Toffe bloemekes

door

Steun ons bij het winnen van 2500€ voor onze pluktuin

Tegenwoordig is dat hier vreselijk spannend!

Ge weet misschien nog dat Lies van Weideoogst en ik plannen hebben? Dat lees je hier: https://groengenot.com/2024/07/26/wat-betekent-vof/. Wij hebben ons al enorm geamuseerd daarmee! Maar we willen het wel voor serieus doen en hadden dus een gesprek met een boekhouder. Die lachte met ons voorstel om een VOF op te richten. Ze zei dat een vereniging veel beter is voor ons. Dat is niet te hoog gegrepen en alles kan netjes geregeld worden.

Onze bedoeling is immers niet een broodwinning te maken van onze pluktuin. We willen vooral de buurvrouw helpen, de overleden buurman eren, een mooie, biodiverse tuin maken en om uit onze kosten te komen, de gekweekte bloemen verkopen. We denken ook workshops te geven voor buurtbewoners. Onze liefde voor de natuur delen en hopelijk zo ook de biodiversiteit een boost te kunnen geven. Er komt geen gif in onze pluktuin en naast plukbloemen willen we er ook inheemse wilde planten voor onze wilde bijen zetten.

Lies en ik spraken af dat we ieder een deel van onze spaarcenten in de vereniging gaan steken. En toen kwam ze een wedstrijd van Ecostyle tegen waarbij je 2500 € kan winnen om je droomproject te starten. Lies is een krak in vormgeving en ze maakte een prachtig moodboard voor ons. We werden uit duizenden inzendingen toch wel geselecteerd zeker! Naast ons zijn er nog twee. En nu hebben we tot 6 april de tijd om stemmen te verzamelen. Wie de meeste stemmen heeft, krijgt de prijs.

Het is ongelooflijk hoeveel mensen hier enthousiast van worden! Dit doet zo deugd! Ons bericht op Facebook is al 80 keer gedeeld. Onze familie en collega’s stemmen vlijtig. En we krijgen zelfs berichtjes van mensen die we van haar noch pluim kennen, dat ze voor ons gestemd hebben. We hebben geen zicht op hoe de concurrentie het doet en dat maakt het extra spannend.

Stel je voor dat we die 2500 € winnen! Dan kunnen we nu, naast vaste planten en eenjarigen ook al biobloembollen bestellen. We gaan ook veel compost aanhalen en een kotje maken om materiaal in te zetten. Daarom durf ik aan jullie ook vragen om voor 6 april op ons te stemmen. Dat kan hier: https://ecostyle.be/pages/ecogardensupport. Je klikt op -Lies’ en Hilde’s droomproject- en vult je email-adres in. Per adres mag je 1 keer stemmen.

Dikke, dikke merci daarvoor!!! Wordt vervolgd …

door

Wat betekent VOF

Laat ik dit eens uitleggen in 3 stappen.

Stap 1:

Hiervoor dienen jullie Lies van Weideoogst te kennen. Lies is al enkele jaren zeer actief in ons bestuur van onze Veltafdeling en is echt een toffe. Haar project ‘Weideoogst’ heeft ze even gepauzeerd omwille van financiële redenen. Van het kweken van ecologische slowflowers word je echt niet rijk. Maar de groene microbe laat haar niet los en als haar leningslasten wat verminderen, wil ze dit mooie initiatief graag terug opnemen. Hiervoor is ze op zoek naar een stuk grond in Malderen waar ze graag een pluktuin wil maken.

Stap 2:

Dan is er ook Katrien, onze buurvrouw. Sinds de dood van Johan, haar echtgenoot, is het moeilijk geworden om haar grote tuin te onderhouden. Misschien zag ze het wel zitten om een deel ervan door Lies te laten bewerken? Toen ik dat voorstelde, was ze super enthousiast. Lies haar ogen blonken ook. Ik zie mezelf ook allang als bloemenboerin. Mensen de kans kunnen geven om bloemen zonder gif op hun tafel te kunnen zetten, ik zou dat tof vinden. En toen ik voorzichtig opperde of ze geen partner kon gebruiken, werd ze helemaal blij. We hebben dus samen al úren gedroomd en gebrainstormd. Niet alleen over het veld, de bloemen, plukmomenten en workshops, maar ook over wat voor een soort onderneming we dan moeten oprichten. We gaan dit allemaal zeer op het gemak doen. We zouden starten met de aanleg van het terrein na de zomer van 2025. Dus verkoop van bloemen, dat zal maar voor 2026 zijn.

Stap 3:

Jongste zoon heb ik ook nodig om mijn uitleg over de betekenis van vof te kunnen doen. Tegenwoordig zijn we door omstandigheden heel erg close. Ik was hem aan het vertellen over onze dromen en plannen. Bij zijn vraag over welke ondernemingsvorm we dan zouden zijn, zei ik dat we dachten aan een vof. “Waarvan is dat nu weer de afkorting?” vroeg hij. Zeer zelfzeker begon ik aan mijn uitleg: “Een vof is een vennootschap onder … ” en toen was ik het woord met de ‘f’ kwijt. Ik zat te zoeken, de zoon zijn mondhoeken krulden naar boven en pretlichtjes verschenen in zijn ogen: “Friendjes?” grinnikte hij. We proestten het samen uit. Ja eigenlijk, friendjes, dat dekt helemaal de lading toch? Sindsdien beginnen Lies haar berichtjes naar mij steevast met “Hey friendje,”.

Dus, wat betekent VOF? Vennootschap onder friendjes! Wij kijken er in ieder geval erg naar uit!

door

Poppies

Nee, er heeft hier geen oorlog gewoed zoals in ’14-’18. Maar door de vreselijk droge zomer van vorig jaar en de flink uit de kluiten gewassen knotwilgen die met al het water gingen lopen, zijn achteraan in de tuin veel planten kapot gegaan.

Hoog tijd dus om dit stukje tuin eens opnieuw aan te pakken. Net zoals tijdens de oorlog werd de bodem flink verstoord. Nu niet door bommen maar wel door mijn ‘schup’. De zieke planten werden uitgestoken. En ik voerde grond uit de serre en veel compost aan.

Ik plantte droogteresistente planten aan. Zij die in de winter niet van natte voeten houden, zette ik wat hoger. Bedoeling was vooraan iets laag te zetten. Maar ik kon niet kiezen wat ik zou zetten en liet er wat tijd over gaan.

En toen stonden ze er ineens. Papaver somniferum en Papaver rhoeas. Zaden daarvan kunnen tientallen jaren in de bodem blijven zitten. Ze ontkiemen als de grond wordt omgewoeld.

De structuur van dat stukje tuin klopt nu natuurlijk niet meer. De papavers staan vooraan heel hoog en de plantjes daarachter zie je daardoor niet. Maar dat trek ik me toch niet aan. Het is daar een feest voor bijen en andere insecten.

Soms moeten we de ideeën die in ons hoofd zitten, eens kunnen loslaten he?

door

Carnavalsmengsel

Eigenlijk leerde ik het dit voorjaar aan de kindjes van We-time niet helemaal juist.

Ik liet hen bloemen zaaien voor de bijen en gebruikte daarvoor een mengsel dat ik nog ergens in mijn zadenbakje gevonden had: een carnavalsmengsel. Dit is een mengsel met uitheemse, vrolijke, kleurrijke bloemen: cosmea, slaapmutsjes, meisjesogen, korenbloemen en klaprozen in verschillende kleuren, …

Ik vertelde hen dat onze bijen, vlinders en andere insecten het stuifmeel en de nectar uit de bloemen nodig hebben als voedsel. Op dat moment waren de rosse metselbijen in het insectenhotel boven ons hoofd druk aan ’t uitvliegen. En op de krokussen zaten teddybeertjes, dikke hommels, te brommen.

Kwistig en zeer ijverig strooiden de kindjes de zaden in het rond. Vorige week kwamen ze nog eens op natuurkamp in de tuin en zagen dat het resultaat van hun werk zeer geslaagd was.

Maar ik leerde het hen niet helemaal juist dus hè.

De bloemen die ze gezaaid hebben, zijn eigenlijk ‘kijkbloemen’. Heel mooi voor ons, mensen, maar onze insecten hebben er niet zoveel aan. Zij eten nectar en stuifmeel. Maar het stuifmeel in die uitheemse bloemen is genetisch helemaal anders dan dat van onze inheemse soorten. Veel van onze insecten herkennen het niet en verhongeren.

Honingbijen en meer algemene hommelsoorten eten de nectar wel. Maar meer kwetsbare soorten komen niet aan hun trekken. Ook voor hun voortplanting hebben ze inheemse waardplanten nodig. Het is zelfs zo dat het zaad van die inheemse planten best niet uit het buitenland komt. Biologen ontdekten dat die een genetisch andere samenstelling kunnen hebben dan diegene die in onze streken voorkomen. Een korenbloem gekweekt in Oosterse landen is hier dus volkomen nutteloos. Daarom is het zo belangrijk om als je echt iets wil betekenen voor onze insecten, je zaden koopt bij onze kwekerijen zoals Ecoflora in Halle in plaats van gewoon in het tuincentrum.

In de tuin is dat nu niet zo heel erg. Die is er ook voor de mens en mag ook gewoon mooi zijn. Daarom liet ik de kinderen het mengsel toch zaaien. Maar ik let er wel op dat ik wilde peen, witte dovenetel, paardenbloemen, hondsdraf, … ook hun plaats gun. Onze akkerranden en openbaar groen daarentegen, daar gebruikt men die uitheemse mengsels beter niet.

Nu ben ik wel zeer nieuwsgierig of jullie dit al wisten.

door

Helleborus

Begint het bij jullie ook te kriebelen? Het is al zichtbaar dat de dagen beginnen te lengen en dat doet deugd, vind ik.

De helleborussen staan hier al een tijdje te bloeien in de tuin. Elke dag ga ik eens kijken. Terwijl trek ik met mijn ogen het groen van de biobloembollen uit de grond.

Ik vind helleborussen of kerstrozen toffe planten. Heb ze al heel lang, van in onze vorige tuin. Ze beginnen rond kerst te bloeien en doen dat maanden lang. Ook als ze in zaad staan, blijven ze mooi. En lang houdbaar in bloemstukken.

Buurman heeft een hele donkere variëteit. (Eigenlijk had ik er een foto moeten van nemen) We ontdekken tientallen kleine zaailingen aan zijn voet. “Ge moet die opkweken in potjes jong!” zeg ik hem enthousiast. En prompt krijg ik er een heleboel mee naar huis. Het friemelen met dat klein, teer plantgoed werkt troostend. De tijden zijn hard nu maar de tuin en de ontluikende natuur biedt hoop.

door

Krentenboompje

Er wordt hier nogal wat ‘gestoeft’ en hier ook. Daarom kan ik natuurlijk niet achterblijven.

Ik heb zelfs twee krentenboompjes, eentje ooit gekocht en enkele jaren nadien nog eentje gekregen van mijn ecomaat Frans De Smedt.

Het gaat hier over Amelanchier lamarckii of het Amerikaans krentenboompje. Opgelet, volgens de Alterias lijst zou het invasief zijn in gevoelige gebieden. Vooral in heidegrond en bossen op zure grond zou het zich ongecontroleerd kunnen uitbreiden. Hier nog niks van gemerkt, ze blijven alletwee braaf en vermeerderen zich niet. Dus ze mogen blijven.

Ik vind het zo’n toffe planten omdat je er drie keer plezier van hebt. De eerste keer nu, als de bloesems bloeien. Instant blij word ik daarvan. In de zomer komen er dan krenten aan de boompjes. De vogels zijn daar zot van. Dan is dat daar een gefoefel en een gefladder, echt plezant om te zien. De derde keer plezier is met de herfstverkleuring. Die is zo warm en vrolijk, zalig!

Heb jij planten in je tuin waar je ook zo blij van wordt?

door

Indian summer

’s Morgens en ’s avonds voel en zie je het al goed: het zomerliedje is bijna uitgezongen. Daarom doet september nog even zijn best met veel kleuren.

Zalig vind ik dat: de laatste strootjes uit het dak trekken en nog even profiteren, wetende dat na de winter terug een nieuwe lente komt…

Ook in onze tuin vinden insecten ‘meer dan sprietjes’. Het nieuwe projectje mag er voor het eerste jaar best wezen, vind ik. Enkele vaste planten gekocht, eens in mijn zaaibakje gerommeld en wat overschotjes uit de rest van de tuin uitgeplant en het gazon is heel goedkoop ‘gepimpt’.

In de bloemenweide heeft zich een Speerdistel gevestigd. Ik ben content, hij heeft zich gezet waar ik het graag heb. ’t Is een afstammeling van mijn Gespierde Speerdistel die twee jaar geleden ineens in de tuin verscheen. Hier lees je hoe ik me wapende tegen de kritiek van sommigen.

door

Geranium

Vorige week had ik al wat vrolijke foto’s genomen en vandaag ging ik er wat bij schrijven.

Maar vrolijk ben ik hier niet. Door gisteren… “Wir haben es nicht gewusst”. Veel Vlamingen zijn blijkbaar de geschiedenis vergeten en hebben zich weer laten inpakken door de wolf in schaapskleren. Fascisten die ineens sociale praatjes gaan verkopen, zo de massa lokken en die trappen er met open ogen in. Arm Vlaanderen …

De vrolijke foto’s dan maar als troost :

Geranium macrorrhizum

Geranium macrorrhizum is een ideale bodembedekker. Hij zou zelfs zevenblad tegenhouden. Hij blijft wintergroen, heeft een speciale geur en bloemt nu. Ik heb hem rond onze fruitkooi gezet om het gras tegen te houden.

Geranium renardii ‘Terre Franche’

Geranium renardii ‘Terre Franche’ met zacht gerimpeld blad staat hier zowel in de zonneborder als in de voortuin.

Geranium sanguineum
Geranium sanguineum var. striatum
Geranium cantabrigiense ‘Biokovo’
Geranium renardii
Geranium himalayense
Een ‘wild’ geraniumpje waarvan ik de naam niet ken
Robertskruid, een geraniumsoort die als onkruid gezien wordt. In onze schaduwborder werd zelfs de ‘meest structurele tuinier die ik ken’ er wild van 😉
door

VIP

VIP is de afkorting van … Very Important Pisbloem!

Vorige week maakte ik paardenbloemsiroop van de bloemetjes in ons kruidenrijk gazon. We hebben voor de moment geen hond die pipi doet in het gras, we spuiten NOOIT met pesticiden of gebruiken NOOIT kunstmest. Veilig om hier te plukken dus.

Nog een voordeel van paardenbloemen in je ‘pelouse’ : je hebt ‘meer dan sprietjes’ in je grasveld. De blaadjes kunnen beter tegen droge, hete zomers. Ze beschermen de sprietjes door ze wat schaduw te geven. En je hebt langer een groen grasveld in onze veranderende klimaatomstandigheden.

Ik plukte 250 bloemhoofdjes, waste ze en bracht ze aan de kook met een liter water. Direct het vuur afgezet en een nacht laten trekken in het afkoelende water. De volgende morgen 500 g bio-rietsuiker toegevoegd en even laten doorkoken. Flessen in de oven tot 120°C laten opwarmen zodat ze steriel waren. De hete vloeistof in de hete flessen gegoten en schroefdeksel erop. Na een tijdje hoor je aan een plop dat ze vacuüm getrokken zijn. Dan weet je dat je de fles ongeopend een jaar kan bewaren. Al zal dat hier niet lukken. Dochterlief was al lang aan ’t ‘zagen’ wanneer ik nog eens ‘siroopjes’ ging maken. Een scheutje in een glas spuitwater en we hebben gezonde limonade.

Paardenbloemen hebben een ontgiftende en zuiverende werking. En nog zoveel andere gezondheidsbevorderende eigenschappen. Het is dus goed gezien van ‘Moeder Natuur’ om na een luie winter met zware maaltijden ons gazon vol met die vrolijke, gele bloemetjes te zetten. Wij drinken paardenbloemlimonade : “Schol! Op de lente!”

door

Dichtersnarcis

De Narcissus poeticus, prachtig vind ik hem! Met zijn kleine zachtgele trompetje met rood randje. Hij staat nu in bloem, één van de laatst bloeiende narcissen. Het waren de eerste biobloembollen die ik kocht drie jaar geleden. En ik kan me niet voorstellen dat ik er zo veel in de grond stopte. Zoals beloofd, verwildert hij dus echt!

De dichtersnarcis, gedichten schrijven, doen we hier niet. De dochter beoefent wel een andere kunstvorm : dansen. Dit weekend druk aan het oefenen voor de danswedstrijd van gisterenavond. Alleen kon broer het zich weer niet laten. Zusje plagen, is liefde vragen …

Andere biobloembollen die nu nog steeds staan te schitteren : Narcissus jonquilla ‘Sundisc’