeds de eerste prijs. Op zo’n jaarmarkt werden alle dieren in een hokje gezet maar ik zette mijn kipje er bovenop. Het hokje zelf versierde ik met tekeningen en verhaaltjes en een heuse stamboom van onze kippen. Katleen mocht samen met de buurmeisjes en mij daar naartoe wandelen. We droegen haar in onze armen en dat vond die knuffelkip het allerleukst. Af en toe zetten we haar eens in de ‘graskant’ om haar behoefte te kunnen doen. 🙂

Sinds vorig jaar heb ik terug ‘een Katleen’. Deze keer is het een wit zijdehoentje. De kuikens die ik zelf kweek, zijn nogal handtam. Samen met moeder kip slapen ze in het tuinhuis in een hokje. Elke dag neem ik ze uit dat hokje en zet ze in een rennetje op het gazon. Daardoor zijn ze het gewoon om opgepakt te worden.

Katleen is een speciale. Als kuiken was ze al ‘haantje de voorste’. Ze was de kleinste van den hoop maar ze wist steeds eerst de lekkerste hapjes te bemachtigen. Deze winter verbleven de zijdehoentjes in de serre omwille van de vogelgriep. Als ik daar binnenkwam, kon ze niet rap genoeg bij mij zijn. Regelmatig botste ze gewoon tegen me op! Zo lomp dat dat klein geval was!

Katleen is zeer vrijgevochten. ‘Blijf in uw kot!’, da’s niet aan haar besteed. Onder de poort heeft ze de draad een beetje weggeduwd zodat er een gaatje ontstaan is waar zij alleen door kan. De haan vindt dat niet tof en als hij haar aanstalten ziet maken om erdoor te kruipen, pikt hij in haar staart. Maar dat trekt ze zich lekker niet aan hoor.

Als wij in de tuin komen, zien we haar een spurt trekken om zo snel mogelijk bij ons te zijn. De lieve wederhelft zegt dat ik haar een helmpje en pilootbrilletje moet kopen. Ze gaat echt eens op haar bek gaan, vrezen we.

Als we ’s avonds op het terras zitten, komt ze gezellig erbij. Bedoeling is dat ze naast de hond op de grond blijft. Gelukkig kan ze niet vliegen want ze zou zo graag ook in de zetel zitten. Reikhalzend met een draaiend kopje staat ze steeds te zoeken hoe ze daar toch zou in geraken. Als de hond dan nieuwsgierig wordt en haar besnuffelt, krijgt die een pik in de neus. De erge tik!

Enkele weken geleden heeft ze een vreselijk avontuur beleefd. We waren haar bijna kwijt. Karen, de vriendin waarmee ik ons boek schreef, was hier met haar hond Kiah. Onze hond Swenga en Kiah kunnen heel mooi samen spelen. We laten ze dat dus heel regelmatig doen. Maar Kiah is geen kippen gewoon. En dat wist ons Katleen niet. Ze was dus toch weer terug onder de poort geglipt. Ineens zagen wij Kiah wegspurten en hoorden we vlak daarna een vreselijke schreeuw. We holden naar van waar het geluid kwam, zagen daar een spoor van witte, donzige pluimpjes en Katleen in de bek van Kiah.

Alles gebeurde in een fractie van een seconde. Ik sprong naar de hond, trok Katleen uit haar bek en die hing half verdoofd te hijgen in mijn handen. De helft van haar pluimen weg, bijtwonden op haar rug en buik en een darm die uitpuilde. Die kon ik voorzichtig terugduwen en toen kwam ze bij. Coleirig dat ze was! Ze begon terug te schreeuwen, precies of ik kon er aan doen dat dit haar overkomen was. Het kieken!

Zo kon ze echt niet meer terug in het kippenhok. De wonden, daar zouden vliegen naartoe komen en ze zouden infecteren.

Karen, die was ondertussen helemaal van haar melk. Razend kwaad op haar hond en bijna huilend vroeg ze of ik nu kwaad was op haar. Allee! Ik ging toch niet een kieken tussen ons laten komen?! Die arme Kiah had ook alleen maar haar instinct gevolgd. Ik had er moeten aan denken dat Katleen niet in haar kot kan blijven.

Tijd voor actie dan. Katleen werd in een badje met babyshampoo gezet. Haar verwondingen vielen wel mee, zag ik. Die werden goed ontsmet en regelmatig ingesmeerd met een desinfecterende zalf die ik nog had van de hond. Ze mocht zelfs op hotel: in een konijnenhok in de living, op de hondenbench naast de valkparkiet van jongste zoon. (Die kan nu ook kakelen zoals een kip) Haar pluimpjes waren dankzij de babyshampoo stralend wit en mooi donzig geworden. “Alleen spijtig dat er maar zo weinig meer opstaan”, zei de lieve wederhelft. Ambiance hoor, zo’n kieken in huis 😉

“Bewijs dat ik me beter voel. Alleen ik kan zeggen dat ik een ei gelegd heb in de living. 😉 “

Katleen is helemaal hersteld nu. Ze draaft terug door de tuin en heeft het hoogste woord. Samen met mij wieden, vindt ze helemaal gezellig. Ik de ongewenste plantjes, zij de miereneitjes, slakjes en andere lekkere beestjes. Hebben jullie eigenlijk kippen? Ik zou ze niet meer kunnen missen!

42 thoughts on “Katleen de kip”

  1. Ik zou er wel willen, die zalige kipjes. Maar ja, we hebben zo’n hond die daar dolgraag mee speelt en geen rust heeft als ze de kippen zou zien.
    Zo’n fijne post. En op en top gelukkig dat ons Katleen het weer goed stelt. Bij jou komen kan nog, weliswaar (misschien tijdelijk) nog zonder hond. ;-).

    Like

    Beantwoorden

    • Haha, voor Kiah wordt het hier steeds onveiliger want Katleen heeft opvolgers gekregen. Ge weet, de kolderbrigade die in de keuken in de broedmachine geboren zijn … die vijf pubers … ze hebben het gaatje onder de poort ook gevonden. Hele dagen flaneren ze door den hof. 🙂

      Like

      Beantwoorden

  5. Erg genoten van je verhaal en van Kathleen!
    Helaas hebben wij hier nooit kippen kunnen houden omdat het hier krioelt van de vossen. Je verhaal doet me wel denken aan Kipke van mijn moeder. Die kip is ongeveer tien jaar geleden op gruwelijke wijze om het leven gekomen.
    Mijn moeder had een kip die trouw rond haar erf scharrelde en heel tam was. Mijn moeder kookte zelfs voor Kipke. Als ze hier een paar dagen kwam logeren, verstopte ze over het hele erf ballen puree met mais erdoor.
    Kipke hing op een ochtend slap en levenloos met haar kopje in de draad van de afsluiting. Ze was verstrikt geraakt. Mijn moeder had veel verdriet om Kipke en vooral omdat ze zo aan haar eind was gekomen. Ze miste Kipke die anders aan de deur om eten kwam vragen, of gewoon om eens een klapke tegen te doen. Dieren zijn zeer gewillige luisteraars en je kan er alles bij kwijt.

    Like

    Beantwoorden

  8. Leuke tekst!
    Wij hebben nog geen kippen. Wil er wel graag.
    Als ze in de tuin lopen, scharrelen ze dan niet waar je het liever niet hebt?
    En ligt er dan niet overal kippenkaka? Wij hebben nog een peutertje rondlopen. Vandaar de vraag.

    Like

    Beantwoorden

    • Goh, de kippenkaka van zijdehoentjes is niet zo vuil. Het zijn droge, kleine kakjes. Je kan hen natuurlijk heel makkelijk in een ren houden. Gewoon de draad tot op de grond zodat ze er niet onder kunnen. Vliegen doen ze sowieso niet dus een draad van een meter is hoog genoeg. Wij laten het toe dat ze in de tuin lopen omdat we dat gezellig vinden. Het gazon kan ertegen en de borders met sierplanten ook. Alleen de moestuin daar zouden ze moeten uitblijven (wat niet steeds lukt hoor, mijn gezag he🤪). Als ze daar scharrelen, vliegen de houtsnippers van de paadjes in de groentenperken. Tja …

      Like

      Beantwoorden

  9. Wat een verhaal! Gelukkig met goede afloop. Wij hebben stenen kippen en een haan. Levende have mag niet op ons volkstuincomplex, wel jammer……..

    Like

    Beantwoorden

  12. Haha, een prachtig relaas. Ik ben tuk – of tok? – op kippen maar heb er zelf geen wegens ruimtegebrek in onze tuin die uit zijn voegen barst van de planten. Wel heb ik deze week vijf kippen onderhanden genomen bij een klant van me wegens vol bloedluizen. De kippen, niet mijn klant. Dat was een jeukerig karweitje, vooral nadat ik ook het hok had ontsmet. Ik kon niet rap genoeg onder de douche staan.
    Als kind had ik jaren een tamme kip die ik Pik had gedoopt. Altijd dolle pret als ik mijn ouders vertelde dat mijn Pik op eieren lag. 😀

    Like

    Beantwoorden

      • Nee, dit behoort zeker niet tot mijn takenpakket, maar ik werd er vriendelijk en een beetje wanhopig om verzocht door een behoorlijk hoogbejaarde klant waar ik al jaren ga. En tja, dan kan ik zulks niet laten, hè. 😉
        *geeft zichzelf een speekmedaille*

        Like

      • Awel die ‘speekmedaille’ heb je potverdorie dubbel en dik verdiend!!! Die hoogbejaarde klant mag zijn beide pollekes kussen met jou!😊

        Like

  13. Prachtig verhaal over een overmoedig kipje en een iets te wilde hond, tja.
    Maar de professionele manier, waarop je het toch aardig verwonde beestje het leven gered hebt, daar heb ik bewondering voor. Maar ja, het is wel jouw Katleen 2.0 en dan ook nog eens een karaktervol, beeldschoon kipje!
    Hartelijke groeten van Zem.

    Like

    Beantwoorden

  14. Nee, ik heb geen kippen. Zóu er wel ruimte voor kunnen maken en vind het heel gezellig om ze te horen scharrelen maar toch, levende wezens hebben veel verzorging nodig en dat is toch niet altijd even handig.
    En zo’n drama als jij mee maakte moet ik al helemaal niet denken. Gelukkig liep het goed af.

    Like

    Beantwoorden

    • Ja inderdaad, ze hebben wel wat verzorging nodig. Maar voor mij is dat een levenswijze, bijna een ritueel dat ik nodig heb. 🥰
      Fijn dat je hier komt lezen! Ik ontdekte jou dankzij meneer Pannenkoek. Ik vind je schrijfstijl tof!

      Like

      Beantwoorden

      • Ja natuurlijk breng ik een tegenbezoek als de moeite neemt een reactie te zetten, niet meer dan normaal. En dank voor het compliment. Bij Pannenkoek geniet ik van zijn humor die ook bij mij de kolder boven haalt, in mijn verhaaltjes is het dus niet altijd lachen gieren brullen hoor.

        Geliked door 1 persoon

  16. Oh gelukkig … gered ! Hier kwamen de hond en de kippen ook goed overeen. Maar de tamme kippen hebben ondertussen het lootje gelegd. De nieuwe zijn super bange cochin hoenders. Ik vrees dat ik die nooit ga kunnen pakken.

    Like

    Beantwoorden

  17. ik had ook zo’n kip –> Tommy. Die is jammergenoeg wel onder een auto beland op één van zijn zwerftochten.
    Katleen is gelukkig goed hersteld!

    Like

    Beantwoorden

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

Gravatar
WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. ( Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. ( Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. ( Log uit /  Bijwerken )

Annuleren

Verbinden met %s