Velt

door

De zadendoos van Velt Neer-Brabant

Eigenlijk ben ik best fier op dit laagdrempelig initiatief. Middenin de Coronacrisis ben ik samen met enkele Malderse dames gestart met een zadendoos. We verveelden ons en vonden de verplichte quarentainemaatregelen niet tof. Dus we maakten een ‘ruildoos’ met zaden, vertelden dit in de Facebookgroep van ons dorp en de doos begon aan een reis langs verschillende mensen met groene vingers. Dat was echt tof en zorgde voor verbinding ook al mochten we niet bij elkaar komen. (De doos werd aan de voordeur gezet, er werd aangebeld en we wachtten braaf op enkele meters afstand. Een mens kan zich dat nu niet meer voorstellen he?)

De Coronacrisis was gedaan en wij dachten dat we met de doos best konden stoppen. Maar daar kwam heel wat protest op. Dus hebben we met onze Veltafdeling besloten dit initiatief verder te zetten. Vorig jaar heeft ze een toer gedaan in heel ons werkingsgebied (Londerzeel, Malderen, Buggenhout, Steenhuffel, Merchtem, Opwijk en Wolvertem) als een soort van estafette. Er deden Veltleden mee maar ook mensen die ons eigenlijk niet echt kenden. Het was heel plezant om te zien hoe het aanbod steeds wisselde. We waren met alleen bloemenzaden gestart maar er kwamen snel verschillende soorten moestuinzaden bij. En we zagen dat mensen er gretig dingen uitnamen.

Onze bedoeling is niet een volle zadendoos te krijgen maar wel zoveel mogelijk zaden in de grond. Dus ook mensen die geen zaden kunnen doneren, mogen zeker meedoen.

Hoe werkt het?

  1. De zadendoos wordt bij jou thuis gebracht. We vragen je de doos niet langer dan 5 dagen te houden zodat iedereen de kans krijgt.
  2. Neem de zaden eruit die je wil gebruiken.
  3. Heb je zelf zaden van planten uit je tuin of (niet vervallen) overschotjes die je niet meer gebruikt? Deel deze met anderen en steek ze in de zadendoos. Om de doos compact te kunnen houden, vragen we de zaden in de bijgevoegde bruine zakjes te stoppen. Ook graag hierop de plantennaam en oogstjaar noteren. Veel zaad? Verdeel de zaadjes over verschillende zakjes. Heb je zakjes met gekochte zaden die je niet meer gebruikt, die mogen er ook in. Liever geen potjes of doosjes want dan raakt de zadendoos snel te vol en onoverzichtelijk.
  4. Klaar met zaden nemen en doneren? Na maximaal 5 dagen contacteer je mij (gegevens zitten in de doos) en ik vertel dan naar wie je de doos mag brengen. Zo weten wij meteen waar de doos zit en gaat ze niet verloren.

Zaden zijn duur en wij vinden het tof dat we met onze zadendoos deze drempel kunnen wegnemen. Daarbij is het ook heel interessant voor de biodiversiteit. Want je helpt mee om oude en zeldzame rassen te bewaren. We hebben gemerkt dat er soms unieke variëteiten in zo’n zadendozen terecht komen. In tuincentra vind je meestal alleen maar eenheidsworst. Bij ons kan je nieuwe smaken, soorten en kleuren ontdekken.

En het sociale aspect speelt voor ons ook mee natuurlijk. Mensen met dezelfde passies leren kennen en gezellig keuvelen over de tuin, wij doen dat graag.

Heb jij al eens meegedaan met zo’n zadenruil? Of zou je dat wel willen doen?

door

Van de bloemetjes en de bijtjes

We waren al een tijdje ‘Facebookvrienden’ maar hadden elkaar nog nooit in ’t echt gezien. Zijn profielfoto is een hommeltje en hij is een bijenspecialist uit Londerzeel: Jorge Stukkens.

Vorig najaar waren we aan ’t brainstormen met het bestuur van onze Veltafdeling welke activiteiten we dit jaar zouden organiseren. Wilde bijen determineren in een Velt-tuin, dat zou ik eens graag doen. Iedereen was mee enthousiast en ik mocht eens bellen naar de bijenspecialist.

Dit jaar ging dat niet lukken, zei die, want hij is een huis aan ’t bouwen. Maar in 2026 wil hij dat zeker eens komen doen met ons. Joepie! “En nu ik je toch aan de lijn heb, mag ik eens een voorstel doen?” vroeg hij.

Van dat voorstel werd ik helemaal blij! Jorge heeft gemerkt dat de mensen uit Londerzeel (allee, eigenlijk die van buiten Londerzeel ook maar hij wil in onze eigen gemeente beginnen) niet veel weten over wilde bijen. Daarom heeft hij een ‘bijenplan’ gemaakt. Dat zou hij graag verspreiden. Wij, als Tuinrangers komen in veel tuinen. Dus misschien zouden wij wel willen helpen om die kennis te delen? Heel graag natuurlijk. Maar hij moest wel weten dat we ons laatste jaar in Londerzeel bezig zijn. Het project Tuinrangers duurt maar drie jaren.

“Maar met Velt bereiken we ook veel mensen en wij blijven wel voortdoen”, opperde ik. Allee, van ’t een kwam ’t ander en we voelden dat we met onze neus in dezelfde richting stonden. Dit moesten we vertellen aan de duurzaamheidsambtenaar van onze gemeente. Zij is een fantastische dame en wij komen goed overeen. Dus we beslisten om haar samen met de Velt-mensen en Tuinrangers eens uit te nodigen zodat Jorge zijn plan uit de doeken kon doen. Gewoon bij ons thuis. Voor de bijen wilden wij onze living wel eens uitbreken want er kwamen 15 mensen luisteren. Jorge had een presentatie gemaakt die hij op onze tv kon tonen. Een drankje en een chipje erbij en de avond kon niet meer stuk.

Jorge vertelde zeer enthousiast en dat werkte aanstekelijk. Iedereen hing aan zijn lippen. Op een moment vroeg hij of iemand wist hoeveel soorten wilde bijen we in België hebben. Sommigen deden een gok. Maar het waren er veel meer. Wel 400, zei hij! Het was even stil en toen …

Ja, eigenlijk moet ik eerst vertellen dat jongste zoon zijn valkparkiet nog steeds hier woont. En dat zoonlief hem geleerd heeft om te fluiten naar de meisjes. 🙂

Dus, Jorge zei: 400! En toen deed Flapke de parkiet: “Pfie pfieuw!” We hebben allemaal gegierd van ’t lachen. Wat een timing!

Wist jij dat bijen vegetariërs zijn? Zelf eten ze nectar en voor hun kroost verzamelen ze pollen. Misschien heb je dat al gezien? Die gele klompjes aan hun poten of buik als ze van bloem naar bloem vliegen. En wespen zijn vleeseters. Zelf eten ze ook nectar. Maar voor hun kinderen jagen ze op muggen, vliegen en andere (plaag)insecten.

En wist je dat klokjesbijen slapen in de kelkjes van de klokjesbloemen? Zo cute! In de zomer moet je ’s avonds eens zo’n klokje opheffen en kijken, zei Jorge. Als mensen dat zouden weten, willen ze toch allemaal zo’n klokjes (Campanula) in hun tuin?

En wist je dat Slobkousbijen (wat een toffe naam trouwens) Wederik nodig hebben? Op Wederik planten zit een soort olie dat ze gebruiken om hun nest waterdicht te maken.

En wist je dat niet alle bijen steken? Alleen vrouwen doen dat. De mannetjes dienen juist voor de voortplanting dus die hebben geen angel nodig. Zou het in onze mensenwereld niet veel simpeler zijn als Poetin en Trump zich ook alleen maar daarmee zouden moeten bezighouden?

De sfeer was heel gezellig en wij genoten van al die verhalen. Ik wist niet dat de wereld van de wilde bijen zo boeiend is. Het werd een echte brainstormsessie over hoe we dat aan zoveel mogelijk mensen kunnen zeggen. Ook hier op de blog wil ik daar graag over vertellen. Zou jou dat interesseren? Want als we iets kennen, dan willen we het in stand houden en helpen. Aculea, de wilde bijen en wespen werkgroep van Natuurpunt begeleidt zelfs gemeentes om planten voor bijen te zetten. Onze duurzaamheidsambtenaar heeft al direct hun gegevens genoteerd. Ik heb het gevoel dat hier iets in gang gestoken is waar we het einde nog niet van gezien hebben. Zo plezant!

De bijenfoto’s komen allemaal van: https://www.kurtfotografeert.be

door

Biodiversiteit en de Klimaattop: Wat Je Moet Weten

Dat de klimaattop in Azerbeidzjan bijna gedaan is en er nog niets bereikt is, weet je waarschijnlijk wel he? Maar wist je ook dat op 5 november de zestiende biodiversiteitstop geëindigd is in Colombia? Die conferentie van de Verenigde Naties wordt om de twee jaar georganiseerd. Eigenlijk was er in de media niet zoveel aandacht voor. Bedoeling is de ineenstorting van onze biodiversiteit wereldwijd tegen te houden. Iets wat, naast klimaat, broodnodig is als we hier op onze planeet nog wat willen blijven. Zonder vliegende insecten geen bestuiving van ons voedsel. Maar ook ‘pieren, mieren en mollen’ hebben we nodig om de bodem vruchtbaar en water doorlaatbaar te houden.

Twee jaar geleden op de biodiversiteitstop in Montréal is er een historisch akkoord bereikt. Tegen 2030 moet 30% van het land en de zee het statuut van beschermde natuur krijgen. Voor dat natuurbehoud hebben ze een jaarlijks bedrag voorzien van 200 miljard dollar.

Dit jaar ging dan afgesproken worden wie dit gaat financieren. Maar de onderhandelaars bleken ook kampioenen te zijn in het voor zich uitschuiven van moeilijke beslissingen. Er kwam heel wat lobbywerk van bedrijven aan te pas. En de rijke landen willen gewoon niet. Terug naar af dus. Er is geen akkoord over de centen gevonden. Nochtans hoe langer we wachten, hoe moeilijker het wordt, toch?

Word nu niet helemaal wanhopig, er is al genoeg slecht nieuws de laatste tijd. Ze hebben wel enkele dingen kunnen overeenkomen.

Zo zullen op toekomstige conferenties over de biodiversiteit inheemse volkeren een eigen stem krijgen. Da’s heel belangrijk. Zij wonen in natuurgebieden en gaan er respectvol mee om. Ze hebben enorm veel kennis. Eigenlijk nemen zij de rol op van beheerder van die biodiverse gebieden. Daar moeten we veel meer aandacht voor hebben.

Er is het Cali-fonds opgericht: Bedrijven zullen moeten geld betalen voor genetische informatie die ze halen uit de natuur. Dat is nu gratis. Maar veel multinationals doen daar hun voordeel mee. Bijvoorbeeld big pharma om medicijnen te ontwikkelen. Dit geld kan dan gebruikt worden om natuur te ondersteunen.

Alle goede dingen bestaan uit drie: een groep landen, waaronder ook België, gaan werk maken van de ‘mainstreaming’ van biodiversiteit. Hiermee bedoelen ze dat ze de doelstellingen en principes van de top in Montréal gaan opnemen in hun beleid.

En ook wij, kleine mensen met zogezegd weinig macht, kunnen helpen. Word lid van Velt! (Dat kan hier.) Want daar leer je in een aangename sfeer ecologisch en duurzaam leven. Waarschijnlijk heb jij een tuin(tje), terras of balkon? Wil jij de biodiversiteit een boost geven maar heb je niet zoveel kennis van de natuur? Dan kan je in Vlaanderen en ondertussen ook in Nederland een Tuinranger vragen om je persoonlijk advies te geven. Je eigen paradijs creëren en zo de wereld terug mooier maken. Want al is het maar een druppel op de hete plaat, veel druppels op die plaat hebben wel effect.

Ook in Londerzeel doen wij Tuinrangerbezoeken. Hier kan je jouw bezoek aanvragen: https://www.tuinrangers.be/tuinadvies-aanvragen. Denk je er eens over na? Onze wachtlijst is momenteel niet zo lang.

Ondertussen blijven we hopen dat er in Azerbeidzjan toch nog een akkoord gevonden wordt. Want burgers en bedrijven zien de noodzaak van actie allang in. Wanneer gaat die politiek nu eindelijk ook eens zijn steentje beginnen bijdragen?

door

Nog eens in de boekskes

Dat ben ik hier vergeten te vertellen he. Eind vorig jaar kreeg ik ineens telefoon van onze plaatselijke journalist. Of hij eens een interview mocht komen doen voor Publideluxe.

Het was aan zijn oren gekomen dat ik Tuinranger voor Londerzeel geworden was en daar wou hij wel eens het fijne over weten. Al fluitend kwam hij den hof op. ‘Doef’ (dat is zijn bijnaam) fluit altijd. Zo hoor je dat ‘de pers’ eraan komt.

Publi nieuws is een lokaal krantje gezeteld in Puurs. De familie Baeté heeft een jarenlange traditie (vanaf 1860) in het brengen van regionale berichtgeving. Hun opvolgers, de familie Cools-Mertens (1972), hebben deze weg verdergezet. Met de Publi brengen zij nieuws over lokale ondernemers en verenigingen. Publideluxe is het chiquere broertje en verschijnt 4 keer per jaar. Het wordt verspreid op 60 190 exemplaren.

Ik vond het echt tof dat ze iets wilden brengen over de Tuinrangers. Laat de aanvragen voor tuinbezoeken nu maar binnenstromen. We zijn er klaar voor.

door

Glyfosaat … saat …saat

Eigenlijk is het hier super druk omdat ik weer met vanalles tegelijk bezig ben. Dus ik ging effe niet schrijven. Maar een mailtje van Loes doet me besluiten toch snel iets te delen.

Waarschijnlijk weet je wel dat de Europese erkenning van glyfosaat, ’s werelds meest gebruikte onkruidverdelger, afloopt op 15 december 2023? Elke lidstaat moet tegen dan beslissen of het voor of tegen een verlenging van het gebruik van glyfosaat is. Heel wat studies tonen aan dat glyfosaat heel schadelijk is voor het milieu en waarschijnlijk kankerverwekkend voor de mens. In Frankrijk wordt Parkinson erkend als beroepsziekte als je met glyfosaat moet werken.

En zeg nu zelf: het is toch heel tegenstrijdig dat we geen glyfosaat meer op onze oprit mogen spuiten omdat het te schadelijk is. Maar op ons bord mag het wel nog liggen. Deuh?! Ik word daar kwaad van. Jij ook?

Hier het mailtje dat Loes me doorstuurde:

Hallo allen,

ik kreeg volgend bericht binnen van ‘Voedsel Anders’:

Laat je stem horen tegen glyfosaat!

Op 6 oktober neemt België een standpunt in over het verbod op #glyfosaat. Het feit dat zowel gezondheids- als milieuorganisaties actie voeren tegen de stof, is veelzeggend. Dit is géén ver-van-ons-bed-show: glyfosaat is nu al wijdverspreid in onze bodems en wateren. Laten we samen de verdere verspreiding tegengaan!
We ondertekenden de brief aan minister David Clarinval, Zakia Khattabi en Frank Vandenbroucke. Laat hier zelf je stem horen! 

Stuur een e-mail naar jouw minister – Zeg nee tegen glyfosaat! | Doe het zonder

Nederlanders en Belgen kunnen een email versturen naar hun desbetreffende ministers. Wees snel, want op 6 oktober moet al een standpunt ingenomen worden. Hoe meer emails onze ministers krijgen, hoe beter ;o).

Ik heb natuurlijk al een hele tijd geleden gemaild. Laten jullie ook jullie stem horen voor vrijdag? Please? 🙂

door

Nabeschouwing Velt Ecotuindag 2023

Wat gaat het snel! Eigenlijk is 4 juni al 10 dagen voorbij maar ik geniet nog na. Die ochtend vlogen mijn ogen om 06 uur al open. Da’s echt niet normaal voor een nachtraaf als ik. Voordeel was dat ik rustig kon wakker worden en ontbijten.

Om 08 uur kwamen de eerste helpers den hof op. Toen Karen uitriep dat mijn papa er ook al was, schrok ik me een hoedje. Ze bedoelde gelukkig mijn ‘Veltpapa’ Frans De Smedt. De tenten werden opgebouwd, het Oxfam-café ingericht en Lies probeerde een systeem te vinden in de overvloed van plantjes die we gingen verkopen. Iedereen had zo ijverig gezaaid en gestekt dat we meer dan 400 planten hadden. Gewoon 1 € per plantje dan? Dat was het makkelijkst en bedoeling was toch vooral om mensen te ‘besmetten’ met groen genot. We verkochten er 300.

Er werden 288 bezoekers geteld. Maar op drukke momenten kwamen de mensen langs de twee poorten tegelijk. En dan is tellen moeilijk. We schatten dat het er meer dan 300 waren.

De avond ervoor hadden de mannen van Natuurpunt een nachtvlinderval opgezet. Naast heel wat toffe motten, zaten er zelfs nog meikevers in. Ze hadden ook een aquarium bij dat we vulden met water en beestjes uit de vijver. En ze hingen feromoonvallen op. Met determinatiekaarten en de ‘Obsidentify’ app werden de diertjes op naam gebracht. Alles werd op het einde van de dag natuurlijk terug vrijgelaten in de tuin. Ikzelf heb spijtig genoeg hun safari’s niet kunnen volgen.

Karen van Ortiga had een plaatsje onder de bomen uitgekozen. Daar liet ze de bezoekers zelf een anti-insecten rollertje maken op basis van etherische oliën.

Ook de Londerzeelse Tuinrangers waren aanwezig met een standje.

Na mijn rondleidingen doorheen de tuin, waren velen nog niet voldaan. Ze kwamen me ‘de pieren uit de neus’ vragen. Heel tof en gezellig! Jullie waren een zalig en lief publiek!

Dat jullie goed gedronken hebben, vonden de vrijwilligers van Oxfam heel tof. En ik vond het vooral gezellig dat er rond de middag spontaan picknickdekentjes verschenen.

En dan heb je natuurlijk ook nog bloggers die nooit om een geintje verlegen zitten. Vief, ik vond jouw (b)engeltje heel subtiel naast de serre, maar de dag erna. Menck daarentegen, die was veel gezwinder. Plotsklaps kreeg ik 3 varkens met een grote roze strik errond in de armen geduwd.

Ik had RingTV uitgenodigd maar die zijn niet gekomen. ’s Avonds verscheen er wel een artikel op VRTnws: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2023/06/03/tuinranger-hilde/

Mijn passie voor natuur en de tuin mogen delen, ik had er deugd van!

foto’s: Bjorn Weynants

door

Velt Ecotuindagen 2023 in Groengenot

Rondleidingen, demo’s en beestjes speuren in ecotuin Groengenot

Op zondag 4 juni 2023 van 10 tot 17 uur, tijdens het weekend van de Velt ecotuindagen, gaan ook in de Zwaluwstraat 72/1 in Malderen de tuinpoorten open. Groengenot is een ecologische en klimaatbestendige tuin, maar bovenal een tuin om van te genieten. Velt is de vereniging voor ecologisch leven, tuinieren en koken. Ze organiseert elk jaar tijdens het eerste weekend van juni deze tuinhoogdagen. Meer dan 250 tuineigenaars in Vlaanderen, Brussel en Nederland doen hieraan mee.

Allemaal samen

De afdeling Velt Neer-Brabant, insectenwerkgroep Voelspriet van Natuurpunt en Oxfam Londerzeel hebben de handen in elkaar geslagen om er in Groengenot een onvergetelijke dag van te maken.

genieten

Sinds 2009 genieten Hilde en Franky samen met hun kinderen, hond en kippen van deze tuin. Hilde is vrijwilliger bij de lokale afdeling van Velt en tuiniert zonder pesticiden. Naast haar job als nachtverpleegkundige is ze co-auteur van het boek ‘Onze Aarde Vieren – Enthousiasme in tijden van klimaatverandering’ en gaat ze binnenkort aan de slag als vrijwillige ‘Tuinranger’ voor gemeente Londerzeel. Ze wil graag tonen dat tuinieren zonder gif niet moeilijk of lastig is.

op een luie manier

Kom je graag te weten hoe je op een ‘luie manier’ een nieuwe bloemenborder aanlegt? Wandelen in de bloemenweide? Ontdekken hoe een ecologische zwemvijver werkt? Hoe je regenwater kan opvangen en in de tuin houden? De serre ontdekken? Of leren hoe je als moestuinier nooit meer moet spitten? Er worden meerdere rondleidingen gegeven, gespreid over de dag.

en verwend worden

De plaatselijke Velt-afdeling is aanwezig met een boekenstand en zelfgekweekte plantjes. Insectenwerkgroep Voelspriet van Natuurpunt komt kriebelbeestjes en waterleven determineren. Je kan een demo van Ortiga meepikken over hoe je een natuurlijke anti insectenroller kan maken. Dorst gekregen tijdens je bezoek? Ook de vrijwilligers van het Oxfam-café staan te popelen om je te verwennen.

gratis en vrijblijvend

Je kan gratis een kijkje komen nemen. Inschrijven is niet nodig. Mogen we jou verwelkomen?

Meer info:https://velt.nu/groengenot

door

Home cinema

Aan de vijver, naast het tuinhuis, waar niemand ons ziet zitten, hebben we twee gemakkelijke stoelen geplaatst.

Na het middagmaal, voordat de lieve wederhelft terug naar kantoor vertrekt, gaan we daar steeds even zitten. Hij met een tas koffie, ik met een theetje. En dan kijken we naar alles wat er op en rond het water gebeurt.

We voelen ons zoals toeristen op safari, in onze eigen tuin. Zo konden we al vijf soorten libellen/waterjuffers determineren.

Vuurjuffer, de eerste libel die bij onze nieuwe vijver verscheen.
Azuurwaterjuffers, een koppeltje dat zich van ons gluren niks aantrok
Lantaarntje. De foto is serieus mislukt maar je ziet wel duidelijk het ‘lantaarntje’ dat ze achteraan meedraagt.
Weidebeekjuffer. Heel mooi als ze rondvliegt zoals een vlinder.
Adellijk bezoek: de Grote Keizerlibel. Groot en brommend, af en toe even gaan zitten terwijl ze haar legboor in het water doopt. Hopelijk heeft ze veel eitjes gelegd.

Gisteren kwam ik net met een grote bloemkool uit de moestuin toen dochter riep: “Moeke, er is volk!” Het tuinpoortje zwaaide open en Moniek en Frans, ‘mijn Veltouders’ stapten binnen. Wat een leuke verrassing! Ze hadden geen tijd om binnen te komen, maar een rondleiding in de tuin, dat zagen ze wel zitten. Na veel oh’s en ah’s zei ik dat ik volgend jaar graag terug eens zou meedoen met de Ecotuindagen van Velt. “Dan gaat ge nog eens moeten komen controleren of mijn tuin wel ecologisch genoeg is he”, grapte ik tegen Frans.

De pretlichtjes in zijn ogen verraadden dat hij een uitspraak ging doen en hij begon te vertellen. “Vroeger hebben wij veel tuinbezoeken gedaan. Zelfs tot in het buitenland en bij bekende tuiniers. Awel, er was geen enkele tuin bij die zo mooi is als de jouwe.” Zoiets uit de mond van Frans, dat kwam binnen. Hij heeft vroeger in het onderwijs gestaan en daardoor (het is waarschijnlijk beroepsmisvorming) kan hij heel goed verwoorden welke punten verbeterd kunnen worden. Ik kreeg er geen.

“Deze tuin moet gezien worden.” zei hij nog. Dus bij de volgende Ecotuindagen van Velt mag iedereen naar de home cinema komen.

door

Kleine gelukjes van Groengenot

Ik zag deze passeren bij enkele bloggers en wil de mijne er ook wel aan toevoegen. In deze donkere, eenzame Corona-dagen doen zo’n kleine gelukjes echt deugd.

Eerst en vooral het bloggen zelf. Het doel was een dagboek maken van onze tuin zodat bezoekers ook online een beetje konden volgen. Wie had gedacht dat ik daar zo ‘rijk’ zou van worden?! Ik heb de blogwereld ontdekt en ben zo blij dat ik daar deel mag van uitmaken. ’t Is een warme wereld. Er zijn zelfs vriendschappen uit ontstaan. Nog elke dag leer ik nieuwe mensen kennen. Enkelen mocht ik al ‘live’ ontmoeten. Met Vief zijn er zelfs al vage, wilde plannen om na de Coronacrisis van grote blogmeet te doen. Daar kijk ik naar uit …

Nog een klein gelukje: in de moestuin bezig zijn en ineens op de oprit een zwaaiende man met pet, mondmasker en boek in de hand ontdekken. De zon zat vlak achter hem en dus herkende ik hem niet. Tot hij zijn mondmasker even naar beneden trok. Mijnen ecomaat Frans De Smedt begot! Dat was zo lang geleden door die stomme Corona! Of ik iets kon doen met een ‘Vademecum Wilde Planten’? Want hij had dat boek dubbel gekregen. Niet alleen super blij met het boek zelf maar ook omdat hij daarvoor aan mij dacht. We hadden ook weer zo nen toffen babbel. Ik heb al zoveel geleerd van hem en zijn vrouw!

Eigenlijk een groot geluk: Velt! Momenteel liggen activiteiten stil, door de gekende crisis. Maar onderhuids en online is er zoveel aan ’t ‘broebelen’. Het Messenger-groepje van onze plaatselijke afdeling is actiever dan ooit. Er wordt gezeverd en gelachen maar ook serieus gewerkt. En regelmatig steken we elkaar een hart onder de riem. Wacht maar, als we terug in ’t echt gaan mogen samenkomen …

Nog zo een tof online ding: de Malderse zadendoos. Op een avond in september was ik aan ’t chatten met twee Malderse dames. Van ’t één kwam ’t ander en er ontstond een idee om een zadenruilsysteem op te zetten. Zaden die we zelf geoogst hadden of teveel gekochte zaden in een doos stoppen en die doos laten rondgaan. We lanceerden ons idee in de Facebookgroep van ons dorp en kregen heel wat reacties. De doos is ondertussen vertrokken en zit al bij de vijfde deelnemer. Benieuwd hoe dit experiment gaat aflopen …

Nog een zot gelukje: onze hond. Hoe ze steeds enthousiast en super blij is als we thuiskomen … Hoe ze merkt als iemand verdrietig is en dan haar kopje op je schoot komt leggen … Haar vriendschap is zo warm …

door

Polarisatie

Ik weet niet wat dat tegenwoordig is, maar ik zie onze maatschappij zo polariseren.

Zo was ik vorige week getuige van een discussie tussen twee haantjes op de FB pagina van Natuurpunt. Blijkbaar laat Natuurpunt zich sponsoren door Horta, een tuincentrum van ‘de boeren’. Het ene haantje vond dat niet kunnen. Want als je op de website van Horta terecht komt, word je aangespoord om een robotmaaier te kopen. En door robotmaaiers worden er tegenwoordig zoveel egels gekwetst. Horta verkoopt ook vlotjes ‘gewasbeschermingsmiddelen’, vergif . Ik snapte dus volledig zijn punt.

Maar het andere haantje had het over de vrijheid van keuze voor kort of lang gras. Voor netjes of wild. Hij had ook gelijk natuurlijk. Maar zoals echte haantjes, ze gaven allebei niet toe. Of ze er uiteindelijk uitgeraakt zijn, weet ik niet. Maar het liet me niet los. Waar ik eerst volledig in het ene haantje zijn standpunt mee was, begon ik te denken: “waarom doet Natuurpunt zoiets?”

En ik denk dat ik het snap. Groene jongens (en meisjes) hebben altijd lijnrecht tegenover de landbouwers gestaan. Er is inderdaad heel veel misgelopen in de gangbare landbouw. Maar vanuit de landbouwers hun standpunt lijkt het wel of ‘die groenen’ niet snappen dat het die mensen hun broodwinning is. Polarisatie dus …

Onze milieu- en klimaatcrisis wordt catastrofaal en als we ieder aan onze kant van ons gelijk blijven staan, gebeurt er niets. Dus in die optiek snap ik waarom Natuurpunt reclame maakt voor Horta. Ik kom regelmatig in de plaatselijke Horta vestiging, niet voor gewasbeschermi… vergif dus, maar wel voor kippeneten. En ik heb inderdaad gemerkt dat er daar ’t één en ’t ander aan het veranderen is. Ze bieden nu ook natuurlijke vijanden aan ipv vergif voor plagen in de tuin. Je kan er nu ook nestkastjes van Natuurpunt kopen. Er is dus toenadering en de natuur kan daar alleen maar wel bij varen. Ook Velt beseft dat met hun enorme expertise over ecologische teelt van groenten, ze de landbouw kunnen helpen en wil daar nu gaan op inzetten. Prachtige voorbeelden van depolarisatie!

Rond de klimaatverandering is er ook zo veel polarisatie. Je hebt de ‘believers’ en de ‘non-believers’. Er zijn wereldwijd talloze bewijzen geleverd door wetenschappers van het IPCC dat de klimaatopwarming een feit is én dat het veroorzaakt is door de mens. En toch blijven sommige randwetenschappers proberen om mensen van het tegendeel te overtuigen. Waarom toch? Het draait om geld. Want een wetenschapper die een belangrijk bewijs kan weerleggen, die zijn broodje is gebakken.

Ook de pers speelt een belangrijke rol in de polarisatie van onze maatschappij. Zo las ik deze ochtend een artikel in De Morgen over de ongekend hoge temperaturen in Noord-Rusland momenteel en het alarm dat klimaatwetenschappers daarover slaan. En hier komt het, ik citeer: “Dit jaar belooft mede door die hittegolf het heetste jaar sinds het begin van de metingen te worden, ondanks de verminderde uitstoot van broeikasgassen als gevolg van de coronacrisis.”

Allee zeh! Wat is hier nu de bedoeling van? Ze weten toch dat wetenschappers gezegd hebben dat als we morgen direct zouden stoppen met het uitstoten van broeikasgassen, de temperatuur nog zal blijven stijgen met 0,1 tot 0,3°C! Met andere woorden, er zit een vertraging op het systeem. Natuurlijk kunnen we het effect van de coronacrisis nu nog niet voelen. Maar de man in de straat zou nu wel kunnen concluderen dat de klimaatverandering toch niet door de invloed van de mens komt. En dat helpt ons niet vooruit. Integendeel, hoe langer we dralen om in actie te schieten, hoe moeilijker en duurder het wordt om het tij nog te keren.

Die coronacrisis, da’s nog zoiets. Daar heb je de mensen die nauwgezet de veiligheidsregels volgen en anderen die er hun broek aan vegen en afterparty’s organiseren. Beide kampen staan furieus tegenover elkaar.

Het toppunt van polarisatie vond ik de betogingen voor Black Lives Matter na de dood van George Floyd. Zo juist dat mensen daarvoor op straat kwamen maar het moment zo verkeerd gekozen, in volle corona-crisis, als afstand houden nog zo belangrijk is. De polarisatie blank versus zwart, de aanklacht tegen racisme, verdween gewoon in … een andere polarisatie …

Wat is jouw idee daarover?